خانه‌ای که فردوسی در آن زندگی کرد

a13524910274102a

روستای پاز یا پاژ یا فاز یا باژ نام روستایی است در حدود ۲۰ کیلومتری جاده مشهد به کلات. این روستا در واقع زادگاه ابوالقاسم فردوسی؛ شاعر بزرگ حماسه سرای ایران است. زادگاه فردوسى، روستایى سرسبز است که از باغ هاى انگور پوشیده شده. حدود ۵۰۰ مترى شمال پاز که بر بلنداى تپه اى در جلگه قدیم خراسان قرار گرفته است، تپه ای با قدمت نامعلوم قرار دارد که خرده سفال و کاشى  هاى رنگارنگ اطراف و روى آن پراکنده اند و تاریخ کهن آن را نشان مى دهند. می گویند این آثار یادگار سده هاى اولیهء قرون اسلامى تا حدود قرن دهم قمری است.پاز یا پاژ در لغت به معنای هدیه ی است که فرد دارای رتبه و مقام به فرد دیگر هم تراز خود می دهد. روستای پاز حدود ۸۰۰ هکتار مساحت دارد که بخشی از آن مسکونی است. بخشی از فضای مسکونی روستا هم روی تپه ای موسوم به قلعه بلند قرار دارد. چون تا مدتی قبل در اطراف آن خندقی وجود داشت که برای جلوگیری از پیشروی مهاجمان آن را پر از آب می کردند! بجز این تپه در فاصله تقریبی پانصد متر از پشته اولیه، بلندی دیگری به چشم می خورد که در بین اهالی به قلعه کهنه پاز معروف است.سفال های رنگارنگ و لعابدار پارکنده روی این بلندی نشانه ای از تداوم مدنیت روستای پاز در سدهای اولیه بعد از اسلام تا قرن نهم و دهم هجری است.

اگر گذارتان به این روستا بیفتد، اهالی روستا خانه ای را بر تپه ای بلند نشانتان خواهند داد که به اعتقاد آنها خانه فردوسی است! این خانه قدیمی (حتی اگر به واقع خانه فردوسی نباشد) آنقدر قدیمی است که می تواند یک گردشگاه تاریخی به حساب بیاید. حتی سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۷۹ این خانه را با شماره  ۳۲۴۱ در فهرست آثار ملی ایران ثبت کرد اما متاسفانه این روزها به خرابه ای تبدیل شده که محل بازی بچه هاست. در اطراف خانه نیز هیچ  تابلویی برای راهنمایی گردشگران درخصوص خانه و فردوسی و حتی هیچ اثری از نظارت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (حتی در حد آرم این سازمان) دیده نمی شود.بنابراین گردشگران مجبورند برای یافتن پرسش های خود با همسایگان فردوسی صحبت کنند که آن ها هم تنها در حد شنیده ها و بر اساس حضور گردشگران به اطلاعاتی بسیار مختصر آگاهی دارند. با رسیدن به خانه فردوسی هم منظره چشم نوازی مشاهده نمی شود. یک چهاردیواری کوچک با طاقچه و تزیینات گچی ساده که قدمت آن به دوران پهلوی می رسد، تنها دارایی خانه  فردوسی است. اما به هر حال دیدن همین خانه هم خالی از لطف نیست.روستای پاز را باید در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی مشهد و در تقاطع جاده ی کلات و کارده ببینید. این روستا یک خیابان اصلی با نام “فردوسی” دارد که از جاده ی کلات منشعب می شود و خیابان های فرعی آن نیز براساس همین خیابان اصلی شماره گذاری شده اند.

5 دیدگاه در خانه‌ای که فردوسی در آن زندگی کرد

  1. Mozhgan می‌گه:

    چو ایران نباشد تن من مباد
    بر این بوم و بر زنده یک تن مباد
    سلام بر شاعر پارسی گوی ایرانی و به همه دوستان گلم…
    واقعا تاسف باره یه همچین بناهایی که ارزش ناگفتنی دارن محافظت نمیشن : (

  2. ehsan می‌گه:

    متاسفانه میراث کشورمون یکی یکی دارن از دست میرن
    جوامع دیگه دارن از کمترین منابع بیشترین درآمد و میزنن اما ما…

    • داود می‌گه:

      * بله واقعا دیگه آدم نمیدونه چطور خسته نباشید بگه به این مسئولین…. میترسم امروز فردا فردوسی هم مث خیلی از عارفان و دانشمندان و شاعرهامون بدزدن و بگن ماله فلان کشوره نه ایران *

  3. Mozhgan می‌گه:

    چو ایران نباشد تن من مباد / در این بوم و بر زنده یک تن مباد
    واقعا جای تاسف داره که ارزش میراثمون رو نمیدونیم….

پاسخ دادن به Mozhgan لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>