تیر, ۱۳۹۶

 

غار آویشوی ماسال گردشگران را متحیر می کند

20101023142451546_352039_orig

یکی از پدیده های زیبا که در نوع خود در استان گیلان بی نظیر است “غار آویشوی ” واقع در منطقه ای به همین نام در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی شهر شاندرمن شهرستان ماسال است. این غار آهکی که از لحاظ زمین شناختی جزو اشکال کار دستی در سنگهای کربناته به شمار می رود در اثر عملکرد آبهای جاری بر روی این سنگها در مدت زمان بسیار طولانی شکل گرفته است. ستونهای آهکی چشم اندازهای زیبا و منحصر به فردی را در این غار به وجود آورده اند و دهانه بسیار بزرگ غار به ارتفاع حدود ۱۹ متر و عرض ۱۴ متر که در میان غارهای کشف شده در استان نظیر آن یافت نمی شود. تاکنون بیش از دو هزار متر از ژرفای غارآویشو که طویل ترین غار استان گیلان محسوب می شود توسط غارنوردان و کوه نوردان محلی مورد پیمایش و اکتشاف قرار گرفته است. قرار گرفتن “غار آویشو” در مجاورت سنگهای دگرگونی کمپلکس شاندرمن که بقایای دگرگون شده از پوسته اقیانوسی پالئوتتیس به شمار می روند بر زیبایی آن افزوده است. در شهرستان ماسال بیش از ۱۷ غار بزرگ و کوچک وجود دارد که بزرگترین آنها غار ” آویشو” است که در ارتفاع یک هزار و ۳۰۰ متری از سطح دریا و بین مناطقی همچون ” تائی بنه”، “انده چو” و” خماسون ” در بستر دره ای کم آب قرار دارد. این غار شگفت انگیز که در حوزه جغرافیایی بخش “شاندرمن” شهرستان ماسال واقع شده از بزرگترین غارهای گیلان و در نوع خود یکی از کم نظیرترین غارها در سطح کشور است. دیدن قندیل و مناظر بکر اطراف و نیز تماشای درون غار برای بازدیدکنندگان بسیار جذاب است. “غار آویشوی ” بیش از ۷۵ میلیون سال قدمت دارد. در این غارهفت آبشار و شمار زیادی قندیل وجود دارد و در صورت برنامه ریزی می توان طبیعت گردان زیادی را به منطقه جذب کرد. این غار از بی نظیرترین غارهای کشور است که در دل جنگلهای شهرستان ماسال قرار دارد و قندیلهای گوناگون و آبشارهای زیبای آن می تواند هر بیننده ای را مجذوب خود کند.

آبشار نیم ساعته بازفت

20163132340126840a

آبشار نیم ساعته بازفت در استان چهارمحال و بختیاری واقع است. این آبشار در منطقه بازفت بعد از روستای شیخ عالی و قبل از روستای گراب در مسیر جاده چهارمحال به خوزستان قرار دارد و برای رسیدن به آن از جاده اصلی تا آبشار حدود ۱۵ دقیقه پیاده روی باید کرد. آبشار به صورت چشمه ای جوشان از میان شکافی غار مانند به بیرون میریزد. آبشار پس از لغزش بر روی دیواره ای صخره ای تشکیل رودی کوچک را میدهد که نهایتا به رودخانه بازفت میریزد. شیخ عالی یا دره شیخ عالی روستایی در شهرستان کوهرنگ، بخش بازفت، استان چهارمحال و بختیاری است. بخش بازفت در ۱۹۰ کیلومتری شهرکرد ، مرکز استان چهارمحال بختیاری قرار دارد و یکی از محل های کوچ عشایر و ایلراه های آنها بوده است و همیشه، خصوصا در فصل بهار به علت طبیعت زیبا و سحرآمیزش مورد توجه گردشگران بوده است. منطقه بازفت شامل دو بخش بازفت بالا و بازفت پایین است. بازفت بالا در همجواری مرز استان خوزستان واقع گردیده است. در این قسمت اکثر طوایف شیخ رباط، موری، کیارسی، سهید و قند علی ساکن هستند. این منطقه دارای جاذبه های گردشگری و توریستی بوده و از پوشش جنگلی با درختان بلوط برخوردار است.

کلیسای نرسس

07 Hovsep Arematatsi

کلیسای نرسس مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، جلفا، محله سنگتراشها ، کوچه سنگتراشها واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۸۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کلیسای نرسس مقدس واقع در محلهٔ کوچر در ۱۶۶۶ م بنا شده. پلان کلیسا مستطیل شکل در جهت شرقی ـ غربی است. بنا دو گنبد دارد که گنبد غربی قوسی شکل و فاقد نورگیر اما گنبد مرکزی بزرگ تر و دارای هشت نورگیر است. محراب کلیسا با دو اتاقک چهارگوش در دو طرف آن در قسمت شـرقـی بـنا واقـع شـده. مـصـالـح بـه کـار رفـتـه در ساختمان عبارت اند از خشت و آجر. دیوارهای داخلی با گچ پوشانده شده و فاقد نقاشی است. برج ناقوس در قسمت جنوب غربی ساختمان و بر روی سقف آن قرار گرفته و در ۱۸۸۹ م بنا شده. دیوارهای خارجی کلیسا با نمای آجری دارای قاب بندی هایی زیباست و در آن از پنجره هایی به سبک ایرانی استفاده شده. ورودی های جنوبی آن نیز دارای قاب سنگی با حجاری ای زیباست که در آنها از نقش صلیب هم استفاده شده است.

کویر شش ماهه!

1801846

در شمال شرقی اراک و در منطقه فراهان سفلی، دریاچه ای فصلی قرار دارد که در فصل بارندگی پر آب است و در فصول خشک به صورت باتلاق و نمکزار در می آید. منطقه ای که نیمی از سال کویر میقان نام دارد و نیم دیگر سال، دریاچه میقان. خاک این منطقه از مارن و رس است و در هوای مرطوب و بارانی نرم می شود. زمانی که رطوبت هوا کم می شود، قدرت تبخیر آب افزایش می یابد و به علت شوری آب، گنبدها و طبقاتی نمکی در دریاچه شکل می گیرد. این طبقات و لایه های نمکی تمامی سطح دریاچه را می پوشانند و از فاصله دور سفید و برفی به نظر می رسند. دریاچه در فصل پاییز و زمستان زیستگاه پرندگان مهاجری مثل درنا، لک لک، اردک و غاز وحشی می شود که از نواحی سرد سیر کوچ می کنند و مدتی در این دریاچه توقف دارند . زیبایی این دریاچه در تمام ایام روز، به خصوص در هنگام طلوع و غروب خورشید شگفت انگیز است و جلوه ها و سراب هایی را ایجاد می کند که شاید نمونه اش را در هیچ جای دیگری نبینید. مساحت این دریاچه حدود ۱۰۰ کیلومترمربع است و حدود  ۱۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

دریاچه در فصل پاییز و زمستان زیستگاه پرندگان مهاجری از قبیل درنا، لک لک، اردک و غاز وحشی می شود که از نواحی سرد سیر کوچ می کنند و مدتی در این دریاچه توقف دارند. از جانداران بومی که در اطراف این دریاچه زندگی می کنند می توان گرگ، شغال، روباه، خرگوش و گراز را نام برد. البته عده ای هم ادعا کرده اند که آهو و کفتار هم در این ناحیه مشاهده کرده اند که با توجه به نزدیکی  این ناحیه با منطقه حفاظت شده هفتاد قله چندان بعید نیست. در کویر و اطراف دریاچه نوعی گیاه شوره زاری می روید که به قره داغ معروف است. این گیاه بومی منطقه بوده و شاخ وبرگ های چتر مانند خود را در تپه های ماسه ای نفوذ می دهد. درنتیجه مانند سدی مانع از حرکت و پراکندگی شن ها و ماسه ها می شود. گیاه قره داغ ابتدا روی زمین های هموار رشد می کند و به مرور که ماسه ها به حرکت درمی آیند، بوته گیاه به عنوان سدی جلوی حرکت ماسه ها را گرفته و برای جلوگیری از غرق شدن در ماسه ها خود را بالا می کشد. این گیاه که به قهرمان کویر مشهور است، به صورت طبیعی باعث تثبیت شن های روان شده و هم اکنون حدود ۳۹ هزار هکتار از زمین های اطراف کویر را پوشانده است. این گیاه در فصل بهار گل های کوچک قرمز رنگی مانند دانه های تسبیح و خوشه های آلبالو می دهد که در فصل تابستان به ثمر می رسند. این گیاه که در گذشته از دانه های آن در صنعت رنگرزی استفاده می شد، در اواخر فصل تابستان تبدیل به علوفه دام ها می شود و چهارپایان دانه، برگ و سرشاخه های این گیاه را می خورند.

کندوله؛ روستایی از آل‌ بویه

روستای+کندوله+به+قدمت+آل+بویه

کندوله یکی از ۱۴ روستای هدف گردشگری استان کرمانشاه در شهرستان صحنه است که در ۶۲ کیلومتری شهر صحنه و ۸۰ کیلومتری مرکز استان کرمانشاه قرار دارد. این روستای زیبا از شمال به کوه «کوله بزرگ» و «دره قلعه»، از غرب به کوه «۱۶تپه» و از جنوب به کوه «پیر آفتاب» محدود می‌شود. روستای کندوله در ناحیه کوهستانی استقرار یافته و آب و هوای آن معتدل و کوهستانی است. در واقع از آنجایی که کندوله در بهار و تابستان معتدل و در پاییز و زمستان سرد است بهترین زمان سفر به این روستا در دو فصل اول سال است.

معابر پهن و مشجر : روستای کندوله در کوهپایه استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکز دارد. این روستا معابر عریض دارد و در برخی از آنها درختان بلند و نهرهای آب، فضای دلپذیری را به وجود آورده است. تاکستان‌های زیبا و متعددی که در فصل تابستان خوشه‌های انگور از تاک های آن آویزان می‌شود، مناظری بسیار جذاب پدید می‌آورد، همچنین باغات پلکانی واقع شده در دامنه کوه بر غنای این مناظر افزوده است.خانه‌های روستاییان از نوع معیشت و فعالیت روستاییان متأثر شده و غالباً دارای ایوان هستند. عمده مصالح به کار رفته در خانه‌ها، خشت و گل است که هنرمندانه به کار گرفته شده‌اند. دیوار خانه‌های خشتی به دلیل سرمای سخت زمستان ضخیم است و در قاب روزنه‌ها پنجره‌های کوچکی تعبیه شده است. سقف خانه‌ها مسطح و با تیرهای چوبی و اندود کاهگل پوشیده شده است. در ساخت خانه‌های جدید از مصالح مقاوم آهن، گچ، آجر و سیمان استفاده می‌شود. انواع درختان شامل کیکم، بلوط، گویج، بلالوک، ارژن و همچنین پونه، گل گاو زبان، گل کبود، گل ختمی، بومادران و گون که مصارف دارویی نیز دارند، دشت دینور را به ویژه در بهار و تابستان به بهشتی زیبا مبدل می‌سازند. این دشت زیستگاه انواع پرندگان و جانورانی مانند کبک، تیهو، گرگ، روباه و خرگوش است.

روستایی از آل بویه : برخی بناهای روستا را به «آل بویه» نسبت می‌دهند و گفته می شود این محل در اصل مکان قلعه «رکن الدوله» بوده که بعدها به صورت کندوله درآمده است. این نام در تلفظ محلی «کنوله» نامیده می‌شود. البته بنا به روایتی دیگر «کند»در زبان ترکی به معنای ده است و چون این ده مرکز حکومت (الدوله) و جایگاه شاهزادگان ساسانی بوده به اختصار به کندوله تغییر نام یافته است.

زیارتگاه های کندوله : بناهای «امامزاده پیرافته»، «قلعه مردان» و آثار باقی مانده دیگر نشانگر قدمت و سابقه تاریخی این روستاست. بر فراز تپه بلند «پیرافته» بقعه امام زاده پیرافته قرار دارد که از بناهای روستا به شمار می رود. همچنین در حوالی دهکده کندوله بقعه «نوربخش» واقع شده که محوطه اطراف آن به عنوان گورستان روستا مورد استفاده قرار می گیرد. «قلعه مروان» نیز بر بالای کوه دره «قه لا» در شمال شرقی کندوله واقع شده و مردم کندوله معتقدند که این قلعه محل پنهان شدن مروان خلیفه اموی بوده است.

اهالی روستا : مردم روستای کندوله به زبان کردی هورامی سخن می گویند، آنان مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. شاید بد نباشد بدانید که الماس خان کندوله‌ای از شاعران نامدار این روستاست که دارای اشعاری زیبا و معنادار است. درآمد اکثر مردم روستا از باغداری و دامداری تامین می‌شود که در این روستا نیز قالی‌بافی رواج دارد. در واقع مهمترین صنعت دستی و هنری مردم روستا، بافت انواع قالی، با طرح های بومی (برگرفته از طرح های کردی) و طرح های غیربومی است که جنبه صادراتی دارند.

 چی بخوریم؟ از انواع غذاهای متداول در روستای کندوله می‌توان به دوغینه که با بلغور گندم و دوغ ترش پخته می‌شود؛ آش شلغم که با شلغم، آب انارو بلغور گندم تهیه می‌شود؛ آش ترش که با حبوبات و سبزی‌های معطر و دوغ پخته می‌شود و همچنین به نوعی دلمه محلی اشاره کرد. علاوه بر این ها، شیره، کره، ماست، پنیر و روغن حیوانی و… از فرآورده‌های لبنی کندوله هستند که به شیوه سنتی تهیه می شوند و خوردنشان در سفر به این روستا خالی از لطف نیست.

چطور برویم؟ روستای کندوله از طریق شهرهای کرمانشاه، صحنه و کامیاران قابل دسترسی می‌باشد و جاده‌های منتهی به این روستا از شهرهای مزبور مناسب و آسفالت است.