جذاب
پارک علمی پروفسور بازیما
پارک علمی پروفسور بازیما اولین پارک موضوعی علمی درکشورمان ایران است این پارک در مساحتی حدود ۲۴۰۰ متر در طبقه چهارم مجتمع وصال واقع در منطقه گردشگری سپاد مشهد واقع شده است . در پارک علمی پروفسور بازیما سوار بر ماشین زمان شده تا به ابتدای خلقت جهان رفته و سفری پرهیجان را از آغاز آفرینش تا به امروز تجربه کنیم. با سوار شدن بر زیردریایی اکتشافی سری به دنیای عجیب جانوران زیر دریا خواهیم زد.برای اولین بار در کشور به همراه پزشک پروفسور بازیما با عبور از داخل دهان یک انسان غول پیکر و سفر درون اندام های بدن، به کشف اسرار بدن انسان خواهیم پرداخت. در این پارک از آخرین تکنولوژی ها و تکنیک های تفریحی، کشف استعداد، افزایش و هدایت هوش هیجانی استفاده شده و سعی شده تا بازدیدکنندگان در حین تفریح و سرگرمی، مطالب علمی و آموزنده ای را نیز فراگیرند و خاطره ای خوش و ماندگار در اذهان ایجاد شود که موجب تکرار بازدید از مجموعه پروفسور بازیما گردد.
بازیهای پارک پروفسور بازیما نیز در نوع خود منحصر به فرد می باشد به طوریکه می توان در سیمیلاتور پرواز همچون یک خلبان پرواز روی شهر مقدس مشهد را تجربه نمود. با ژیروسکوپفضایی تست های مقدماتی فضا نوردی و شبه بی وزنی راتجربه نمود. بامریخ نورد بازیما به کاوشگری در سطح مریخ پرداخته و در آسمان نمای خورشیدی (پلانتاریوم) فضای لایتناهی آسمان ها را به نظاره بنشینیم و در آکادمی زیست شناسی مانند یک پزشک به تشریح بدن انسان یا قورباغه پرداخته و مانند یک پرستار از تزریق گرفته تا احیاء قلبی را به صورت عملیانجام دهیم و بالاخره دختر خانمها درفضای خصوصی اتاق ربان صورتی از طریق بازی و سرگرمی پاسخ تمام سوالات مربوط به دوران بلوغ (جسمانی و رفتاری) و یا سئوالات مربوط به جنس مونث را خواهند یافت. پارک بازیما تجربه ای متفاوت و منحصربه فرد است که هرگز فراموش نخواهد شد.
آدرس: مشهد – انتهای بلوار خیام شمالی – مجتمع تجاری وصال – طبقه ۴+ ساعات کار: هر روز هفته از ساعت ۹ الی ۲۲
کلیسای نرسس
کلیسای نرسس مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، جلفا، محله سنگتراشها ، کوچه سنگتراشها واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۰۸۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کلیسای نرسس مقدس واقع در محلهٔ کوچر در ۱۶۶۶ م بنا شده. پلان کلیسا مستطیل شکل در جهت شرقی ـ غربی است. بنا دو گنبد دارد که گنبد غربی قوسی شکل و فاقد نورگیر اما گنبد مرکزی بزرگ تر و دارای هشت نورگیر است. محراب کلیسا با دو اتاقک چهارگوش در دو طرف آن در قسمت شـرقـی بـنا واقـع شـده. مـصـالـح بـه کـار رفـتـه در ساختمان عبارت اند از خشت و آجر. دیوارهای داخلی با گچ پوشانده شده و فاقد نقاشی است. برج ناقوس در قسمت جنوب غربی ساختمان و بر روی سقف آن قرار گرفته و در ۱۸۸۹ م بنا شده. دیوارهای خارجی کلیسا با نمای آجری دارای قاب بندی هایی زیباست و در آن از پنجره هایی به سبک ایرانی استفاده شده. ورودی های جنوبی آن نیز دارای قاب سنگی با حجاری ای زیباست که در آنها از نقش صلیب هم استفاده شده است.
کندوله؛ روستایی از آل بویه
کندوله یکی از ۱۴ روستای هدف گردشگری استان کرمانشاه در شهرستان صحنه است که در ۶۲ کیلومتری شهر صحنه و ۸۰ کیلومتری مرکز استان کرمانشاه قرار دارد. این روستای زیبا از شمال به کوه «کوله بزرگ» و «دره قلعه»، از غرب به کوه «۱۶تپه» و از جنوب به کوه «پیر آفتاب» محدود میشود. روستای کندوله در ناحیه کوهستانی استقرار یافته و آب و هوای آن معتدل و کوهستانی است. در واقع از آنجایی که کندوله در بهار و تابستان معتدل و در پاییز و زمستان سرد است بهترین زمان سفر به این روستا در دو فصل اول سال است.
معابر پهن و مشجر : روستای کندوله در کوهپایه استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکز دارد. این روستا معابر عریض دارد و در برخی از آنها درختان بلند و نهرهای آب، فضای دلپذیری را به وجود آورده است. تاکستانهای زیبا و متعددی که در فصل تابستان خوشههای انگور از تاک های آن آویزان میشود، مناظری بسیار جذاب پدید میآورد، همچنین باغات پلکانی واقع شده در دامنه کوه بر غنای این مناظر افزوده است.خانههای روستاییان از نوع معیشت و فعالیت روستاییان متأثر شده و غالباً دارای ایوان هستند. عمده مصالح به کار رفته در خانهها، خشت و گل است که هنرمندانه به کار گرفته شدهاند. دیوار خانههای خشتی به دلیل سرمای سخت زمستان ضخیم است و در قاب روزنهها پنجرههای کوچکی تعبیه شده است. سقف خانهها مسطح و با تیرهای چوبی و اندود کاهگل پوشیده شده است. در ساخت خانههای جدید از مصالح مقاوم آهن، گچ، آجر و سیمان استفاده میشود. انواع درختان شامل کیکم، بلوط، گویج، بلالوک، ارژن و همچنین پونه، گل گاو زبان، گل کبود، گل ختمی، بومادران و گون که مصارف دارویی نیز دارند، دشت دینور را به ویژه در بهار و تابستان به بهشتی زیبا مبدل میسازند. این دشت زیستگاه انواع پرندگان و جانورانی مانند کبک، تیهو، گرگ، روباه و خرگوش است.
روستایی از آل بویه : برخی بناهای روستا را به «آل بویه» نسبت میدهند و گفته می شود این محل در اصل مکان قلعه «رکن الدوله» بوده که بعدها به صورت کندوله درآمده است. این نام در تلفظ محلی «کنوله» نامیده میشود. البته بنا به روایتی دیگر «کند»در زبان ترکی به معنای ده است و چون این ده مرکز حکومت (الدوله) و جایگاه شاهزادگان ساسانی بوده به اختصار به کندوله تغییر نام یافته است.
زیارتگاه های کندوله : بناهای «امامزاده پیرافته»، «قلعه مردان» و آثار باقی مانده دیگر نشانگر قدمت و سابقه تاریخی این روستاست. بر فراز تپه بلند «پیرافته» بقعه امام زاده پیرافته قرار دارد که از بناهای روستا به شمار می رود. همچنین در حوالی دهکده کندوله بقعه «نوربخش» واقع شده که محوطه اطراف آن به عنوان گورستان روستا مورد استفاده قرار می گیرد. «قلعه مروان» نیز بر بالای کوه دره «قه لا» در شمال شرقی کندوله واقع شده و مردم کندوله معتقدند که این قلعه محل پنهان شدن مروان خلیفه اموی بوده است.
اهالی روستا : مردم روستای کندوله به زبان کردی هورامی سخن می گویند، آنان مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. شاید بد نباشد بدانید که الماس خان کندولهای از شاعران نامدار این روستاست که دارای اشعاری زیبا و معنادار است. درآمد اکثر مردم روستا از باغداری و دامداری تامین میشود که در این روستا نیز قالیبافی رواج دارد. در واقع مهمترین صنعت دستی و هنری مردم روستا، بافت انواع قالی، با طرح های بومی (برگرفته از طرح های کردی) و طرح های غیربومی است که جنبه صادراتی دارند.
چی بخوریم؟ از انواع غذاهای متداول در روستای کندوله میتوان به دوغینه که با بلغور گندم و دوغ ترش پخته میشود؛ آش شلغم که با شلغم، آب انارو بلغور گندم تهیه میشود؛ آش ترش که با حبوبات و سبزیهای معطر و دوغ پخته میشود و همچنین به نوعی دلمه محلی اشاره کرد. علاوه بر این ها، شیره، کره، ماست، پنیر و روغن حیوانی و… از فرآوردههای لبنی کندوله هستند که به شیوه سنتی تهیه می شوند و خوردنشان در سفر به این روستا خالی از لطف نیست.
چطور برویم؟ روستای کندوله از طریق شهرهای کرمانشاه، صحنه و کامیاران قابل دسترسی میباشد و جادههای منتهی به این روستا از شهرهای مزبور مناسب و آسفالت است.
جهنم های پر بخار شهر بپو؛ ژاپن
جزیره کیوشو سومین جزیره بزرگ ژاپن، به سبب داشتن فعالیت زمینگرمایی زیاد، چشمههای آب گرم پرشماری را در خود جای داده است. مشهورترین چشمههای آب گرم این جزیره که از شهرت جهانی برخوردارند در نزدیکی شهر «بپو» قرار دارند. این شهر دنج و کوچک بین خلیج دریای داخلی ژاپن و دو آتشفشان غیرفعال در ساحل شرقی جزیره کیوشو قرار گرفته است.بپو بیش از ۲۹۰۰ چشمه آب گرم دارد که این چشمهها روزانه بیش از ۱۳۰ هزار تن آب داغ را از اعماق زمین به بیرون میریزند. این شهر از حیث برخورداری از چشمههای آب گرم طبیعی، پس از پارک ملی یلوستون آمریکا در جایگاه دوم جهان قرار دارد. بخاری که از چشمههای آب گرم این شهر به هوا برمیخیزد چنین مینماید که گویا تمام شهر دچار آتشسوزی شده است.در میان چشمههای آب گرم شهر بپو چشمههای داغ و پر بخاری که در زبان ژاپنی «جیگاکوس» یعنی «جهنم» نامیده میشوند از محبوبیت ویژهای برخوردارند. بپو هشت جیگاکوس معروف دارد که به خاطر داشتن دمای بسیار بالا به حقیقت شبیه جهنمهای کوچکی روی زمین هستند. دمای آب در این چشمهها به ۵۰ تا ۹۹/۵ درجه سلسیوس میرسد، بنابراین نیازی نیست که یادآوری کنیم این چشمهها عموما برای شنا یا آبتنی مناسب نیستند، اما در عین حال از پرطرفدارترین جاذبههای گردشگری ژاپن بهحساب میآیند.چشمههای آب گرم پرشمار شهر بپو گذشته از بحث رونق دادن به صنعت گردشگری در این شهر، نقش مهمی در زندگی روزمره شهروندان ایفا میکنند. بخار برخاسته از این چشمههای طبیعی برای گرم کردن آب مورد استفاده قرار میگیرد که این آب از راه لولهکشی به خانهها و صنایع دایر در شهر منتقل میشود. بخشی از گرمای حاصل از این چشمههای طبیعی برای پختوپز در خانه و رستورانها استفاده میشود. آب این چشمهها نیز برای تحقیقات کشاورزی، تن درمانی و حمام تفریحی مورد استفاده قرار میگیرد. شکی نیست که شهر بپو بزرگترین تفریحگاه چشمههای آب گرم طبیعی در جهان شناخته میشود. در ادامه به معرفی چند نمونه از چشمههای معروف این شهر خواهیم پرداخت.
چینوکی جیگوکو : شگرفترین چشمه آب گرم شهر بپو، چشمه «چینوکی جیگوکو» است که در زبان ژاپنی به معنی «جهنم تالاب خون» است. این چشمه به سبب رنگ قرمز روشنی که دارد به این نام شهرت یافته است. این رنگ براثر وجود دو عنصر اکسید آهن و اکسید منیزیم در آب چشمه نمایان شده است.
اومی جیگوکو : اومی جیگوکو یا «دریای جهنم» از این حیث به این نام خوانده میشود که آب آن به رنگ آبی لاجوردی است و زیبایی یک دریای بیکران را دارد. اما بازدیدکنندگان بایستی فکر آبتنی در این چشمه را از سر بیرون کنند چرا که حرارت آن به ۹۸ درجه سلسیوس میرسد. در باغهای وسیع حوالی این چشمه چند چشمه کوچک دیگر دیده میشود که آب آنها به رنگ نارنجی است.یک تالاب آب گرم هم به رنگ زلال در محوطه باغ وجود دارد که اطراف آن را گلهای نیلوفر آبی به شکل زیبایی پوشانده است. این گلها دارای برگهای بزرگ و ضخیمی هستند که کودکان میتوانند روی آنها تاببازی کنند. دکانهای اطراف چشمه اومی جیگوکو انواع دسر و تخممرغ آب پز را که در آب همین چشمه جوشیدهاند، برای فروش به بازدیدکنندگان عرضه میکنند.
اونیشی بوزو جیگوکو : چشمه «جهنم سر تراشیدهی راهب» به این دلیل بدین نام خوانده میشود که طبق گفته ژاپنیها حبابهای گِل شکلگرفته در این چشمه به سر تراشیده راهبان بودایی شباهت دارد. در کنار این چشمه یک حمام عمومی وجود دارد که دارای چندین استخر شنا است و گردشگران میتوانند اوقات خوشی را در آنجا سپری کنند.
شیراکه جیگوکو : چشمه شیراکه جیگوکو یا «تالاب سفید جهنم» یک تالاب بزرگ است که آب آن به رنگ سفید شیری است. این رنگ در اثر ترکیب طبیعی عناصر اسید بوریک، نمک، سیلیکات سدیم و بیکربنات کلسیم در تالاب پدیدار شده است. در اطراف این چشمه آب، یک باغ زیبا و یک آکواریوم طبیعی قدیمی به چشم میخورد که ماهیان گوشتخوار «پیرانا» در آن پرورش داده میشوند. گردشگران در کنار این تالاب هیچگاه دستشان را داخل آب فرو نمیبرند.
کامادو جیگوکو : کامادو جیگوکو یا «جهنم قابلمهای» دارای چندین تالاب آب گرم است. در ابتدای ورودی این چشمه، تندیس یک اهریمن قرمز رنگ دیده میشود که به قول ژاپنیها نگهبان مجموعه است. در اینجا بازدیدکنندگان میتوانند از آب خنک شده چشمه بنوشند، دست و پای خود را در آب چشمه بشویند و از تنقلات خوشمزهای که با حرارت آب چشمه پخته یا آب پز میشود میل کنند.
اونیاما جیگوکو : اونیاما جیگوکو یا «جهنم کوه شیطان» که با نام «جهنم کروکودیلها» نیز شناخته میشود یکی از چشمههای آب گرم شهر دپو است که تعداد زیادی کروکودیل در آن پرورش داده میشود. تفریح هیجانانگیز گردشگران در کنار این چشمه غذا دادن به این جانوران همیشه گرسنه است.
یاما جیگوکو : چشمه «کوه جهنم» از چندین تالاب کوچک آب گرم تشکیل شده که بخار انبوهی روی همه آنها را پوشانده است. نزدیک این چشمه یک باغوحش کوچک وجود دارد که در آن حیوانات بزرگ جثه در قفسهای کوچکی نگهداری میشوند.
تاتسوماکی جیگوکو : تاتسوماکی جیگوکو یا «جهنم آب گرم» از جمله چشمههای طبیعی شهر بپو است که هر ۳۰ تا ۴۰ دقیقه یکبار، حدود ۶ تا ۱۰ دقیقه آبفشانی میکند. ارتفاع آب فشان این چشمه به ۵۰ متر میرسد، اما تختهسنگی که بر فراز آن قرار گرفته نمیگذارد آب از ارتفاع مشخصی بالاتر برود. حکمت وجود این تختهسنگ در بالا سر آب فشان این است که از پاشیدن آب داغ به سراسر محوطه و روی گردشگران جلوگیری میکند.
زادگاه امیرکبیر
شاید کمتر کسی استان مرکزی را به عنوان یک منطقه گردشگری بشناسد اما حقیقت این است که این استان، با جاذبه های تاریخی و روستایی خود یکی از بهترین مقاصد گردشگری در مرکز کشور محسوب می شود. اگر گذارتان به استان مرکزی افتاد، پیشنهاد می کنیم سری به روستاى هزاوه بزنید که زادگاه امیرکبیر است. این روستا در فاصله ۱۸کیلومترى شمال غربى شهرستان اراک قرار دارد و جزئی از دهستان فراوان، بخش فرمهین به شمار می آید.مطالعات باستانشناسى بر روى تپه تاریخى هزش در این منطقه نشان می دهد که روستای هزاوه قدمتی طولانی دارد و عمر آن با توجه به سفال هاى پیدا شده از تپه، به قرن پنجم هجرى می رسد.اگر گذارتان به هزاوه افتاد، می توانید مقبره شاهزاده احمد را بر روى بلند ترین قسمت روستا در محله بالا ببینید که عمر آن به دوره ایلخانان مى رسد. بافت مسکونی روستا هم آنقدر پیچیده و جالب است که به تنهایی می تواند جذاب ترین بخش سفر شما را رقم بزند. خانه هاى سنگى و گلى که به صورت پلکانى بر دامنه شیب کوه ها قرار گرفته اند، چیزی است که شما در هزاوه به وفور می بینید. این خانه ها اکثراً از گل، سنگ و چوب ساخته شده و داراى سقف هاى مسطح هستند. بد نیست بدانید که روستاى هزاوه در بیشتر ایام سال معتدل و نسبتا سرد است و ساکنان این منطقه براى مقابله با سرمای هوا ساختمان هایشان را رو به جنوب ساخته اند تا حداکثر استفاده را از خورشید ببرند. دیوار خانه ها اکثرا ضخیم و از جنس خشت، چینه و گل است و در تمام این خانه ها اتاق کرسى به چشم می خورد. بیشتر مردم هزاوه به کشاورزی و باغداری مشغول هستند و بهترین محصول آنها انگور است.اگر به هزاوه سفر کنید می توانید سری به محله های کیور، میان ده، محله پایین، محله چاله، سرآسیابها، تره زار و ده بالا بزنید و مسجد شبستان دار، درخت سرو کهنسال و حمام قدیمی این روستای وسیع را ببینید.