سکوت و شب کویر را هیج جای دیگر نمی توان تجربه کرد. گویی آدم از خود به خود می رسد در کویر. پاییز را برای کویرنوردی از دست ندهید. بخش اعظمی از سرزمین بزرگ ایران را کویر تشکیل داده است. تا چند سال پیش خیلی ها معتقد بودند کویرها هیچ خاصیتی ندارند وباید برای بیابان زدایی هزینه های کلان کرد تا این مناطق قابل استفاده شوند اما کمی بعد با توسعه صنعت گردشگری تعریف ها از کویر تغییر کردند. کویرنوردی شد یکی از شاخه های پرطرفدار طبیعت گردی و از آن به بعد بود که تورهای ویژه کویر نیمه دوم سال که هوا سرد می شد برگزار می شد. بهترین فصل برای کویرنوردی هم پاییز است. زمانی که هوا نه گرمی و حرارت بهار و تابستان را دارد و نه سردی زمستان را. درمطلب امروز می خواهیم چند تور کویرنوردی جذاب را به شما معرفی کنیم تا اگر فرصتی برایتان پیش آمد و اگر موضوع کویرنوردی برایتان جذاب بود همراه این تورها شوید.

طبس و نایبند : هنوز هستند کسانی که وقتی اسم طبس می آید به یاد کویری بی آب و علف می افتند اما باید گفت که این منطقه بکر از جمله زیباترین بخش های کشور است. سفر سه و نیم روزه به طبس و نایبند، پیاده روی در دره مرتضی علی و عبور از چشمه های آبگرم طبیعی داخل دره، بازدید از تاق بند شاه عباسی، گشت عصرگاهی در طبیعت روستای ازمیغان، بازدید از آبگرم دیگ رستم و در صورت تمایل آبتنی، گشت و گذار در میان باغات مرکبات و نخلستان های خرما، دیدار از روستای بکر نایبند، حرکت به سوی دشت نمک و کویر طبقه همگی برایتان ۲۹۵ هزار تومان می شود. از خدمات این تورهم دو شب اقامت در هتل دو ستاره، بلیت رفت قطار، اتوبوس توریستی در اختیار برای گشت های محلی و بازگشت به تهران، راهنمای طبیعت گردی ، بیمه ، پذیرایی روزانه ، وعده های غذایی شامل سه وعده صبحانه و دو وعده ناهار است. برای این سفر فراموش نکنیدکه کفش کوهنوردی سبک و لباس مناسب طبیعت گردی ، لباس اضافه ، کلاه و عینک آفتابی ، داروی مصرفی شخصی و لوازم بهداشتی، شناسنامه، قمقمه آب، دمپایی یا صندل جهت عبور از آب، لیوان شخصی و ملحفه شخصی را فراموش نکنید.

باغ‌­های تاریخی استان خراسان‌جنوبی، ویژگی­‌های منحصر به فردی دارند که همین ویژگی­‌ها موجب شده یکی از باغ‌ها به نام باغ اکبریه در میراث جهانی به ثبت برسد. باغ و عمارت اکبریه مجموعه تاریخی در انتهای خیابان معلم در مرکز استان یعنی بیرجند و در داخل محدوده‌ی روستای تاریخی اکبریه قرار گرفته است. تفاوت ویژگی‌های معماری در بخش‌های مختلف این بنا نشان‌دهنده‌ی ساخت بنا طی چند دوره است به نحوی که ساخت این مجموعه از اوایل دوره قاجار تا اواخر این دوره و در چند مرحله انجام شده است. این مجموعه شامل چند عمارت است که هرعمارت شامل طبقات متعددی است که به‌وسیله دالان‌های متعدد به یکدیگر راه دارد. در بخش‌هایی از این اتاق‌ها، تزئینات گچی دیده می‌شود و بخش‌هایی از آن نیز فاقد هرگونه تزئین است. هم‌چنین درهای موجود در این عمارت چوبی بوده که با شیشه‌های رنگی تزئین شده‌اند. وجود درختان بلندقامت کاج در دو طرف خیابان اصلی عمارت مرکزی این مجموعه، بر زیبایی و طراوت باغ و نمای آن افزوده است. در طبقه‌ی هم‌کف عمارت مرکزی، تالار زیبا با تزئینات گچی با طرح‌های اسلیمی و درب‌های چوبی وجود دارد هم‌چنین میانه‌ی خانه این عمارت در قسمت ساختمان مرکزی آن قرار دارد. بخش اداری این عمارت که جدیدترین قسمت آن است، در اوایل دوره‌ی پهلوی احداث شده، درختان و گیاهان استفاده شده در این باغ به دو نوع کلی تزئینی و میوه‌­دار تقسیم می ­شوند که شامل درختان کاج، بوته‌های شمشاد هم‌چنین درختان زردآلو، پسته، انار و توت است. از بخش مرکزی که در دوره قاجار احداث شده به‌عنوان موزه‌ی باستان‌شناسی و مردم‌شناسی استفاده می‌شود. بخش ساخته شده در دوره‌ی پهلوی کاربری اداری دارد و بالاخره دیگر بخش‌ها به‌عنوان سفره‌خانه و چایخانه سنتی اختصاص یافته است.

مرداب کجی نمکزار را باید در خراسان جنوبی ببینید؛ شوره زار وسیعی که با وجود خشکسالی های پیاپی همچنان زنده است و به دلیل پایین بودن سطح ارتفاع آن نسبت به مناطق اطراف محل تجمع زهاب منطقه است. این تالاب با ۲۲ هزار هکتار و ۷۶۵ مترمربع وسعت در ۷۵ کیلومتری شمال شهر نهبندان قرار گرفته و بهترین زمان برای بازدید از آن اوایل بهار تا اواسط پائیز است. بنابراین اگر برای نوروز خود هنوز برنامه ای نریخته اید، می توانید سفر به خراسان جنوبی و شهر نهبندان و بازدید از این تالاب دیدنی را در برنامه نوروزی خود جا دهید. تالاب کجی با توجه به شوری بیش از حد خاک آن به دریاچه نمکی تبدیل شده و مامن زندگی پرندگان و حیوانات زیادی است و از پدیده‌های بی ‌نظیر و منحصر به فرد شرق کشور محسوب می ‌شود. این تالاب تنها آبگیری است که به روخانه و حتی آبراه ‌ها وصل نمی‌ شود. به همین دلیل در تابستان خشک و در زمستان با جوشیدن آب آبگیری و پذیرای پرندگان و حیوانات مختلف می شود. آنقدر که بر اساس آمارهای رسمی بیش از پنج هزار پرنده مهاجر این تالاب را به عنوان پناهگاه خود انتخاب کرده اند که در میان آنها پرنده ای به نام زاغ بور هم به چشم می خورد. زاغ بور گونه‌ ای نادر در دنیا است که فقط در حاشیه کویرهای ایران در استان‌های سمنان، یزد و خراسان جنوبی زندگی می کند. اردک سرسبز، کشیم گردن سیاه، حواصیل خاکستری، سلیم طوقی دیگر پرندگان مهاجری هستند که به دلیل پوشش گیاهی مناسب این تالاب فصل تخم گذاری خود را در آن می گذرانند. در این تالاب می توانید گیاهانی مثل گز و تاغ را ببینید که در میان آنها، هوبره، عقاب طلایی، پرستو، کبک و کلاغ سیاه لانه دارند. علاوه بر این، روباه، خرگوش، پامسواکی کوچک و موش خانگی هم از پستانداران موجود در تالاب کجی نمکزار هستند که در سفر به تالاب کجی ممکن است فرصت تماشای آنها را پیدا کنید.

تاریخ نهبندان : حمد الله مستوفی «نه» یا «نیه» را از اقلیم سوم می داند و می گوید: «ربع نیشابور است دور چند شهر است هوایش اکثر معدل است. بعد از خرابیش اردشیر بابکان در مغاره شهر «نه» بساخت  و آن را «نه » اردشیر نام نهاد. شاپور ابن اردشیر حاکم خراسان بود از پدر آن شهر بخواست. اردشیر مضایقه کرد و گفت: تو نیز یکی بساز شاپور غیرت کرد و نیشابور ساخت و آن را نه شاپور نام کرد که به مرور ایام نیشابور شد.» پیشینه «نه» که خاراکسی به وجود آن در زمان اسکندر مقدونی (۳۵۶-۳۲۳ قبل از میلاد) اشاره می کند حدودا به ۲۴ قرن می رسد. این ناحیه کویری سرزمینی نسبتا خشک و کم آب و علف به حساب می اید که آب اغلب قناتهای آن کمی شور و مانع رشد غلات و سایر نباتات می شود. اما این شرایط خاص کویری سبب شده اند که از دستبرد و هجوم بیگانگان تا حدودی در امان بماند.

جاذبه های روستایی : نهبندان دهستان معروفی بنام عربخانه دارد که تمام ساکنان آن عرب زبان هستند و این زبان را با لهجه خاص و کمیابی صحبت می کنند. می گویند اقوام و نیاکان این قوم در دوران خلفای عباسی به شرق ایران تبعید و به این منطقه بایر آمدند. این قوم شیعه که در ابتدا کوچ نشین بودند، بعد از مدتی یکجا نشینی را انتخاب کردند و امروز به دامپروری و کشاورزی مشغول هستند. اگر گذارتان به نهبندان و عربخانه بیفتد، می بینید که این دهستان ۹۹ روستا دارد و جریان دو رودخانه بورگان و جمالی در این منطقه باعث رونق آن شده است. عربخانه با مردم خونگرم و مهمان پذیرش می تواند گزینه خوبی برای یک روز روستاگردی شما به حساب بیاید.

این غار در سال ۱۹۵۸ میلادی توسط پروفسور کالتون استا نلی کوون آمریکایی مورد بررسی قرار گرفت . بقایای اسکلت انسانها پیش از تاریخ و آثار سفالی که بدست آمد وی به این نتیجه رسید که این غاراز نقاط مهم دوران پارینه سنگی است ودر ۳۰۰۰۰ سال قبل انسانهای نئاندرتال در آن سکونت داشته اند . آثار بدست آمده زندگی انسانها را تا عصر اسلامی تایید می کند بدین جهت جایگاه منحصر به فردی در خراسان است که احتمالا بر اثر زلزله ای داخل غار ریزش نموده و باعث کشته و مجروح شدن ساکنین آن شده حفاری این غار بسیار دقیق بوده است . با توجه به ابزار بدست آمده مشخص گردید ساکنین این پناهگاه به شکار اشتغال داشته اند . این غار دارای دهانه ای در حدود ۲ متر وفضای داخلی به طول ۵/۱ متر و عرض ۳ متر می باشد . دیوارهای آن سنگ توروس تشکیل شده اند که زیبایی ویژه ای به محیط داخلی آن داده است . این اثر تاریخی بسیار با ارزش به شماره ۹۵۹۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است .
فضای درون غار از شروع دهانه شیب دار است برخی نقاط شیب آن تا ۷۰% می رسد به گونه ای که پیشروی بدون طناب خطرناک است . دهانه غار به طوخر پشته ای کشیده شده و سقف غار تا ۴۰متر دارای مقرنسهای زیبایی است به طوریکه در نگاه اول احساس می شود حاصل دخالت بشر بوده و حال آن که طبیعی است و انسان دخالتی نداشته است آثار بقایای سکونت تا عمق ۱۲۵ متری غار پراکنده است حوض جالبی که در ابتدای غار مشاهده می شوداز آثار معماری انسانهای غار نشین است که با سنگ و ملات و ساروج ساخته شده تا آب باران و برف و زهاب غار را جمع آوری نماید سفالهای کشف شده از درون غار زندگی در آن را تا دوره ساسانی متحمل می نماید. این غار در زمان اسماعیلیان یکی از پایگاههای مهم آنان بود سنگ نگاره پیکرک بدست آمده در غار زنی است دارای شخصیت تاریخی که با دو خط فرو رفته و کشیدگی چشمهای الهه کاملا مشهود است به دلیل اهمیت بسیارزیاد تاریخی این غار باید تحت حفاظت و سرکشی مداوم قرار گیرد. برای جلوگیری از ویرایشگری های فرهنگی آن و حفظ زیبایی طبیعی و حفاظت از سنگ نگاره باید عنوان یکی از غارهای باستانی حراست و محافظت گردد و در صورت امکان نور پردازی شود .

شهرستان طبس ،بخش دیهوک ، روستای نای بند . اینجا ماسوله کویر است روستای نای بند . بافت سنتی و خشتی این روستا ، کوه ۳۰۰۹متری نای بند و نیز درختان نخل و مرکبات از قبیل پرتقال ، نارنگی و نارنج ، چشم انداز زیبا و با شکوهی به این روستای کویری داده و هر ساله گردشگران زیادی را جهت بازدید به این روستا ترغیب می کند . نای بند در حدود ۱۴۵خانوار و کمی بیش از ۵۰۰نفر سکنه دارد .خانه های مطبق روستا ، جلوه خاصی به آن بخشیده و معمولا بام یک خانه نقش حیاط خانه مجاور را ایفا میکند . روستای نای بند در فاصله ۲۲۵کیلومتری جنوب شهرستان طبس و در مسیر جاده کرمان واقع شده است ،روستایی مطبق با قلعه ای که در حدود ۳۰۰ سال پیش جهت حفاظت از روستا ساخته شده با ۴ برج در اطراف. سازه های بسیاری از سقفهای روستای نای بندان از چوب و الیاف درختان است که باعث خنکای بیشتر در تابستان و کاهش ضریب تخریب هنگام زلزله است . در کنار روستای نای بند اتاقکهایی سنگی به چشم می خورد که به بافت سنتی و تاریخی روستا می افزاید . بوی این نان تنوری فضا را پر کرده است . نای بند روزگاری پیش از این را دیده ایامی که مردمی سخت کوش در دل کویر گرد هم آمده اند و از خاک و آب چونان با عشق و با تمام وجود خشت مالیده اند و بر هم نهاده اند ، که از کوچه پس کوچه ها انعکاس عشقشان دیدنی است در روستای نایبند به خانه کوچکی برخوردیم که این نقوش از دهه۳۰ بر دیوار و سقف آن به جا مانده است که خود قابل تامل است . اینجا زندگی جاری است و زندگی بی تلاش و همت و حمیت اهالی جاری نخواهد ماند .