چشمه هفت رنگ مجن در شهر شاهرود و در دامنه ی جنوبی رشته کوه البرز شرقی در شمال شهرستان شاهرود نیز واقع شده است. این چشمه روبروی باغ های منطقه ی گردشگری فرحزاد در فاصله ی ۵ کیلومتری از سه راهی مجن قرار دارد و همین سبب شده تا چشم انداز ویژه ای در این منطقه پدید بیاید. چشمه هفت رنگ مُجن از نوع چشمه‌ های گوگردی محسوب می شود و در ۲۵ کیلومتری شمال شاهرود در میان شکاف دره‌ های دامنه قله ۴۰۰۰ متری شاهوار واقع شده که این دره به دو دره کوچکتر نیز تقسیم می شود. در یکی از این دره‌ ها، آب شفاف و زلال چشمه جاری است که از آن به عنوان آب آشامیدنی هم استفاده می شود، تفاوت عمده ی این چشمه با دیگر چشمه های شاهرود قرارگیری آن در دره ای رنگارنگ است. از لحاظ اقلیمی منطقه ی چشمه هفت رنگ مجن جزء مناطقی با آب و هوای نیمه خشک و سرد محسوب می شود. از همین رو به دلیل ویژگی‌ های خاص اقلیمی که دارا می باشد، از تنوع گیاهی زیادی برخوردار بوده، به طوری که ضمن رویش مراتعی در این منطقه نمونه گردشگری، گونه های گیاهی جنگلی هم در آن رشد می کند. علاوه بر گونه های مختلف گیاهی در این منطقه از شهر شاهرود زمانی که شما برای بازدید از چشمه هفت رنگ شاهرود می روید می توانید گونه های جانوری هم در این منطقه مشاهده کنید که بسیار هم برای محیط زیست منطقه حائز اهمیت است. علاوه بر تنوع نسبی گونه های جانوری پستانداران در این منطقه شاهد پرواز پرندگان به ویژه در محدوده ی چشمه هفت رنگ و باغات و مزارع فرحزاد را هم خواهید دید که جلوه ی خاص و بی نظیری به این منطقه از شهر شاهرود بخشیده اند.

اژدها، قیر و ماماتین… همین سه کلمه کافیست تا به دنیای اساطیر و افسانه های کهن برسید. افسانه اژدها و خون سیاهی که از زمین می جوشد و مردمی که هنوز هم باور دارند افسانه زنده است. اژدها زنده است… حتی اگر خون سیاهش، چشمه قیری باشد که هر سال صنعتگران را به پای ماماتین می کشاند. خوزستان سرزمین افسانه هاست. درست به اندازه قدمتی که خاک این منطقه دارد، افسانه و اسطوره و قصه در سینه مردم شهر خوابیده. به رامهرمز که بروید، افسانه ها زنده تر می شوند و چشمه ماماتین، می شود سرچشمه شایعات: «در جنگ با اسفندیار رویین‌تن اژدها به هلاکت رسید و خون سیاهش به زمین ریخت. خونی که تا ابد از چشمه های قیر ماماتین خواهد جوشید.» باستان شناسانی که لوح‌های تخت ‌جمشید را مطالعه کرده اند، معتقدند که هخامنشیان از این چشمه‌های قیر برای ساخت بناهای تاریخی و حتی ابزار و وسایل و ظروفشان استفاده می کردند. چشمه هایی که تعداد آنها به ۱۰عدد می رسد و قیر و نفت خام را به رودخانه «رود زرد» می ریزند. کشف این ظروف قیری در تپه چغامیش دزفول که عمر آن به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح می رسد، شاهد خوبی بود که نشان می داد قیر در بعضی از بناهای تاریخی عیلامی هم کاربرد داشته است. در سال های بعد، قیر بیرون آمده از چشمه‌هایی که در اطراف آتشکده مسجد سلیمان قرار داشت، در صنایع نظامی و روشن کردن خشاب‌ها استفاده شد و این روزها، اهالی روستای قالند بهبهان تنها استفاده کنندگان از چشمه های قیر خوزستان هستند که قیر را برای تهیه ظروف بزرگ نگهداری نان خشک و درمان گرفتگی و شکسته بندی اعضای بدن شان استفاده می کنند.

چطور برویم؟ برای دیدن چشمه سیاه ماماتین باید به ۲۵ کیلومتری شمال شرق شهرستان رامهرمز در استان خوزستان سفر کنید و این میراث هزار ساله را از نزدیک ببینید. نمونه این چشمه های قیر طبیعی را می توانید در اندیکای مسجد سلیمان و منطقه اوقیلک بهبهان هم ببینید اما شاید هیچ کدام از این چشمه ها به اندازه چشمه های اژدهایی ماماتین معروف و دیدنی نباشند.

جزیره کیوشو سومین جزیره بزرگ ژاپن، به سبب داشتن فعالیت‌ زمین‌گرمایی زیاد، چشمه‌های آب گرم پرشماری را در خود جای داده است. مشهورترین چشمه‌های  آب گرم این جزیره که از شهرت جهانی برخوردارند در نزدیکی شهر «بپو» قرار دارند. این شهر دنج و کوچک بین خلیج دریای داخلی ژاپن و دو آتشفشان غیرفعال در ساحل شرقی جزیره کیوشو قرار گرفته است.بپو بیش از ۲۹۰۰ چشمه آب گرم دارد که این چشمه‌ها روزانه بیش از ۱۳۰ هزار تن آب داغ را از اعماق زمین به بیرون می‌ریزند. این شهر از حیث برخورداری از چشمه‌های آب گرم طبیعی، پس از  پارک ملی یلوستون آمریکا در جایگاه دوم جهان قرار دارد. بخاری که از چشمه‌های آب گرم این شهر به هوا برمی‌خیزد چنین می‌نماید که گویا تمام شهر دچار آتش‌سوزی شده است.در میان چشمه‌های آب گرم شهر بپو چشمه‌های داغ و پر بخاری که در زبان ژاپنی «جیگاکوس» یعنی «جهنم» نامیده می‌شوند از محبوبیت ویژه‌ای برخوردارند. بپو هشت جیگاکوس معروف دارد که به خاطر داشتن دمای بسیار بالا به حقیقت شبیه جهنم‌های کوچکی روی زمین هستند. دمای آب در این چشمه‌ها به ۵۰ تا ۹۹/۵ درجه سلسیوس می‌رسد، بنابراین نیازی نیست که یادآوری کنیم این چشمه‌ها عموما برای شنا یا آب‌تنی مناسب نیستند، اما در عین حال از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری ژاپن به‌حساب می‌آیند.چشمه‌های آب گرم پرشمار شهر بپو گذشته از بحث رونق دادن به صنعت گردشگری در این شهر، نقش مهمی در زندگی روزمره شهروندان ایفا می‌کنند. بخار برخاسته از این چشمه‌های طبیعی برای گرم کردن آب مورد استفاده قرار می‌گیرد که این آب از راه لوله‌کشی به خانه‌ها و صنایع دایر در شهر منتقل می‌شود. بخشی از گرمای حاصل از این چشمه‌های طبیعی برای پخت‌وپز در خانه و رستوران‌ها استفاده می‌شود. آب این چشمه‌ها نیز برای تحقیقات کشاورزی، تن درمانی و حمام تفریحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شکی نیست که شهر بپو بزرگ‌ترین تفریحگاه چشمه‌های آب گرم طبیعی در جهان شناخته می‌شود. در ادامه به معرفی چند نمونه از چشمه‌های معروف این شهر خواهیم پرداخت.

چینوکی جیگوکو : شگرف‌ترین چشمه آب گرم شهر بپو، چشمه «چینوکی جیگوکو» است که در زبان ژاپنی به معنی «جهنم تالاب خون» است. این چشمه به سبب رنگ قرمز روشنی که دارد به این نام شهرت یافته است. این رنگ براثر وجود دو عنصر اکسید آهن و اکسید منیزیم در آب چشمه نمایان شده است.

اومی جیگوکو : اومی جیگوکو یا «دریای جهنم» از این حیث به این نام خوانده می‌شود که آب آن به رنگ آبی لاجوردی است و زیبایی یک دریای بیکران را دارد. اما بازدیدکنندگان بایستی فکر آب‌تنی در این چشمه را از سر بیرون کنند چرا که حرارت آن به ۹۸ درجه سلسیوس می‌رسد. در باغ‌های وسیع حوالی این چشمه چند چشمه کوچک دیگر دیده می‌شود که آب آن‌ها به رنگ نارنجی است.یک تالاب آب گرم هم به رنگ زلال در محوطه باغ وجود دارد که اطراف آن را گل‌های نیلوفر آبی به شکل زیبایی پوشانده است. این گل‌ها دارای برگ‌های بزرگ و ضخیمی هستند که کودکان می‌توانند روی آن‌ها تاب‌بازی کنند. دکان‌های اطراف چشمه اومی جیگوکو انواع دسر و تخم‌مرغ‌ آب پز را که در آب همین چشمه جوشیده‌اند، برای فروش به بازدیدکنندگان عرضه می‌کنند.

اونیشی بوزو جیگوکو : چشمه «جهنم سر تراشیده‌ی راهب» به این دلیل بدین نام خوانده می‌شود که طبق گفته ژاپنی‌ها حباب‌های گِل شکل‌گرفته در این چشمه به سر تراشیده راهبان بودایی شباهت دارد. در کنار این چشمه یک حمام عمومی وجود دارد که دارای چندین استخر شنا است و گردشگران می‌توانند اوقات خوشی را در آنجا سپری کنند.

شیراکه جیگوکو : چشمه شیراکه جیگوکو یا «تالاب سفید جهنم» یک تالاب بزرگ است که آب آن به رنگ سفید شیری است. این رنگ در اثر ترکیب طبیعی عناصر اسید بوریک، نمک، سیلیکات سدیم و بی‌کربنات کلسیم در تالاب پدیدار شده است. در اطراف این چشمه آب، یک باغ زیبا و یک آکواریوم طبیعی قدیمی به چشم می‌خورد که ماهیان گوشت‌خوار «پیرانا» در آن پرورش داده می‌شوند. گردشگران در کنار این تالاب هیچ‌گاه دستشان را داخل آب فرو نمی‌برند.

کامادو جیگوکو : کامادو جیگوکو یا «جهنم قابلمه‌ای» دارای چندین تالاب آب گرم است. در ابتدای ورودی این چشمه، تندیس یک اهریمن قرمز رنگ دیده می‌شود که به قول ژاپنی‌ها نگهبان مجموعه است. در اینجا بازدیدکنندگان می‌توانند از آب خنک شده چشمه بنوشند، دست و پای‌ خود را در آب چشمه بشویند و از تنقلات خوشمزه‌ای که با حرارت آب چشمه پخته یا آب پز می‌شود میل کنند.

اونیاما جیگوکو : اونیاما جیگوکو یا «جهنم کوه شیطان» که با نام «جهنم کروکودیل‌ها» نیز شناخته می‌شود یکی از چشمه‌های آب گرم شهر دپو است که تعداد زیادی کروکودیل در آن پرورش داده می‌شود. تفریح هیجان‌انگیز گردشگران در کنار این چشمه غذا دادن به این جانوران همیشه گرسنه است.

یاما جیگوکو : چشمه «کوه جهنم» از چندین تالاب کوچک آب گرم تشکیل شده که بخار انبوهی روی همه آن‌ها را پوشانده است. نزدیک این چشمه یک باغ‌وحش کوچک وجود دارد که در آن حیوانات بزرگ جثه در قفس‌های کوچکی نگه‌داری می‌شوند.

تاتسوماکی جیگوکو : تاتسوماکی جیگوکو یا «جهنم آب گرم» از جمله چشمه‌های طبیعی شهر بپو است که هر ۳۰ تا ۴۰ دقیقه یک‌بار، حدود ۶ تا ۱۰ دقیقه آب‌فشانی می‌کند. ارتفاع آب فشان این چشمه به ۵۰ متر می‌رسد، اما تخته‌سنگی که بر فراز آن قرار گرفته نمی‌گذارد آب از ارتفاع مشخصی بالاتر برود. حکمت وجود این تخته‌سنگ در بالا سر آب فشان این است که از پاشیدن آب داغ به سراسر محوطه و روی گردشگران جلوگیری می‌کند.