تایلند
جشنواره سونگ کران، جشن آب بازی تایلندی
لذت بردن و تفریح کردن بخش اعظمی از فرهنگ تایلندی را تشکیل میدهد و تفریح کردن میان آفتاب سوزان تابستان هم از این قاعده مستثنی نیست. گرمترین ماه سال، آوریل شاهد یک جشنواره است که مردم دوستانه در خیابانها باهم آببازی میکنند که این مراسم حدود یک هفته به طول میانجامد. در زمان برگزاری جشنوارهی ادارههای دولتی، بانکها و مغازهها تعطیل میشوند اما مراکز خرید بزرگ معمولا باز هستند.در این جشنواره گویی تمامی مردم شهر به خیابانها میآیند و بسیاری به شهرهای خود میروند تا کنار خانوادههای خود این مراسم را جشن بگیرند. به جای آنها گردشگرانی شهر را پر میکنند که به خاطر لذت بردن از یکی از رنگارنگترین و پرجشنوارهترین ماههای سال به بانکوک میآیند. جشن سونگ کران در تایلند به طور رسمی ۳ روز (۱۳ تا ۱۵ آوریل) تعطیل است اما در حقیقت میتوان گفت مردم یک هفته کار خود را تعطیل کرده و به جشن و خوشگذرانی میپردازند. سونگ کران جشنی برای دور هم جمع شدن دوبارهی خانوادهها، بازدید از معابد و تمیز کردن سالانه ی خانهها است. بسیاری از تایلندیها این تعطیلات را غنیمت شمرده و این زمان را کنار خانوادهها و دوستان خود سپری میکنند. طبق سنت، تایلندیها در روز اول این تعطیلات مراسم «Rod Nam Dum Hua» را برگزار میکنند که در تقویم رسمی آنها به روز سالمندان نامگذاری شده است. در طول این مراسم جوانها به کف دست سالمندان آب معطر میریزند که نشانهی فروتنی و درخواست دعای خیر از بزرگترها است.روز دوم سونگ کران، در تقویم رسمی روز ملی خانواده است. خانوادهها صبح زود از خواب بیدار میشوند و به راهبان صدقه میدهند، سپس مردم روز خود را در کنار خانواده به خوشگذرانی میپردازند. یکی دیگر از مهمترین مراسمات سونگ کران «شستن مجسمهی بودا» است که در آن مردم با آب معطر مجسمههای بودا را چه در معبد و چه در خانهها میشورند. تایلندیهای مذهبی در مراسمهای بودایی شرکت میکنند.
علیرغم آنچه که شما در این جشنواره ببینید، این مراسم تنها آب پاشیدن بیهدف نیست. معنای واقعی این جشن و آب پاشیدن روی یکدیگر، شستن تمام بدبختیها و بدشانسیهای سال گذشته است؛ آنها با پاشیدن آب تمامی بدیهای گذشته را شسته و سال جدید را با شروعی نو آغاز میکنند. طبق سنت تایلندیها به صورت مودبانه با کاسهی آب روی اعضای خانواده، دوستان نزدیک و همسایههای خود آب میریزند. از آنجایی که این مراسم به شکل یک جشنوراه درآمده است، کاسه به سطل یا شلنگ آب درآمده است و نشاط تعطیلات میان مردم شهر و گردشگران به خوبی دیده میشود.«merit» یکی از آیینهای جداییناپذیر سونگ کران است و بازدید از ۹ معبد هم در آن انجام میگیرد. قبل از این که تایلند در سال ۱۹۴۰ سال نوی میلادی را به عنوان جشن سال نوی خود بپذیرد، سونگ کران بر اساس تقویم شمسی محاسبه میشد که از یک سال به سال بعد متغیر بود. امروزه سونگ کران هر ساله در بانکوک از ۱۳ تا ۱۵ آوریل جشن گرفته میشود. بسته به این که به کجای تایلند سفر کنید، تاریخ و طول این جشنواره متغیر است، پس قبل از سفر به دیگر شهرهای این کشور، از تاریخ و مدت زمان این جشنواره مطلع شوید.احتمالا بزرگترین و بیشترین جمعیت در بانکوک گرد هم میآیند. خیابانی به طول ۵ کیلومتر که به «پاتونگ» شناخته میشود، در هر دو طرف مملو از جوانان تایلندی است که همگی وسیلهای با خود به همراه دارند تا بتوانند با آن روی بقیه آب بپاشند. بهترین بخش قضیه آن است که شما میتوانید از محیط نسبتا خشک عابرگذرها لذت ببرید و از بالا جشن و آبپاشی مردم را تماشا کنید. کلمهی «نسبتا» در جملهی قبل به این معنی است که در این عابرگذرها هم باید یک چیز پلاستیکی برای حمل آب به همراه داشته باشید. از این بالا شما میتوانید جمعیت رنگارنگ زیادی از جوانان شاد و لبخند به لب تایلندی را ببینید که بین دو ردیفی از فروشندگان تفنگهای آبی، غذا و نوشیدنی به آرامی حرکت میکنند. ماشینهای آتشنشانی هم با شلنگهای آب در خیابانها حضور دارند و مردم از این که در گرمای ۴۰ درجهی سانتیگراد میتوانند زیر آب شلنگهای این ماشینها قرار گیرند، بسیار خوشحال هستند.اما اگر میخواهید در نبردی هیجانیتر شرکت کنید، باید به خیابان «خائو سان» بروید. سراسر این خیابان به صحنهی جنگ آبی تبدیل میشود و به محض این که وارد خیابان شوید، همه جای تنتان خیس میشود. در هر دو سر این خیابان پستهای بازرسی پلیس قرار دارد تا بطریها، قوطیها یا پودرهای سفید رنگ را که مردم به صورت هم میمالند را از آنها بگیرند. مراقب کف کاشیکاری شدهی خیابانها باشید که به شدت لیز می شوند و امکان دارد سر خورده و زمین بخورید.اما اگر ترجیح میدهید در جشن سونگ کران سنتیتری شرکت کنید، به منطقهی «فرا پرادائنگ» بروید که مردم آن محله این جشنواره را به شکل سنتی برگزار میکنند. اینجا جشن یک هفته دیرتر از دیگر نقاط بانکوک برپا میشود و پر از مفهومهای فرهنگی است. شما اینجا نه تنها از آب بازی لذت میبرید بلکه در فعالیتهای فرهنگی هم مانند مراسم پرچم، رقص رامان، مسابقات قایقرانی و فعالیتهای دیگر شرکت میکنید.جشنهای مذهبی در «Sanam Luang»، روبهروی قصر بزرگ برگزار میشود. در اینجا در اولین روز سونگ کران مجسمه ی بودا از موزهی ملی بیرون آورده میشود و در خیابانها گردانده میشود تا مردم روی آن آب بپاشند. سپس این مجسمه ۳ روز آنجا میماند تا مردمی که این مراسم را از دست دادهاند، بتوانند به آن احترام بگذرانند. از دیگر مراسمهای مذهبی ساخت گنبدهایی از شن و ماسه و تزئین آن با گل و پرچمهای رنگارنگ است. این مراسمات در اطراف معابد مهم در منطقهی «Rattanokosin» دیده میشود.
کارهایی که باید در این جشنواره انجام دهید:
- صدقه بدهید.
- از کیسههای ضد اب برای محافظت از اشیای باارزش خود، مانند ساعت و … استفاده کنید.
- مراقب وسایل خود باشید.
- برای رفتن به جاهایی که مراسم جشن سونگ کران برگزار میشود، از حملونقل عمومی استفاده کنید.
- به زبان تایلندی به مردم محلی سال نو را تبریک بگویید: «Sawasdee Pee Mai».
- لبخند بزنید و از این جشن نهایت لذت را ببرید.کارهایی که نباید در این جشن انجام دهید:
- راهبان، نوزادان و افراد مسن را خیس نکنید!
- آب یخ یا آب کثیف روی مردم نپاشید.
- برای جلوگیری از تصادف، روی موتورسیکلتسوارها آب نپاشید.
جزایر فی فی مهمترین و زیباترین جزایر در تایلند
جزایر فی فی به عنوان مهمترین و زیباترین جزایر در تایلند در نظر گرفته می شود. در این مکان کوه های سنگ آهک با صخره ها، غارها و سواحل طولانی شنی سفید وجود دارد. هر چند که اغلب به عنوان یک جزیره به آن اشاره می شود اما جزیره فی فی در واقع یک مجمع الجزایر کوچک است. جزیره فی فی دان بزرگترین جزیره از این گروه است و البته تنها جزیره با ساکنان دائمی است، در حالی که جزیره کوچکتر به نام کو فی فی له به عنوان محل فیلمبرداری فیلم “ساحل” در سال ۲۰۰۰ با بازی لئوناردو دیکاپریو معروف است. بیشتر توسعه فی فی دان در اطراف دهکده تن سای است که در پایین تنگه شنی قرار گرفته است که دو مسیر تپه ای که بقیه جزیره را دربردارد را بهم می پیوندد. در این جزایر همچنین استراحتگاه های ساکت تری دیگری در سواحل وجود دارد. در این جزیره تقریبا هیچ وسایل نقلیه موتوری وجود ندارد، بنابراین حمل و نقل با پای پیاده یا با دوچرخه صورت می گیرد، در تن سای بسیاری از مکان ها تنها ده دقیقه پیاده روی فاصله دارند. قایق ها بین تمام سواحل در رفت و آمد هستند.
خلیج فک نام : خلیج فک نام (Phak Nam) در ساحل شرق فی فی دان واقع شده است. این یک خلیج منزوی با یک ساحل کوچک است که محل یک دهکده ماهیگیری کوچک است. ممکن است که با پای پیاده به این مکان برسید، اما این یک پیاده روی طولانی در سراسر تپه های ناهموار است. سوار یک قایق شدن بسیار ساده تر و عملی تر است. ساحل محل تنها یک تفریحگاه است و برای آنهایی که به دنبال صلح و آرامش هستند اینجا بهترین گزینه است.
خلیج تونسای : خلیج تونسای (Tonsai Bay) مرکز اصلی ورود و خروج کو فی فی است. کشتی ها می آیند و می روند، قایق های بادبانی لنگر می اندازند، تورهای شیرجه و قایق مشتریان خود را سوار می کنند و قایق ها مسافر یا کالاها را حمل می کنند. روستای تونسای، روستای اصلی فی فی دان در اینجا واقع شده است.
ساحل میمون : خلیج پنهان او لینگ (خلیج میمون) (Ao Ling) در شمال غرب خلیج لو دالام واقع شده است که خانه یک کلونی از میمون ها است که از بالا رفتن از پاهای بازدید کنندگان برای گرفتن یک موز دریغ نمی کنند. در زمان جزر و مد بسیار بالا ساحل زیادی وجود ندارد اما در زمان های دیگر به میزان زیادی شن و ماسه وجود دارد. می توان با پای پیاده و یا با اجاره یک قایق از لو دالام به ساحل رسید.
ساحل لیم تانگ : ساحل لیم تانگ (Laem Tong) در انتهای شمال فی فی دان واقع شده که ساحلی زیبا، آرام و منزوی است که می توان توسط قایق به آنجا رفت. حدود ۴۵ دقیقه طول می کشد تا با قایق از روستای تونسای به اینجا رسید. در ساحل لیم تانگ تنها چهار استراحتگاه مجلل وجود دارد. در فاصله نه چندان دور از این ساحل جزیره ماسکیتو، جزیره بامبو و هین کلانگ وجود دارد که همه نقاط غواصی بزرگی هستند.
ساحل لانگ : در جنوب غربی با مناظری زیبا از فی فی له ، ساحل لانگ قرار گرفته است. این مکان در حدود پنج دقیقه با قایق از روستای تونسای فاصله دارد. همچنین امکان پذیر است که با پای پیاده در نور روز به روستا رسید اما این سفر شامل راه رفتن بر روی صخره ها بین سواحل و یا در مسیرهای پیاده روی کوتاه در میان جنگل است. اسکان در اینجا تقریبا به طور کامل شامل خانه های ییلاقی است، برخی از آن ها استراحتگاه های لوکس هستند در حالی که بسیاری خانه های ییلاقی معمولی نیز وجود دارد.
خلیج لو دالام : خلیج لو دالام (Loh Dalum) در سمت دیگر جزیره فی فی دان از دهکده تونسای واقع شده که یکی از زیباترین سواحل در کوفی فی است، اگرچه آنجا می تواند بسیار شلوغ شود. خلیج تقریبا به طور کامل توسط صخره های سنگ آهک محصور شده و دارای آب زمردی روشن و یک ساحل شنی سفید است. در ساحل در شب نمایش های آتش بازی جذاب و تماشایی نشان می دهند و جشن ها تا ساعات اولیه بامداد طول می کشد. شنا در جزر و مد بالا بهترین گزینه است.
جزیره بامبو : جزیره بامبو (یا کو پای (Ko Pai )) یک جزیره کوچک و مسطح واقع شده درحدود ۵ کیلومتری از نوک شمالی جزیره فی فی دان است. از ساحل تون سای تا این مکان در حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه بسته به شرایط دریا فاصله است. در سمت شمال و شرق جزیره سواحل شنی زیبا هستند و یک فروشگاه کوچک نوشیدنی و تنقلات ارائه می کند.
خلیج مایا Maya-Bay : خلیج مایا (Maya Bay) یکی از زیباترین سواحل در تایلند است که یک خلیج کم عمق احاطه شده توسط حلقه ای از تپه های سنگ آهک شیب دار در کوفی فی له است. خلیج دارای یک زندگی دریایی فوق العاده و یک مکان مورد علاقه برای غواصان است. خلیج مایا پس از فیلم “ساحل” در سال ۲۰۰۰ که در اینجا فیلم برداری شد در جهان معروف شد و امروزه بسیاری از گردشگران کو فی فی فقط برای دیدن این ساحل به اینجا می آیند. هر چند که خلیج بسیار زیبا است اما منزوی و خلوت نیست. در هر روز و در هر زمان بیش از ۳۰ قایق تندرو و قایق معمولی در ساحل همراه با قایق های بزرگ وجود دارد که صدها غواص و بازیدکنندگان را حمل می کنند. سعی کنید بازدید خود را در اوایل صبح و یا بعد از ۱۷:۰۰ برای دوری از شلوغی و جمعیت انجام دهید.خلیج مایا یکی از زیباترین سواحل در تایلند است که توسط حلقه ای از تپه های سنگ آهک احاطه شده است.
باغ وحش تایلند
بزرگترین باغ وحش آزاد تایلند با مساحت ۲۰۰۰ کیلومترمربع در خارج از شهر بانکوک قرار دارد. این مکان دارای دو بخش اصلی است: یکی محل نگهداری حیوانات وحشی و دیگری پارک آبی که گونه های متعددی از حیوانات دریایی در آن وجود دارند. در این پارک وحش آزاد، گردشگران به دنیای حیوانات کمیاب نزدیک شده و تغذیه شیر و ببر را از نزدیک می بینند. اصلی ترین جاذبه این باغ وحش، محوطه ای است که در سال ۱۹۸۸ ایجاد شده و در آن می توان حیوانات وحشی را در زیستگاه طبیعی خود دید. مسیر بازدید از این محل ۸ کیلومتر بوده و ۴۵ دقیقه به طول می انجامد. هیجان انگیز ترین بخش بازدید از دنیای وحش زمانی است که گردشگران وارد جنگلی گرمسیری می شوند که در آن تمساح های گرسنه و گوریل ها منتظر آنها هستند. در بخش دیگری از این پارک نمایش بوکس میمون ها اجرا می شود که کم از شهرت بوکس تایلندی ندارد! در پارک آبی این باغ وحش نیز، دلفین ها که باهوشترین حیوانات دریایی خوانده می شوند، نمایش هایی را با توپ اجرا کرده ،آواز خوانده، گردشگران را بوسیده یا با آنها دست می دهند.
معبد باستانی چای واتانارام در شهر تاریخی آیوتایا تایلند
Wat Chai watthanaram معبد بودایی واقع شده در شهر تاریخی Ayutthaya کشور تایلند ، در غرب رودخانه چائوفارایا می باشد و یکی از معابد معروف از جاذبه های مهم توریستی است. این معبد، یک معبد سلطنتی بوده که در آن شاه و جانشینانش به انجام مراسم مذهبی می پرداختند و بسیاری از ملکه ها و شاهزادگان پس از مرگ در اینجا سوزانده می شدند. ساختار این معبد بازتابی است از جهان بینی بودایی.معبد در سال ۱۶۳۰ توسط پادشاه پراست تانگ به عنوان اولین معبد سلطنت و به یادبود از سکونت مادر خود در آن منطقه ساخته شد. نام این معبد به زبان بومی یعنی”معبد سلطنت طولانی و دوران با شکوه” می باشد و در آن از سبک خمر که در آن زمان محبوب بوده طراحی شده است. برج مرکزی آن به ارتفاع ۳۵ متر می باشد که چهار ستون به سبک خمری آن را احاطه کرده اند. پس از نابودی کامل پایتخت توسط برمه در ۱۷۶۷ ، معبد رها شد و آجر ویرانه ها مورد دستپرد و فروش قرار گرفت و مجسمه های بودایی به یغما رفت.در سال ۱۹۸۷ یک گروه تایلندی شروع به بازسازی مکان کردند و در سال ۱۹۹۲ آن را برای بازدید عموم باز کردند.