توپ

 
 

موزه کریستیانو رونالدو، نمایشگاهی از جوایز تا نامه طرفداران

8638069_955

کریستیانو رونالدو یکی از گران ترین و بهترین بازیکنان فوتبال دنیا است که موزه ای شخصی را با نام CR7 به جوایز خود اختصاص داده است. موزه CR7 (عدد ۷ به شماره این بازیکن در تیم های منچستر یونایتد و رئال مادرید اشاره دارد) که در شهر فونچال جزیره مادیرا در پرتغال واقع شده، حاوی جوایز و افتخاراتی است که کریستیانو رونالدو در دوران بازی خود در حرفه فوتبال به ارمغان آورده است. بخش های این موزه شامل کفش طلایی، توپ طلای اروپا، جوایز باشگاهی، نامه های طرفداران، لحظات حساس بازی ها و واقعیت مجازی است. این موزه که در تاریخ ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳ افتتاح شده، در زمینی L مانند، به مساحت ۴۰۰ متر مربع و در کنار هتلی با نام Pestana CR7 قرار گرفته است. موزه کریستیانو رونالدو در خیابان Rua Princesa Dona Amelia واقع شده است و نمای بیرون آن را رنگ های مشکی و قرمز پوشانده است. در بیرون فضای موزه مجسمه ای برنزی از رونالدو وجود دارد که در زیر آن خطاب به رونالدو نوشته شده: ملهور جوردن دو موندو خطاب به رونالدو نوشته شده: بهترین بازیکن دنیا

پس از ورود، در بخش ابتدای موزه چارتی واقع شده است که از کف زمین تا سقف، از عکس های کریستیانو رونالدو، از کودکی تا کنون، پوشیده شده است. مدیر موزه، نونو مندز درباره این بخش می گوید: در میان این عکس ها، عکس شبی وجود دارد که زندگی رونالدو را برای همیشه تغییر داد. در آن شب تیمی که رونالدو در آن بازی می کرد، در سال ۲۰۰۳ منچستر یونایتد را ۳ به هیچ برد و الکس فرگوسن او را دید و فردای آن روز با او قرارداد بست. مندز همچنین درباره اهمیت این موزه گفته است: رئیس جمهور پرتغال به رونالدو یک مدال داده و او را نماد پرتغال برای تمام دنیا دانسته است. پس از پله، رونالدو تنها بازیکنی است که یک موزه اختصاصی برای خود دارد، و قطعا در سن ۲۹ سالگی جوان ترین بازیکنی است که از چنین قابلیتی برخوردار است. بخش فروشگاه این موزه در کنار تی شرت های شماره ۷ رونالدو، لوازم دیگری از قبیل لیوان، تزئینات آهن ربایی، جاکلیدی وجاسیگاری را برای فروش به علاقه مندان فراهم کرده است.. در این موزه همچنین برخی از تی شرت های رونالدو که در بازی های فوتبال از آن ها استفاده کرده است نیز قرار داده شده اند.

از جمله جوایز داخل این موزه، جایزه بهترین بازیکن در تیم محلی Andorinha بوده که رونالدو در سن ۸ سالگی دریافت کرده است. در میانه سالن این موزه و در بین کاشی های مشکی، قفسه های سفید رنگی وجود دارد که بیش از ۱۴۰ جایزه رونالدو را در خود جای داده است. از مهم ترین جایزه های رونالدو می توان به توپ طلای سال ۲۰۰۸ و سال ۲۰۱۳ اشاره کرد. تعداد بی شماری عکس از رونالدو در داخل و خارج از زمین در طول ۲۰ سال گذشته، مانیتورهایی که می توانند فوتبال با رونالدو را برای بازدیدکنندگان شبیه سازی کنند و مجسمه های مومی از رونالدو، قسمت های مختلف این موزه را تشکیل داده اند. به عبارت دیگر، هر چیزی که طرفداران رونالدو بخواهند، حتی چیزهای که تصورش را هم نمی کرده اند، در این موزه وجود دارد. در کنار اشیا داخل موزه، دو مجسمه رونالدو با لباس تیم پرتغال وجود دارد که فرصت مناسبی را برای عکاسی بازدیدکنندگان رقم می زند. ایده اولیه این موزه از برادر بزرگتر رونالدو، هوگو، که هنوز در فونچال زندگی می کند و مدیریت موزه را نیز در اختیار دارد، سرچشمه گرفته است. او برای نخستین بار این پیشنهاد را به رونالدو می دهد که جوایزش را در یک مکان معین جمع آوری کرده و برای طرفدارانش به نمایش گذارد. رونالدو چند سال پیش یک ساختمان ۵ طبقه را در تپه های فونچال خریداری کرده بود و تصمیم داشت تا آن را به رستوران تبدیل کند، اما با پیشنهاد برادرش در نهایت آن را برای مکان موزه در نظر گرفت. آخرین قفسه که پیش از خروج از موزه قرار داده شده، شامل نامه ها و تصاویری است که طرفداران رونالدو برای او فرستاده اند، در این میان، نامه های بچه هایی وجود دارد که به سادگی نقاشی او را کشیده اند در در زیر آن نوشته اند: بهترین بازیکن دنیا رونالدو است، نه لیونل مسی.

هلاری؛ بازی محلی در سیستان و بلوچستان

8822

این بازی یکی از  بازی های سنتی استان سیستان و بلوچستان است.
وسایل لازم: توپ پور  (نوعی توپ از جنس پیش ، برگ خرما) دستک چوب برای زدن توپ.
نحوه انتخاب یار در بازی سنتی هلاری : ابتدا بازیکنان به دو گروه تقسیم می شوند، به سرگروه ماتوکان می گویند. سرگروه ها یارهای خود را به طور مساوی انتخاب می کنند. برای انتخاب یار، افراد دو نفر – دو نفر با همدیگر به کنار رفته و برای خود نامی انتخاب می کنند. مثلاً یکی شتر و یکی گاو، بعد پیش ماتوکان آمده و می گویند گرگری گاو می خری یا شتر؟ ماتوکان هر کدام را انتخاب کرد، آن فرد یار او می شود.
روش بازی هلاری : ابتدا دو دایره در قسمت میدان بازی به فاصله تقریباً ۱۰۰ متر کشیده شده و یارهای یک گروه که شروع کننده بازی هستند، داخل دایره و گروه دیگر در میدان به صورت محل مبدأ و مقصد بازی “کلات” می گویند که همان دژ است. بعد از تعیین نوبت بازی ابتدا یکی از افراد گروه داخل میدان، توپ را به دست گرفته و برای گروه داخل دایره می اندازد و هر فرد در نوبت بازی حق یک بار زدن را دارند. اگر دستک به توپ نخورد sup – سوختن- می گویند. هر کس که سوخت، باید داخل دایره منتظر زدن فرد بعدی باشد تا در فرصت مناسب که یکی از یاران توپ را زد و به فاصله دورتری انداخت، بتواند به کلات فرار کند. اگر توپ به فاصله خیلی دور بیافتد، می تواند برود و برگردد. اگر این کار را انجام دهد، باز امتیاز زدن توپ را خواهد داشت. در هلاری اگر توپ را حریف در هوا بگیرد یک امتیاز است و به آن hal می گویند. اگر گروه شروع کننده امتیاز داشته باشد، می تواند امتیاز را پایاپای کند وگرنه باید بازی را به حریف مقابل واگذار کرده و خود و یارانش بیرون دایره در میدان برای گرفتن توپ بروند.