یکی از پدیده های زیبا که در نوع خود در استان گیلان بی نظیر است “غار آویشوی ” واقع در منطقه ای به همین نام در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی شهر شاندرمن شهرستان ماسال است. این غار آهکی که از لحاظ زمین شناختی جزو اشکال کار دستی در سنگهای کربناته به شمار می رود در اثر عملکرد آبهای جاری بر روی این سنگها در مدت زمان بسیار طولانی شکل گرفته است. ستونهای آهکی چشم اندازهای زیبا و منحصر به فردی را در این غار به وجود آورده اند و دهانه بسیار بزرگ غار به ارتفاع حدود ۱۹ متر و عرض ۱۴ متر که در میان غارهای کشف شده در استان نظیر آن یافت نمی شود. تاکنون بیش از دو هزار متر از ژرفای غارآویشو که طویل ترین غار استان گیلان محسوب می شود توسط غارنوردان و کوه نوردان محلی مورد پیمایش و اکتشاف قرار گرفته است. قرار گرفتن “غار آویشو” در مجاورت سنگهای دگرگونی کمپلکس شاندرمن که بقایای دگرگون شده از پوسته اقیانوسی پالئوتتیس به شمار می روند بر زیبایی آن افزوده است. در شهرستان ماسال بیش از ۱۷ غار بزرگ و کوچک وجود دارد که بزرگترین آنها غار ” آویشو” است که در ارتفاع یک هزار و ۳۰۰ متری از سطح دریا و بین مناطقی همچون ” تائی بنه”، “انده چو” و” خماسون ” در بستر دره ای کم آب قرار دارد. این غار شگفت انگیز که در حوزه جغرافیایی بخش “شاندرمن” شهرستان ماسال واقع شده از بزرگترین غارهای گیلان و در نوع خود یکی از کم نظیرترین غارها در سطح کشور است. دیدن قندیل و مناظر بکر اطراف و نیز تماشای درون غار برای بازدیدکنندگان بسیار جذاب است. “غار آویشوی ” بیش از ۷۵ میلیون سال قدمت دارد. در این غارهفت آبشار و شمار زیادی قندیل وجود دارد و در صورت برنامه ریزی می توان طبیعت گردان زیادی را به منطقه جذب کرد. این غار از بی نظیرترین غارهای کشور است که در دل جنگلهای شهرستان ماسال قرار دارد و قندیلهای گوناگون و آبشارهای زیبای آن می تواند هر بیننده ای را مجذوب خود کند.

غار میرزا شاید دیدنی ترین غار دست نخورده کشور باشد که در میان تمام غارهای استان کرمان، لقب بزرگترین و اسرارآمیزترین غار را یدک می کشد. غار اسرارآمیزی با ۸ تالار اصلی و ۴ تالار فرعی که هر کدام ویژگی های منحصر به فردی دارند و یک مجموعه تمام عیار برای شگفت زده کردن شما فراهم کرده اند!به دهانه غار پا که بگذارید، وارد دهلیز باریکی می شوید که با کمی پیش روی در مسیر عریض تر می شود و دو راه را برای پیش روی مقابل تان قرار می دهد. سوراخی کوچک در سمت راست و مسیری در رو به رو که عریض تر به نظر می رسد. راه اصلی همان سوراخ کوچک سمت راستی است که شما را به چاه ۵۰متری غار می رساند.در بخش میانی این غار شما با یک فرود ۹۰ متری مواجه می شوید و در فضای معلقی قرار می گیرید که غار را برای شما اسرارآمیزتر می کند. در اینجا، وسعت غار به ۱۵۰ متر مربع می رسد و شما می توانید رنگ ها و طرح های متنوعی را در قندیل های سنگی غار ببینید. قندیل هایی که عمر آنها به میلیون ها سال می رسد و بعضی از آنها آنقدر بلند هستند که سقف تالار را به کف آن وصل می کنند. وارد تالار غربی غار که بشوید، غار میرزا برگ های تازه تری را برایتان رو می کند. فسیل جانوران وحشی و قندیل های بلوری منسجمی که شاید نمونه آن را در کمتر غاری سراغ داشته باشید. در انتهای تالار شمالی غار هم برکه آبی با وسعت ۲۵۰متر مکعب وجود دارد که آب زلالی در آن جمع شده است. اما با تمام این ها، شاید منحصر به فردترین ویژگی غار میرزا، دست نخورده بودن آن است که آن را وارد رقابت نزدیکی با غارهای مشهوری مثل علیصدر و کتله خور می کند. غار میرزا که مدت زیادی از کشف آن نمی گذرد، به لطف کم بازدید بودن و مسیر صعب العبورش قندیل ها و استالاگمیت های سالمی دارد و در سراسر آن خبری از شکستگی و تراش های دستی و یادگاری های بدقواره گردشگران ناآگاه نیست. اگر اهل غارنوردی حرفه ای نیستید، تماشای این غار ممکن است برایتان پردردسر باشد. در این غار شما نیاز به تجهیزاتی مثل کلاه ایمنی، هدلامپ، طناب، کارابین یا می لون و لوازم فرود و صعود دارید تا بتوانید حدود ۵ ساعت در آن گشت و گذار کنید. خوشبختانه هوای گرم این غار این فرصت را فراهم می کند که در تمام فصل های سال سری به آن بزنید و بدون محدودیت های آب و هوایی، از آن بازدید کنید.

مسیر دسترسی

برای رسیدن به غار شگفت انگیز میرزا باید راهی استان کرمان و شهر رفسنجان شوید و خود را به فاصله ۳۲ کیلومتری شمال شرقی این شهر برسانید. از اینجا به بعد، مسیر شما از روستای داوران می گذرد. بعد از این  روستا پلی در مسیر جاده اصلی دیده می شود که در سمت چپ آن جاده ای خاکی وجود دارد. پا به راه این جاده خاکی که شوید، به دو راهی هایی می رسید که در تمام آنها باید راه سمت چپ را انتخاب کنید. این دو راهی های پی در پی شما را به روستای کوچکی می رسانند که نزدیک ترین روستا به غار محسوب می شود. حالا کافیست از اهالی روستا سراغ غار میرزا را بگیرید تا شما را به ضلع شرقی روستا و دره ای هدایت کنند که جاده خاکی و پیچ در پیچ آن به ارتفاعاتی منتهی می شود که غار میرزا در آن قرار دارد. در طول مسیر اگر خسته شدید، می توانید در کنار چشمه ای که در این راه خاکی پیچ در پیچ قرار دارد استراحت کوتاهی کنید یا اگر توانش را داشتید، تا بالای کوه بروید و در سایه چنار بزرگی که نزدیک دهانه غار قرار دارد، تجدید قوا کنید.دهانه غار میرزا تا زمانی که به نزدیکی آن نرسید قابل دیدن نیست. بنابراین ناامید نشوید و جاده را تا رسیدن به درخت سرو پیر ادامه دهید. برای طی کردن این مسیر می توانید از اتومبیل استفاده کنید اما هیچ تضمینی نیست که اتومبیلتان در جاده خاکی سالم بماند! بنابراین توصیه می کنیم جاده را تا روستای دوم با اتومبیل طی کنید و از چشمه به بعد، یک پیاده روی ۳۰ دقیقه ای داشته باشید.