یک دنیا در دل روستا

a264103419174102a

تاکنون شما نام «گرمارود» را شنیده‌اید؟ حتی اگر این نام را به عنوان نام یک منطقه نشناسید، حتما در میان نام های خانوادگی رایج، به گوشتان خورده است. گرمارود جایی است که نامش برگرفته از زلالی آب است؛ آب معدنی اینجا که «گرآب» یا «گراو» نام دارد، منشأ نام روستاست. روستای گرمارود از توابع قزوین است، اما در سفر به اینجا تلاش کنید اسیر و دربند زیبایی‌های بی‌مانند قزوین و قلعه الموت نشوید. در فاصله ۳۰ کیلومتری شهر معلم کلایه و ۱۳۰‌ کیلومتری شهر قزوین روستای گرمارود قرار دارد که می تواند خاطرات خوشی از سفر به قزوین را برای شما رقم بزند. «فریا استارک»، بانوی انگلیسی که سال ۱۹۳۱ از گرمارود دیدن کرده در کتاب «سفرنامه الموت می نویسد: «در غروب آفتاب وارد گرمارود شدیم، صخره بسیار عظیمی ناحیه پشت دهکده را مسدود ساخته است و رودخانه الموت وقتی به این روستا می‌رسد از طریق شکاف باریکی راهش را پیدا می‌کند. رودخانه در برابر آخرین اشعه خورشید چون مشعلی می‌درخشد. خانه‌های مسطح ساخته شده در سراشیبی دامنه کوه، مثل اراضی کنارشان در نور‌آفتاب با رنگ قرمز جلوه‌گری می‌کنند.» گرمارود یا «گرماب رود»، تقریباً نقطه پایان الموت است. روستایی که در گذشته یکی از گذرگاه‌ها و راه‌های مالروی قزوین به مازندران بوده و در حال حاضر بیش از سیصد و پنجاه خانوار در این روستا زندگی می کنند که شکل زندگی بیشتر آنان به صورت ییلاق – قشلاقی است. امانک دربند، سیاه وله و پیله سره کوه‌هایی هستند که روستا را در دامان گرفته‌اند. اگر گذارتان به گرمارود افتاد، حتما سری هم به شوراب دره یا شلودره بزنید. شور بودن آب این دره موجب شده است سفیدی‌های نمک در حاشیه شکل گیرد که گاهی گردشگران با برف اشتباهش می‌گیرند! آبشار گرمارود یکی دیگر از دیدنی های روستا است که از بین دو صخره جاری می‌شود و محله گرمارود را به دو بخش تقسیم می‌کند؛ این دست محله و آن دست محله. آبشار چیزی حدود ۱۵۰ متر ارتفاع دارد. قلعه نویذرشاه که در فاصله بسیار نزدیک و در یک بلندا واقع شده از جمله مکان‌هایی است که مورد علاقه گردشگران است. این قلعه که به آشیانه عقاب معروف است در یک ارتفاع بلند قرار دارد و از جمله مهم‌ترین دژهای الموت به حساب می آید. در قدیم‌ها که قلعه مورد استفاده بوده است از اینجا به عنوان دید‌بانی استفاده می‌شد. در کتاب‌های تاریخی از این مکان زیاد یاد شده است. از این قلعه به نام میمون دژ هم یاد شده است. ظاهرا نوذر شاه یا نویذر شاه آخرین حاکم قلعه بوده که به دست لشکریان مغول کشته شده. این قلعه برج ها، آب انبار و مکان هایی به نام «اسب طویله» داشته که بخش اعظم آنها این روزها از بین رفته است. رفتن به این قلعه نیازمند تجهیزات صخره نوردی است و کار هر کسی نخواهد بود. در کنار قلعه گورستانی به نام خاک کافران خواهید دید که هنوز کسی دلیل این نامگذاری را نمی‌داند. اما اکنون این گورستان خرابه‌ای بیش نیست. غیر از این قلعه، قلعه‌ای دیگر به نام قلعه پس در شمال گرمارود وجود دارد.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>