اقیانوس

 
 

زمستان در کوه‌های مریخی و دریاچه صورتی!

a17663710274102a

اگر دوست دارید تنها بندر اقیانوسی ایران را ببینید باید سری به استان سیستان و بلوچستان و شهر چابهار بزنید.  این شهر در کرانه دریای عمان و اقیانوس هند قرار گرفته و لنگرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس پیما را دارد و از مناطق آزاد بازرگانی ایران است. چابهار گرم‌ترین نقطه کشور در زمستان و خنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است. در این شهر بهاری جاذبه‌های طبیعی بسیاری پیدا خواهید کرد و مطمئنا شگفت‌زده خواهید شد . گل‌افشان یکی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های ژئوتوریسمی است که زمین شناسان و دوستداران طبیعت خیلی به آن علاقه دارند. اگر می‌خواهید معروف‌ترین گل‌افشان ایران را ببینید باید سری به منطقه تنگ در سیستان و بلوچستان بزنید. یعنی در ۹۵کیلومتری غرب بندر کنارک وارد دشت کهیر می‌شوید.نرسیده به روستای تنگ این گل‌افشان را می‌بینید که در زمینی مسطح قرار گرفته و شامل ۳ تپه کوچک گل‌افشان است. مردم به زبان محلی به این پدیده «ناف دریا» یا «بولوبولو» می‌گویند. گل‌افشان چابهار منشا تکتونیکی دارد و از نوع سرد است یعنی آتشفشان در پیدایش آن نقشی نداشته است. رسوب‌گذاری سریع گل و سیال ماندن آب‌های درون آن همراه فشار وارده از پایین موجب می‌شود که آب و گل با گاز به بیرون پرتاب شود و منظره عجیبی را رقم بزند.در بلندای این تپه‌ها، دهانه‌هایی به قطر چند‌سانتی‌متر وجود دارد که از دهانه گل‌افشان فعال گل خاکستری به‌صورت متناوب خارج می‌شود و از دامنه‌ها پایین می‌آید. دوره تناوب این پدیده زیبا،۱۰ تا ۱۵‌دقیقه است که با لرزش خاک اتفاق می‌افتد و هنگام خروج گل صدایی شبیه شلیک هم شنیده می‌شود. این منطقه کاملا کویری است و هیچ گیاهی در آن دیده نمی‌شود؛ حتی یک بوته خار!

بیدام بخورید : درخت (لوز یا گارون زنگی) نام درختی گرمسیری با میوه‌ای به نام بیدام است که در استان‌های ساحلی جنوب ایران می‌روید و شکوفه‌های زیبایی دارد. این میوه نخست سبزرنگ و کال است، سپس به رنگ قرمز مایل به قهو‌ه‌ای در می‌آید. حالا که تا چابهار آمده‌اید حیف است طعم متفاوت بیدام را نچشید. بادام محلی چابهار یا بیدام شبیه بادام خودمان است. البته وقتی که هنوز بادام پوست سبز داشته و پوستش هم شکل و رنگ میوه شبرنگ را دارد. بیدام مغز بزرگی دارد ولی لازم نیست مثل بادام آن را بشکنید و مغزش را بخورید. بیدام را باید با پوستش بخورید و کمی طعم گس داشته، هسته بزرگ لیف پوشیده آن هم مغز خوراکی دارد.در ۱۵ کیلومتری چابهار، در مسیر جاده ساحلی چابهار به گواتر، تنگه‌ای صخره‌ای مشرف به دره‌ای سرسبز و زیبا قرار دارد که از بالای آن روستای لیپار در میان سبزه‌زارها پیداست. در میان ۲ کوه که فاصله چندانی با هم ندارند، آب‌بندی ایجاد شده که آب‌های سرگردان اطراف را در خود جمع کرده و به آبگیری به طول ۱۴ کیلومتر تبدیل شده است. این دریاچه کوچک به‌دلیل رنگ خاک منطقه، صورتی به‌نظر می‌رسد و به همین دلیل به دریاچه (صورتی لیپار)معروف است. در این آبگیر زیبا انواع بوته‌ها و درختچه‌ها، منطقه‌ای بکر با اکوسیستم خاصی را به‌وجود آورده‌اند. ماهی‌های کوچک زیادی هم در آب هستند که حتی روی قایق‌ها هم می‌پرند. برای نزدیک‌شدن به آب آن دقت کنید چون کناره‌های دریاچه حالت باتلاق گونه دارد و ممکن است شما را پایین بکشد . با این‌که کوه‌های مینیاتوری فاصله زیادی تا دریا دارد می‌توانید گوش‌ماهی‌های زیادی را آنجا پیدا کنید. فسیل‌های صدف هم در این کوه‌ها زیبایی منحصر به فردی دارند که نشان می‌دهد این منطقه هزاران سال قبل زیر آب بوده است .

کوه‌های مریخی : حدود ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر بعد از چابهار به سمت بندر گواتر، کوه‌هایی در سمت چپ جاده دیده می‌شود که به کوه‌های مینیاتوری معروف‌ هستند. کوه‌های مینیاتوری مناظری از کوه‌های کره ماه را تداعی می‌کنند و به‌دلیل شکل غیرطبیعی که دارند بومیان منطقه به آن‌ها کوه‌های مریخی می‌گویند. رنگ این کوه‌ها بین طوسی و سفید و جنس آن زبر و آهکی است.با این‌که کوه‌های مینیاتوری فاصله زیادی تا دریا دارد می‌توانید گوش‌ماهی‌های زیادی را آنجا پیدا کنید. فسیل‌های صدف هم در این کوه‌ها زیبایی منحصر به فردی دارند که نشان می‌دهد این منطقه هزاران سال قبل زیر آب بوده است. شیارها و تراش‌های زیبای این کوه‌ها هیچ‌گونه پوشش گیاهی ندارد. سعی کنید صبح زود یا عصر برای دیدن کوه‌ها بروید چون سایه‌ای پیدا نمی‌شود.

سفر به مریخ ایران

a04591710274102a

چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه دریای عمان و اقیانوس هند قرار دارد. این بندر مهم یک منطقه آزاد بازرگانی است و لنگرگاه آن امکانات پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما را دارد و از نقطه‌های تجاری مهم ایران و کشور همسایه به حساب می‌آید، چون نزدیک‌ترین مسیر این کشورها به آب‌های آزاد است. اما به جز این ها، چابهار یک گردشگاه خوب و دیدنی برای مسافران ماجراجو به حساب می آید! چابهار از شهرستان‌های سیستان و بلوچستان است که در جنوب شرقی کشور قرار گرفته و آب و هوای گرم و معتدلش تمام فصل‌های این شهر را بهاری کرده است. به همین دلیل است که به آن چهار بهار نیز می‌گویند. این منطقه در زمستان یکی از گرم‌ترین مناطق و در تابستان یکی از خنک‌ترین بنادر ایران است. اگر گذارتان به چابهار افتاد، قبل از هر جاذبه دیگری خلیج چابهار را خواهید دید. این خلیج، بزرگ‌ترین خلیج در اطراف دریای عمان به حساب می آید. اما بعد از آن، توصیه می کنیم سری به تالاب ایپار بزنید و آتشفشانی از گل سرد را ببینید! تالاب ایپار که در مسیر جاده ساحلی گواتر و در تنگه‌ای صخره‌ای در ۱۵ کیلومتری شهر چابهار قرار دارد و در آن می توانید انواع درختچه‌های گز، کلیر و گونه‌های مختلف پرنده مثل فلامینگو، حواصیل، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، خوتکا، چنگر و… را ببینید. تپه‌های گل افشان در میان دشت کهیر و تنگ قرار گرفته اند. این تپه‌ها سه تا هستند که یکی از آنها مانند آتشفشان فعال است و به جای مواد مذاب آتشفشانی، از دهانه آن گل سرد توسی رنگ به بیرون تراوش می‌کند. توصیه می‌کنیم ‌این منطقه را از نزدیک ببینند، زیرا در دنیا تنها ۳ نمونه دیگر را گزارش کرده‌اند، دیدن این تپه می‌تواند تجربه‌ای کم نظیر را برای شما رقم بزند.

حتما تا به حال نام درخت انجیر معابد را شنیده اید. انجیر معابد یا انجیر هندی که در زبان محلی به آن کرگ می‌گویند در نوار ساحلی چابهار دیده می‌شود. سن بیشتر این درختان به بالای ۱۰۰ سال می‌رسد و در روستاهای تیس کوپان، ماشی، رمین، لیپار و کوپان سر دیده می‌شود. حتما تا به حال نام درخت انجیر معابد را شنیده اید. انجیر معابد یا انجیر هندی که در زبان محلی به آن کرگ می‌گویند در نوار ساحلی چابهار دیده می‌شود. سن بیشتر این درختان به بالای ۱۰۰ سال می‌رسد و در روستاهای تیس کوپان، ماشی، رمین، لیپار و کوپان سر دیده می‌شود. جنگل حرا هم که مشهورترین جاذبه این شهر است در نوار ساحلی خلیج گواتر قابل تماشا است. حرا، جنگلی از درختچه‌های مردابی است که در منطقه‌های کرانه‌ای گرم عربستان، مصر و جنوب ایران دیده می‌شود. بد نیست بدانید که این درختچه‌ها بسیار جالب زیاد می‌شوند، به این گونه که دانه این درختان روی درخت مادر رشد می‌کند و سپس به صورت یک نهال جوان از درخت مادر جدا شده و به درون مرداب می‌افتد و از آن پس جداگانه به رشد خود ادامه می‌دهد. اما جاذبه های این شهر به همین جا ختم نمی شود. جنگل‌های مانگرو که جنگل‌های جزر و مدی یا جنگل‌های باتلاقی هم نامیده می‌شوند، جنگل‌هایی هستند که از درختچه‌ها و گیاهانی نیمه شناور و مابین دریا و ساحل تشکیل می‌شوند. این درختان دریایی در نوار باریکی از بخش‌های ساحلی با تغییرات جزر و مدی در سواحل‌ منطقه‌های گرم میان‌خورها و لانگون‌ها دیده می‌شود. قدمگاه خضر که در زبان محلی به نام سپوزه معروف است هم در جنوب غربی چابهار قرار دارد. این محل آرامگاه نیست و مردم محلی منطقه به خواجه خضر اعتقاد داشتند و بر این باورند که خواجه خضر زنده است و از مردم ، لنج‌ها و قایق‌هایشان پاسداری می‌کند.