عروس

 
 

عروس زاگرس

آبشار سمیرم

اگر دوست دارید، صدای خروش آبشاری پرآب در کوهسار را بشنوید و به تماشای ریزش آب از کوه و لاله‌های سرخ واژگون و شکوفه‌های رنگارنگ و بستر سبز کنار جوی‌ها بایستید، به سمیرم در استان اصفهان بروید و از آنجا پس از پشت سر گذاشتن مسیری ۵ کیلومتری به کنار آبشار سمیرم می‌رسید که از زیباترین و بزرگ‌ترین آبشارهای ایران است. چشم‌اندازهای طبیعت رنگارنگ آنجا در بهار و اوایل تابستان رویایی‌اند اما در زمستان هم می‌شود به کنار آبشار رفت و در خلوت سکوت، غرش آبشار را با تمام وجود شنید. حیف است اهل گردشگری در طبیعت باشیم و آبشار سمیرم را نبینیم. آبشار پرشکوه سمیرم، آبنمای طبیعی چشم‌نوازی است که در ۵ کیلومتری شرق سمیرم واقع در ۱۶۰ کیلومتری جنوب اصفهان قرار گرفته است. با عبور از سمیرم به سمت شرق به آبشار زیبای سمیرم می‌رسیم. این آبشار گاهی، البته بندرت، ارتفاعی بیش از ۷۰ متر پیدا می‌کند. آب آبشار از چشمه‌ساران ارتفاعات بالادست آن سرچشمه می‌گیرد و از بالای تخته سنگ صخره‌ای صاف و عظیم به بیرون می‌جهد. پای آبشار فضای سبز وسیعی احداث شده که هماهنگی چشمگیری با کوه و آبشار و گیاهان و گل‌های طبیعی کوه دارد.

آب و هوای اینجا در بهار و تابستان مطبوع و روح‌نواز است و گردشگران زیادی را جذب خود می‌کند اما در زمستان هم بویژه اگر هوا خیلی سرد نباشد و برف زیادی زمین را نپوشانده باشد، مشتاقان طبیعت به تماشای آبشار می‌شتابند. اواخر بهار و سراسر تابستان شاید جایی برای نشستن روی نیمکت‌های فضای سبز آبشار پیدا نکنید و صدای آبشار در سروصدای مردم، صلابت زمستانی‌اش را نداشته باشد؛ اما در زمستان شمایید و طبیعت شگفت‌انگیز پیش‌رویتان و شاید هم چند نفری مثل خودتان آنجا باشند. می‌گویند آبشار سمیرم، عروس زیبای سلسله کوه‌های زاگرس است. زاگرس زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای دارد. شاید یکی از جالب‌ترین آنها همین آبشار باشد. این آبشار که آبش در دره نادر جریان می‌یابد، در گذشته ۷۵ متر ارتفاع داشته؛ اما بر اثر فرسایش در سال‌های متمادی به ۳۵ متر کاهش یافته و تنها در سال‌های پرآبی دوباره ارتفاع می‌گیرد.سالیان طولانی که شاید هزاران سال باشد، سبب شده تا نرمی آب، خراش و شکافی بر سینه کوه ایجاد کند و آب از این شکاف بیرون می‌جهد. همسایگی آبشار و کوه با درختان و همنوایی آنها با پرندگان، درختان و جانوران در محل، چشم‌اندازی رویایی پدید آورده که تنها باید به آنجا رفت و این همه زیبایی را به چشم بصیرت و حیرت دید و این کلام را بر زبان آورد: خدایا تو را شکر که سرزمینی زیبا به ما عطا فرمودی. شکرگزار نعمت‌های بی‌پایانت هستیم.