فیروزکوه

 
 

قله میشینه مرگ

2016523222930982734a

جهت صعود قله ۴۰۲۰ متری میشینه مرگ باید خود را به روستای لزور در منطقه ارجمند نزدیک شهرستان فیروزکوه برسانیم،اگر از سمت تهران به طرف فیروز کوه حرکت می کنیم،حدود ده کیلومتر مانده به فیروزکوه تابلو های دور برگردان ارجمند را در نظر می گیریم و با استفاده از دور برگردان به طرف ارجمند حرکت می کنیم و از ارجمند هم رد شده وخود را به روستای لزور ( ارتفاع ۲۳۳۰ ) می رسانیم. درحال حاضر یک جاده خاکی از این منطقه تا نزدیک قله کشیده شده و بعضی از گروه ها بدلایل گوناگون از جمله توان گروه خود یا کمبود وقت یا هر دلیل دیگری با ماشین تا دریاچه سد سیاهرود (ارتفاع ۲۹۸۰) می روند و از آنجا به قله صعود می کنند،اما جذابیت و زیبایی صعود قله میشینه مرگ مسیر روستا تا دریاچه است،در این مسیر به دفعات از رودخانه رد می شویم، از بالا و لای سنگهای درشت حرکت می کنیم،چند صد متر در داخل رودخانه و در داخل تنگه تقریبا مانند تنگه واشی بر خلاف و همچنین در جهت رودخانه راه می رویم و از طبیعت و چند دشت زیبا و سر سبز و بکر و چشمه استفاده می کنیم.

روستای لَزور یکی از قطب‌های گردشگری فیروزکوه

a378145813014102a

در چله تابستان هم پیشنهاد می‌شود وقتی به اینجا می‌آیید لباس گرم همراهتان باشد. ترکیب شدید رنگ‌های سبز با رنگ‌های قرمز پاییزی این منطقه را در این فصل دیدنی‌تر کرده است.روستای لَزور یکی از بزرگ‌ترین روستاهای استان تهران و از توابع شهرستان فیروزکوه است. این روستا در دهستان قزقانچای از بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه، در فاصله ۱۶۵ کیلومتری شمال شرقی تهران و در ۴۵ کیلومتری شمال غربی فیروزکوه در میان رشته‌کوه‌های البرز قرار دارد. لزور روستایی پرجمعیت محسوب می‌شود. جمعیت این روستا طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ بیش از ۲ هزار نفر در قالب ۵۶۱ خانوار بوده که با ادامه روند مهاجرت روستائیان به شهرها جمعیت ساکن دائم لزور نیز همانند سایر روستاها در طی سالیان اخیر کاهش یافته؛ اما با ساخت‌وسازهای جدید و با احتساب ساکنان فصلی، طبق گفته اهالی، جمعیت حال حاضر روستا بیش از ۹۰۰ خانوار است. آب‌وهوای ملایم تابستانی همراه با مناظر بکر و زیبای طبیعی موجب شده که در تابستان جمعیت روستا تا چند برابر افزایش یابد. تا اواسط و یا حتی اواخر تابستان هم اگر به لزور بروید می‌بینید که بهار هنوز از این روستا رخت برنبسته، رودخانه‌ها همچنان جاری و پرآب است و طراوت و سرسبزی همچنان مهمان دشت‌ها و مراتع لزور است. روستای لزور به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و جاذبه‌های ممتاز و متنوع گردشگری همیشه به‌عنوان یکی از قطب‌های گردشگری شهرستان فیروزکوه مطرح بوده و موردتوجه قرار گرفته است. لزور از طرف شمال با روستاهای نشل و برزنه از توابع شهرستان بابل هم‌مرز است. در زمانی که مسافرت‌ها با پای پیاده و چهارپا انجام می‌شد این ده از راه‌های ارتباطی شمال کشور محسوب می‌شد؛ اما حالا که ایاب و ذهاب ماشینی شده و مسیر جاده‌ها تغییر کرده دیگر از این مسیر برای آمد و شد استفاده نمی‌شود مگر اینکه هر از گاهی گذر گردشگران و یا کوهنوردان به لزور برسد. این روستا از قدیم‌الایام دارالمؤمنین بوده و هست.ارتفاع روستای لزور حدود ۲ هزار و ۴۰۰ متر از سطح آزاد دریا است. زبان اصلی و بومی مردمان این روستا گویش لزوری است که از گویش‌های مازندرانی (طبری) بوده و جزء دسته زبان‌های شمال ایران محسوب می‌شود. لزور دارای محله‌های قدیمی به نام‌های: اوپه، شجاع خیل، کشک ریز، کلاً چپن و … هست و اکثریت نام‌های فامیل روستا اسفندیار، شجاع و موسوی هستند. مردم روستای لزور از طریق کشاورزی و دامداری امرارمعاش می‌کنند. محصولات عمده آن سیب‌زمینی، گندم و جو بوده و یونجه، اسپرس و شبدر عمده‌ترین محصولات علوفه‌ای روستا به شمار می‌آیند. انواع سیب‌درختی، گیلاس، آلبالو و گلابی نیز از محصولات میوه‌ای لزور هستند.