باستان‌شناسان  ایرانی در جدیدترین کاوش‌های خود متوجه شدند که دیوار باستانی گرگان از دیوار چین هم قدیمی تر است! سازمان میراث فرهنگی گزارش داده است که اخیرا عده ای از باستان‌شناسان ایرانی و باستان‌شناسان دانشگاه‌های ادینبورگ و دورهام مطالعات گسترده ای روی این دیوار انجام داده اند و در این بررسی ها اثبات کرده اند که نه تنها قدمت این دیوار از قدمت دیوار چین بیشتر است، بلکه توان مهندسی ایرانیان هم برابر یا حتی بیشتر از توان مهندسی امپراتوری روم در ساختن سازه‌های دفاعی بوده است. دیوار گرگان یکی از طولانی‌ترین دیوارهای جهان است که بنا بر مطالعات هیات‌های باستان‌شناسی، قدمت این دیوار به دوران ساسانی می‌رسد. در ساخت هسته مرکزی و قسمت‌های میانی این دیوار آجرهای سرخ‌رنگ به کار رفته و به همین دلیل این دیوار تاریخی به «مار سرخ» معروف شده است. سال ۱۳۱۶ خلبانی آمریکایی که با هواپیمای خود از نقاط باستانی ایران عکاسی می‌کرد، در منطقه گرگان متوجه وجود دیوار قرمزرنگی شد که از سمت دریا به طرف کوه‌های پیش‌کمر می‌رود. عکسبرداری‌های او اسناد مهمی را برای باستان‌شناسان بعدی برجای گذاشت . در طول خط سیر دیوار از ارتفاعات شرقی تا گومیشان و کرانه ساحلی بیش از ۳۰ دژ دفاعی وجود دارد که محل استقرار سربازان بوده است. ابعاد دژها از ۱۲۰ در ۱۲۰ متر تا ۲۴۰ در ۳۰۰ متر متغیرند. جوی یا کانال انتقال آبی به عمق ۵ متر که در سراسر دیوار امتداد داشته، آب را به نقاط مختلف آن می‌رسانده است. سال ۱۳۱۶، اریک اشمیت، خلبانی آمریکایی که با هواپیمای خود از نقاط باستانی ایران عکاسی می‌کرد، در منطقه گرگان متوجه وجود دیوار قرمزرنگی شد که از سمت دریا به طرف کوه‌های پیش‌کمر می‌رود. عکسبرداری‌های او اسناد مهمی را برای باستان‌شناسان بعدی برجای گذاشت.

سال ۱۳۵۰، محمدیوسف کیانی باستان‌شناس ایرانی با انجام مطالعاتی طول دیوار را در حدود ۱۷۵ کیلومتر برآورد کرد. پیش از آغاز تحقیقات علمی، برخی ساخت این دیوار را به اسکندر مقدونی نسبت می‌دادند و برخی دیگر آن را متعلق به زمان کوروش هخامنشی یا دوران اشکانی می‌دانستند. از این دیوار در برخی متون به عنوان سد سکندر و سد نوشیروان نیز نام برده شده است. باستان‌شناسان می‌گویند در ساخت این دیوار عظیم ده‌ها میلیون قالب آجر به کار رفته است. آنها شواهدی از تعداد زیادی کوره و کارگاه ساخت آجر در طول دیوار و در فواصل نزدیک به آن یافته‌اند که نشان‌دهنده یک پروژه صنعتی بسیار بزرگ برای احداث این دیوار است. طبق برآوردها، ۳۰ هزار سرباز می‌توانستند در طول دیوار مستقر شوند. باستان‌شناسان با نمونه‌برداری و آزمایش خاکسترها و زغال‌های برجای مانده در کوره‌های آجرپزی، نشان دادند که قدمت دیوار به قرن‌های پنج و ششم میلادی می‌رسد. با تخمین قدمت دیوار، اکنون راحت‌تر می‌شود به دلیل اصلی ساخته شدن آن پی برد: پادشاهان ساسانی که با امپراتوری روم شرقی جنگ‌های مداومی داشتند از سوی شمال نیز با تهدید قوم هون (Hun) و سایر اقوام شمالی روبه‌رو بودند. بنابراین دیوار می‌توانست محل رخنه این اقوام را به داخل ایران در فواصل کوهستان‌های قفقاز و خط ساحلی دریای مازندران ببندد.

جاذبه های شانگهای ترکیبی از آثار تاریخی و معماری باستانی است؛ در حالی که برای دیدن تمام جاذبه های این شهر، سه روز واقعا زمان اندک است، حتی بازارهای قدیمی چینی، ساعت ها شما را به خود مشغول می دارد و معابد بزرگ و کوچک این شهر که براساس فلسفه «ذن» طراحی شده است، احساس آرامش غریبی پدید می آورد. در طول یک دهه، شانگهای توانست نماد زندگی قرن ۲۱ در چین باشد؛ به همین علت، به خاطر شباهت به شهرهای پیشرفته دنیا، شانگهای را نیویورک شرق نامیده اند و این شهر را کاملا متفاوت با شهرهای دیگر چین می دانند، زیرا در اینجا فرهنگ غنی چینی با دنیای مدرن امروز، عجین شده و به اوج زیبایی خود رسیده است.در این شهر، آسمانخراش های زیبا در کنار معماری کلاسیک و معابد باستانی خودنمای می کند. جاذبه های شانگهای ترکیبی از آثار تاریخی و معماری باستانی است؛ در حالی که برای دیدن تمام جاذبه های این شهر، سه روز واقعا زمان اندکی است. شانگهای علاوه بر این که یک شهر مدرن است، از لحاظ تاریخی، یکی از مهم ترین شهرهای آسیا و چین بوده، چنان که حتی در قسمت قدیمی تر شهر، زندگی از جنس دیگری است. بازارهای قدیمی چینی، که حتی اگر قصد خرید چیزی را نداشته باشید، ساعت ها شما را به خود مشغول می دارد و معابد بزرگ و کوچک که براساس فلسفه «ذن» طراحی شده است، احساس آرامش غریبی به بازدیدکنندگان می دهد.

یک روز دلپذیر در شانگهای
پیشنهاد می کنیم در شانگهای صبح زود از خواب بیدار شوید، به میدان «مردم» بروید و از تماشای تمرین های ورزشی مربوط به معبد شائولین لذت ببرید. از آنجا برای تماشای معماری فوق العاده معبد «تیان- آن» پیاده به سمت آن حرکت کنید. حالا اگر تا ظهر فرصت داشته باشید، به خیابان «تای کانگ لو» سری بزنید که ساعت ها وقت شما را با مغازه های کوچک و بزرگ مملو از انواع صنایع دستی و آثار هنری پر خواهد کرد. بعد از ظهر خود را نیز با قدم زدن در خیابان نانجیگ بگذرانید وقت غروب را خالی بگذارید و از باغ شگفت انگیز «یویوآن» دیدن کنید.تاریخچه این باغ به ۴۰۰ سال پیش بر می گردد که مساحتی بالغ بر ۲۰ هزار مترمربع از شهر را اشغال کرده است. قدم زدن در این باغ مساوی است با سفر به ناریخ معماری و کشاورزی چین، در حالی که برج مخابراتی شانگهای با ۴۶۸ متر ارتفاع، بلندترین برج مخابراتی آسیا و پنجمین برج جهان است. این برج ۱۴ طبقه دارد و رستوران گردان و فضای سبز اطراف آن برای توریست ها، واقعا جذاب است، اما مرکز مالی جهانی شانگهای، یک آسمانخراش زیباست و با ارتفاع ۴۹۲ متر، بلندترین سازه سرزمین چین نامگذاری شده است. این مرکز دیدنی، شامل هتل، مراکز خرید و رصدخانه است و ۱۰۴ طبقه تجاری و اداری دارد.

پیش به سوی آرامش
شانگهای شهر شلوغی است؛ ازدحام جمعیت در این شهر بیداد می کند و کمتر توریستی می تواند این حجم جمعیت را تحمل کند، اما در دل شانگهای تا دلتان بخواهد، نقاط آرامش بخش وجود دارد، پس برخلاف رسم همیشه، از این آرامش جالب، واقعا لذت ببرید. علاوه بر این، محله انحصاری فرانسه مکانی است که در گذشته به استعمارگران فرانسوی تعلق داشته است. این محله عجیب، امروزه جزو جاذبه های تاریخی شانگهای محسوب می شود؛ آن هم مکانی ایده آل برای جست و جو در فرهنگ اروپایی شانگهای که با کافه های قدیمی، رستوران های فرانسوی و مراکز خرید مجلل، از دیدنی های این محله به شمار می آید. در کنار این جاذبه ها، منطقه «ژوجیاجیو» بهترین شهر آبی شانگهای است که سابقه آن به سال ۱۷۰۰ میلادی بر می گردد. این شهر آبی، سه دوره امپراتوری کشور چین را پشت سر گذاشته و امروز بخشی دلپذیر و آرام از شانگهای محسوب می شود. قدم زدن در این شهر آبی مانند راه رفتن در دل یک نقاشی زیباست! در کنار قدم زدن در امتداد این گذرگاه آبی، سراغ یکی از اسکله های زیبای شانگهای بروید که تصویرش بر اکثر کارت پستال های این شهر نقش بسته است. گذرگاه معروف «جیلینگ» علاوه بر جاذبه های دیدنی پل معروف آن که شامل منطقه ساحلی و برج تلویزیونی است، باید به قسمت غربی پل اشاره کنیم که آمیزه ای از تمامی زیبایی های معماری جهان است.

گشتی در دنیای سنتی
سال نوی چینی که در ژانویه یا فوریه برگزار می شود، یکی از آیین های کهن چین است. به همین علت، در پارک «لوانگوا»، هر سال زنگ سال نو به صدا در می آید و براساس متون گذشته، اگر این زنگ ۱۰۸ بار صدا کند، می گویند سال خوب و خوشی خواهد داشت. این زنگ برای مردم شانگهای اهمیت زیادی دارد و پس از پایان مراسم شب سال نو، بسیاری از مردم راهی معابد می شوند. حتی کاروان عظیمی از مردم با اژدهای ساختگی در معابد حضور دارند و می گویند اگر کسی هنگام دیدن اژدها آروز کند، خواسته او به سرعت برآورده می شود! معبد «لوانگوا» نیز تاریخچه ای عظیم دارد و برخی اعتقاد دارند پیدایش آن به بیش از ۳۰۰ سال پیش باز می گردد. این معبد معمولا میزبان مردمی است که برای بزرگداشت آیین مذهبی گردهم می آیند. این مراسم با صدای طبل، لباس های رنگارنگ، بوی عود و شعبه بازی همراه است.