البرز
بازینو
مجتمع فرهنگی تجاری تفریحی بازینو در سال ۱۳۸۹ طبق موافقت اصولی و پروانه بهره برداری از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران و با هدف بهره برداری از مراکز تفریحی و ورزشی و ارائه خدمات تفریحی و تجاری وسرگرمی به هموطنان عزیز افتتاح گردید. این مجتمع با در اختیار داشتن پرسنل متخصص و کارازموده و با استفاده از اخرین تجربیات مراکز تفریحی و سرگرمی در دنیا اقدام به احداث و بهره برداری از مجموعه شهربازی بازینو در۷ طبقه با بیش از ۱۲۰ دستگاه بازی از ۴ کشور صاحب نام در صنعت ساخت وسائل شهربازی ایتالیا، آلمان، انگلیس وکانادا به عنوان پیشرفته ترین مجموعه شهربازی طبقاتی سرپوشیده کشور شناخته شده است. این مجموعه همزمان گنجایش ۴۰۰۰ نفر از هموطنان عزیز را در طبقات دارا می باشد.
روستای لَزور یکی از قطبهای گردشگری فیروزکوه
در چله تابستان هم پیشنهاد میشود وقتی به اینجا میآیید لباس گرم همراهتان باشد. ترکیب شدید رنگهای سبز با رنگهای قرمز پاییزی این منطقه را در این فصل دیدنیتر کرده است.روستای لَزور یکی از بزرگترین روستاهای استان تهران و از توابع شهرستان فیروزکوه است. این روستا در دهستان قزقانچای از بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه، در فاصله ۱۶۵ کیلومتری شمال شرقی تهران و در ۴۵ کیلومتری شمال غربی فیروزکوه در میان رشتهکوههای البرز قرار دارد. لزور روستایی پرجمعیت محسوب میشود. جمعیت این روستا طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ بیش از ۲ هزار نفر در قالب ۵۶۱ خانوار بوده که با ادامه روند مهاجرت روستائیان به شهرها جمعیت ساکن دائم لزور نیز همانند سایر روستاها در طی سالیان اخیر کاهش یافته؛ اما با ساختوسازهای جدید و با احتساب ساکنان فصلی، طبق گفته اهالی، جمعیت حال حاضر روستا بیش از ۹۰۰ خانوار است. آبوهوای ملایم تابستانی همراه با مناظر بکر و زیبای طبیعی موجب شده که در تابستان جمعیت روستا تا چند برابر افزایش یابد. تا اواسط و یا حتی اواخر تابستان هم اگر به لزور بروید میبینید که بهار هنوز از این روستا رخت برنبسته، رودخانهها همچنان جاری و پرآب است و طراوت و سرسبزی همچنان مهمان دشتها و مراتع لزور است. روستای لزور به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و جاذبههای ممتاز و متنوع گردشگری همیشه بهعنوان یکی از قطبهای گردشگری شهرستان فیروزکوه مطرح بوده و موردتوجه قرار گرفته است. لزور از طرف شمال با روستاهای نشل و برزنه از توابع شهرستان بابل هممرز است. در زمانی که مسافرتها با پای پیاده و چهارپا انجام میشد این ده از راههای ارتباطی شمال کشور محسوب میشد؛ اما حالا که ایاب و ذهاب ماشینی شده و مسیر جادهها تغییر کرده دیگر از این مسیر برای آمد و شد استفاده نمیشود مگر اینکه هر از گاهی گذر گردشگران و یا کوهنوردان به لزور برسد. این روستا از قدیمالایام دارالمؤمنین بوده و هست.ارتفاع روستای لزور حدود ۲ هزار و ۴۰۰ متر از سطح آزاد دریا است. زبان اصلی و بومی مردمان این روستا گویش لزوری است که از گویشهای مازندرانی (طبری) بوده و جزء دسته زبانهای شمال ایران محسوب میشود. لزور دارای محلههای قدیمی به نامهای: اوپه، شجاع خیل، کشک ریز، کلاً چپن و … هست و اکثریت نامهای فامیل روستا اسفندیار، شجاع و موسوی هستند. مردم روستای لزور از طریق کشاورزی و دامداری امرارمعاش میکنند. محصولات عمده آن سیبزمینی، گندم و جو بوده و یونجه، اسپرس و شبدر عمدهترین محصولات علوفهای روستا به شمار میآیند. انواع سیبدرختی، گیلاس، آلبالو و گلابی نیز از محصولات میوهای لزور هستند.
آبشار دربند گته ده
آبشار دربند گته ده در استان البرز واقع است. این آبشار در ۲ کیلومتری جنوب روستای گته ده، در دره ای سرسبز و در میان تخته سنگهای عظیم قرار گرفته است. روستای گته ده با ارتفاع ۲۳۴۰ متر از سطح دریا از روستاهای بخش بالا طالقان از شهر طالقان بوده و از سمت شمال با روستاهای آسکان و دهدر از سمت شرق با روستای دراپی از سمت جنوب با کوه کهار و از سمت غرب با روستا ی جوستان همجوار میباشد. یکی از دو شاخه اصلی رودخانه طالقان که از این روستا می گذرد به نام همین روستا بایزرود نامیده می شود. شاخه دیگر به نام روستای باستانی و مخروبه عالی زن نامیده می شود که نشان از بسیار قدیمی بودن گته دارد. مسیر دره جنوبی روستا به آبشار دربند و قله کهار منتهی میگردد.
علاوه بر آبشار، در مرکز روستا دو خانه مخروبه وجود دارد که به نظر می رسد از خانه های اعیانی دوره قاجار بوده است . در میان خانه های ویرانه و در محل هایی از کوچه های روستا که بنا به ضرورت اهالی حفاری صورت گرفته سفالهای نخودی و قرمز و نقش استامپی و زیرلعاب از دوران تاریخی و مختلف اسلامی یافت شده اسکه همگی آنها حکایت از استقرار دایم جمعیت در این روستا می نماید . در فاصله ۲۰۰ متری غرب روستای گته ده قبرستان تاریخی وجود دارد که انبوه سنگ قبرهای موجود درآن حکایت از گستردگی و تعداد امواتی می کند که در قرون متمادی در آن دفن شده اند. برخی از قبرها متعلق به دوران اسلامی و برخی نیز دوره قبل از اسلام بوده و آثاری از سفالهای دوران تاریخی در آن یافت شده است . در قبرستان یاد شده ،حداقل پنج سنگ قبر متعلق به دوره صفویه وجود دارد که دارای تاریخ های متفاوت هستند. برای مثال یکی از آنها متعلق به ۱۰۷۵ هجری قمری است . به نظر می رسد با توجه به موقعیت این مکان که در معرض سیل بوده ،چندین بار برای قبرستان در قرون مختلف استفاده شده است.با توجه به نمونه سفالهای یافت شده ، می توان قدمت قبرستان را دوران تاریخی و اسلامی تعیین کرد .
آبشار بیلقان
آبشار مصنوعی بیلقان دراستان البرز واقع است. این آبشار بعد از پل بیلقان و در ابتدای جاده کرج به چالوس قرار دارد. این آبشار مصنوعی به ارتفاع ۳۰ متر و عرض دهانه ۱۴ متر در ابتدای محور کرج – چالوس واقع شده است و با دبی ۶۰۰ مترمکعب در ساعت، آب را از رودخانه کرج به بالای آبشار انتقال می دهد. آبشار مصنوعی بیلقان دارای نورپردازی ویژه (مولتی کالر) و سنگ گذاری با سنگهای طبیعی است که مجهز به سیستم مه پاش جهت ایجاد مه مصنوعی و تلطیف محیط و همچنین مجهز به دستگاه گرم کننده جهت جلوگیری از یخ زدگی است. در راستای ایمن سازی آبشار و ایجاد استحکام لازم، دیواره نگهبان از جنس بتن مسلح و با استفاده از تکنیک RoCKBuIT طراحی و اجرا شده است، که نگهدارنده کوه و سنگهای روی آبشار است. بزرگترین آبشار مصنوعی کشور در یکی از ورودی های مهم استان البرز واقع شده است؛ بنابراین مسافران عبوری در مسیر می توانند از منظر سواره رو از این آبشار دیدن کنند. این آبشار که چهره ورودی شهر کرج را بسیار زیبا و دیدنی کرده است این قابلیت را نیز دارد که در تمام فصلها از جمله زمستان هم فعال باشد.
دهستان بیلقان در واقع آخرین حد محدوده شهری کرج محسوب می شود و بعد از آن روستا های کناره جاده چالوس که در حاشیه رودخانه کرج واقع شده اند، قرار گرفته اند. روستا های حسین آباد، بهمنیه و باغ پیر از جمله بخش های این دهستان زیبا هستند. نزدیک بودن به رودخانه، عبور جاده زیبای چالوس از کنار بیلقان، پل زیبا و مرتفع بیلقان و فضا های تفریحی اطراف آن از یک سو و وجود آثار تاریخی، فرهنگی و مذهبی از سوی دیگر، باعث توجه گردشگران به این دهستان زیبا شده است. حمام قدیمی بیلقان که قدمت آن به قرن هشتم می رسد در باغ پیر است.
آبشار چوب بست
آبشار چوب بست دراستان البرز واقع است. در روستای سفیدداران (ایسپی داران) سه آبشار زیبا و دیدنی وجود دارد. اولین آبشار به نام آبشار وارش کورور معروف است که در زبان محلی به معنی آبشاری که دارای آب فراوان یا بارش زیاد است. این آبشار بالاتر از پیچ عروس کمر و نرسیده به چند کیلومتری این روستا، در داخل تنگه ای زیبا با درختان بید و گردو و چشمه های زلال آب معدنی قرار دارد. دومین آبشار روستای سفیدداران ساوجبلاغ، آبشارهای زنجیره ای که معروف به آبشارهای جوزه رود می باشد چندین کیلومتر بالاتر از روستای سفیدداران قرار دارد. بعد از گذشتن از رودخانه پرآب جوزه رود به اولین آبشار زنجیره ای جوزه رود که از بالای پل فلزی هم دیده می شود می رسیم. دو طرف آبشار را بوته های گل عمر احاطه کرده اند. بعد از گذشتن از اولین آبشار، پی در پی چهار آبشار دیگر که بزرگ و کوچک هستند را می توانید ببینید و اینجاست که خالق بزرگ هستی را از این همه زیبایی ستایش خواهید کرد. بعد از گذشتن از این آبشارها به محوطه بزرگ و تقریباً مسطحی می رسید که باغات و دربند جوزه رود قرار دارد که در سالهای بسیار دور در اینجا روستایی به نام جوزه رود قرار داشته که در حال حاضر متروکه است. بعد از گذر از تنگه کل خشانی دره (یعنی محل خواب بزهای کوهی) به سومین آبشار یعنی آبشار چوب بست می رسید. آبشاری با ارتفاع بسیار زیاد که جلبک های اندود شده بر روی صخره ها زیبایی خاصی به آن داده است که چشم هر بیننده ای را نوازش می کند.
ایسپی داران (سفیدداران) یا سفیدداران یا سپیدداران نام روستایی ییلاقی و کوهستانی که از توابع شهرستان ساوجبلاغ استان تهران و جزو دهستان برغان می باشد. ایسپی داران نامی باستانی، که ریشه اصلی آن زبان محلی فارسی دری پهلوی می باشد و این زبان یکی از زیر شاخه های زبان باستانی پهلوی است. ایسپی به زبان محلی به معنی سفید، دار به معنی درخت و ان جهت جمع استفاده شده که کلاً به معنی روستایی که دارای درختان سپیدار می باشد. دسترسی به روستای سفیدداران از طریق شهرستان کرج، روستای کردان، روستای اغشت و سپس روستای سفیدداران امکانپذیر است.