این اثر در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۶۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در انتهای شرق جلگه «سلدوز»، بر روی رودخانه «گدار» و در کنار روستای «ممیند»،کیلومتری شمال شرقی سه راهی نقده قرار دارد و آن را به دوره صفوریه و قاجاریه نسبت می دهند. موقعیت پل و بقایای جاده قدیمی حکایت از یک راه باستانی بین مهاباد، نقده و ارومیه می کند. این پل شاهراه ارتباطی خوبی بین این سه شهر بود. پل به علت سخت بودن رودخانه، پی سازی آن چنانی ندارد و پایه ها مستقیماً روی بستر سخت رودخانه سوار شده اند. پل تاریخی ممیند دارای دو پایه از سنگ های مکعبی تراشدار و آجر و سه چشمه یا دهانه است. دهانه وسطی بزرگ ترین چشمه پل است و دهانه های کناری هم اندازه و کوچکترند. به همین خاطر شیب پل به دو طرف پل است و نمای پل به صورت قوسی دیده می شود. پل ممیند چهار مناره یا میل راهنما دارد. بدنه پل با آجر و ملاط آهک ساخته شده و لی بخش فوقانی ‎آن یعنی سطح گذر پل به وسیله سنگ های درشت رودخانه ای فرش شده است. طول پل بیست و سه متر و عرض آن ۳۰/۶ متر و ارتفاع بلندترین نقطه پل ۳۰/۸ متر است. کاربرد میل راهنما ها علاوه بر جنبه تزیینی هدایت مسافران را به سوی گذرگاه پل در مواقعی که مشکل دید وجود داشته باشد، در پی دارد.

روسـتای گوشه شهنشاه از توابع بخش مرکزی شـهرسـتان خرم آباد، با مـختصات جـغرافیایی ۴۸ درجـه و ۱۷ دقـیقه طـول شرقی و ۳۳ درجــه و ۲۴ دقیقه عرض شمالی، در ۱۵ کیلومتری شهر خرم آباد قرار دارد. این روستا از سطح دریا ۱۴۰۰ متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در فصول بهار و تابستان مطبوع و دلپذیر و در فصول پاییز و زمستان سرد و خشک است.در نزدیکی این روستا، دره ای پوشیده از باغ های انبوه انار و انجیر وجود دارد.ﺁﺏ ﺷﺮﺏ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻪ ﻭ ﺁﺏ ﺑﺎﻏﺎﺕ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺏ (ﺳﺮ ﺳﺮﺁﻭ) ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ شود . به دلیل واقع شدن بقعه شجاع الدین خورشید (ﺳﺮﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺗﺎﺑﮑﺎﻥ ﻟﺮ) به گوشه شهنشاه مشهور می باشد.در کنار این آرامگاه،گورستان قدیمی با سنگ قبرهای کهن وجود دارد که بر روی آن ها آیاتی از قرآن کریم و کلمات مقدس با نقش های برجسته و خط زیبای کوفی کنده کاری شده است . آرامگاه در زمان شاهوردیخان آخرین اتابک لر ساخته شده است . شجاع الدین خورشید به مدت سی سال از آخر قرن پنجم تا اوایل قرن ششم ه.ق(۵۸۰ – ۶۲۱) بر ایالات لر کوچک فرمانروایی کرده است. این فرمانروا به واسطه عدالت و دادگستری مقبره وی مورد احترام اهالی قرار گرفته است.
پلان مقبره مستطیل شکل و پلان داخلی آن هشت ضلعی و هر ضلع آن ۲,۵ متر است. سبک معماری گنبد آن دو پوسته و مواد و مصالح آن سنگ، آجر ملات، گچ و ماسه آهک است. ارتفاع گنبد از سطح زمین ۱۲ متر است،در وسط آن قبری است که برروی آن صندوق چوبی کنده کاری شده ای قرار دارد. این اثر به شماره ۱۹۲۰ مورخ ۷۶/۶/۱۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍ گوشه شهنشاه یکی از آثار به جای مانده از دوره صفویان در کنار مقبره شجاع الدین خورشید قرار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ساختمان این ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍ دارای ۱۵ اتاق و صحنی به اندازه ۳۰۰ مترمربع است.کل ساختمان به ﺩﻭ بخش تقسیم شده که بخش پشت ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﺴﺮﺍ محل نگهداری چهار پایان و بخش جلو اتاق های ۹ مترمربعی تشکیل شده که محل استراحت مسافران بوده است.این بنا به شماره ۱۹۲۱ و در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۷۶ درفهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است . ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﻫﺴﺖ،ﺩﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻨﻪ،ﯾﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺗﻮﺕ ﻭ ﯾﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﺭﺑﯿﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﮔﻮﺷﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ۱۳۸۷/۱۲/۲۷ ﺩﺭ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻠﯽ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ.

باغ امیرآباد واقع در استان خراسان جنوبی در روستای امیرآباد در حاشیه جاده بیرجند به خوسف و در فاصله ۵ کیلو متری شهر بیرجند واقع شده است ، احداث این بنا به دوره قاجاریه بر می‌گردد. کوشک امیرآباد دارای دو طبقه است که در طبقه اول دو ایوان با ستونهای متفاوت در دو ضلع شرقی و غربی بنا نظر هر بیننده ای را به خود جلب می‌کند. اجزای آن شامل باغ، کوشک و محل اسکان خدمه است ، باغ دارای خیابانهای متعددی است که در جهات گوناگون امتداد دارند. بنای اصلی (کوشک) در وسط باغ و در دو طبقه ساخته شده است، این بنا دارای پلان هشت ضلعی است و ورودی آن در ضلع شرقی واقع است. پس از ورودی فضای پله کان که به طبقه فوقانی راه دارد ، قرار دارد . در امتداد ورودی ، دالانی قرار دارد که به یک حوضخانه در بخش مرکزی بنا منتهی می‌شود. طبقه فوقانی دارای یک شاه نشین با پلان چلیپایی است که دارای درگاهها و پنجره هایی با طاق نیم دایره است، نمای کوشک دارای تزیینات آجری از نوع هندسی است. باغ و کوشک امیرآباد به شماره ۱۹۶۹در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.