مَراغه یکی از شهرهای استان آذربایجانشرقی و مرکز شهرستان مراغه است. مراغه در کنار رودخانه صوفی چای و در مشرق دریاچه ارومیه و بر دامنه جنوبی کوه سهند قرار گرفته ‌است . این شهر با ۲۷۲۲۷۵ نفرجمعیت (طبق آمار سال ۹۰) و ۲۵/۹۷ کیلومترمربع مساحت بزرگ‌ ترین و پر جمعیت‌ ترین شهر استان آذربایجانشرقی پس از کلان ‌شهر تبریز است . شهر مراغه در ۱۳۵ کیلومتری مرکز استان واقع شده است. شهرت نام مراغه به عهد هلاکوخان می ‌رسد . در دوره هلاکوخان و در زمانی که مراغه به عنوان پایتخت برگزیده شده بود با تقاضا و تشویق دانشمند بزرگ ایرانی خواجه نصیرالدین طوسی معتبرترین مرکز علمی جهان یعنی رصد خانه مراغه در یکی از تپه‌های شمال غربی مراغه احداث گردید که قبل از ویرانی یکی از بزرگ‌ ترین مراکز پژوهشی و نجومی زمان خود در جهان بود.
واژه مراغه پس از فتح ایران توسط اعراب رایج شده و پیش از ورود اسلام این شهر با نام‌ هایی همچون «افرازه ‌رود»، «افراز روح»، «افراه ‌روز» و «افرازهارود» شناخته می ‌شده که بعد ها به «ماراوا»، «ماراغا» و «مراغه» تغییر یافته ‌است . شهر مراغه در طول سده ‌های گذشته همواره به ‌عنوان یکی از آبادترین و پرجمعیت ‌ترین شهرهای آذربایجان و ایران شناخته می‌شده و پادشاهان توجه ویژه ‌ای نسبت به این شهر داشته ‌اند . واژه ‌ای کها مروزه بر این شهر اطلاق می‌ شود تغییر یافته واژهٔ ترکی «ماراآغا» به ‌معنای جایگاه بزرگان است. مراغه در منطقه کوهستانی واقع شده و مردم اکثرا اذری زبان و اقلیت ارمنی هستند . حمل و نقل از طریق راههای هوایی (فرودگاه سهند) و ریلی (راه اهن مراغه) و راههای ترانزیتی انجام میشود.
اماکن دیدنی مراغه: ازجملهٔ آثار تاریخی و جای‌های دیدنی مراغه می‌ توان به آرامگاه اوحدی مراغه‌ ای ، برج مدور، پل خانقاه ، پل قلعهٔ دختر، پل مردق ، رصدخانهٔ مراغه ، غارکبوتر، غارهای رصدخانه ، کلیسای هوانس ، گنبد سرخ ، گنبد غفاریه ، گنبد کبود ، مسجد شجاع‌ الدوله ، مسجد شیخ بابا ، مسجد شیخ تاج ، مسجد ضریر، مسجد طاق، مسجد ملا رستم ، مسجد ملا معزالدین ، معبد مهر، مقبرهٔ آقالار و موزهٔ ایلخانان اشاره کرد.