پل محمد حسنخانی
این اثر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل محمد حسن خان در سه کیلومترى جنوب شهر بابل، بر سر راه قدیم آمل به بابل و بر روى رودخانه بابل احداث شده است. براساس متون تاریخى نزدیک این شهر، پل چوبى وجود داشت که مسعود غزنوى با لشکریانش به سختى از آن عبور کردند. بعدها به دستور نصیرالدوله شاه غازی پادشاه طبرستان پلى از خشت و آهک به جاى این پل بنا شد. در نیمه دوم قرن دوازدهم هجری، محمد حسن خان قاجار، نیاى آقامحمدخان با صرف دوازده هزار تومان پل آجرى عظیمى بنا کرد که اکنون نیز به نام او پابرجاست. این پل داراى هشت چشمه است و بدنه آن با طاق نماهاى بلند کشیده و یک ردیف طاق نماهاى کوچک آجرى تزیین شده است. این پل تاریخی در اواخر دورهٔ زندیه و اوایل قاجاری بدست والی بارفروش (بابل) “محمد حسنخان”، ( که برخی او را منصوب به ایل قاجار نیز می دانند) به گونه امروزی ساخته شده است، یکی از موارد شاخص این بنا که به گونه معماری صفوی می باشد استفاده از سفیدهٔ تخم مرغ (به گفته برخی زرده تخم مرغ و ساروج) در ساخت آن می باشد، این اثر تاریخی۶ متر پهنا و ۱۴۰ متر درازا و دارای ۸ تاق چشمه است که پهنای ۶ چشمهٔ بزرگتر آن هرکدام ۷۵۵ سانتی متر و بلندای این پل تا رودخانه (بابلرورد) ۱۱متر می باشد.