پل شکسته خسروآباد مربوط به دوره صفویه و در شهرستان اسدآباد، بخش مرکزی، روستای خسروآباد در مسیربزرگراه کربلا و جاده اسدآباد-کنگاور واقع شده ، این اثر در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۷۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در روستاى خسروآباد و بر روى رودخانهٔ شهاب (شاه آب) احداث شده و داراى دو چشمهٔ اصلى و دو چشمهٔ کوچک در طرفین چشمه هاى اصلى است. طاق هاى هر چهار چشمه جناغى است که تا بلندى ۱۵۵ سانتى متر از تخته سنگ هاى لاشه اى ، به ابعاد مختلف و با ملاط گچ ساخته شده و روى سنگ ها سه رج آجر چهارگوش چیده شده است. به نظر مى رسد که بعد از ساختن پایه ها ، ابتدا قسمت هاى مرکزى طاق چشمه ها را ساخته اند و پس از آن ، آجرهاى افقى را چیده و پل را تمام کرده اند؛ زیرا این دو قسمت به هیچ طریقى درهم قفل و بست نشده است. مصالح ساختمانى این پل آجرهایى به ابعاد ۵×۲۱×۲۱ ، سنگ لاشه هایى با ابعاد مختلف ، سنگ تراش ، قلوه سنگ و گچ است. پل فاقد تزئینات بوده و فقط در وسط چشمه ها نوعی آجر کاری سنتی به شیوه نو در آن دیده می شود. در ادوار مختلف تعمیرات موضعی روی آن انجام گرفته است. از بانی و مؤسس پل تا کنون اطلاعات دقیقی به دست نیامده است.

غار یخی انگول هم با مختصات ۱۵/۵۱/۴۹ درجه طول شرقی و ۵۸/۱۱/۳۶ عرض شمالی در سه کیلومتری شمال روستای دینک از توابع بخش کوهین و ارتفاع ۱۹۷۲ متر از سطح دریا واقع شده است. دسترسی به غار تا حدودی مشکل و ورود به آن به خاطر شیب تند و طبقات مختلف بسیار سخت است. وجود یخ های فراوان در دیواره ها و کف غار موجب سرمای شدید هوای درون آن شده و از ویژگی های ممتاز غار به شمار می رود. به لحاظ زمین شناسی غار انگول در اثر لغزش سنگ های دولومیتی بخش غربی قله کوه انگول به وجود آمده و از دسته غارهای انحلالی نیست. سن این غار بعد از تریاس مربوط به دوران دوم زمین شناسی بوده و تحت تاثیر فعالیت و حرکات تکنونیکی منظم ایجاد شده است.