حتما تا به حال نام درخت انجیر معابد را شنیده اید. انجیر معابد یا انجیر هندی که در زبان محلی به آن کرگ می‌گویند در نوار ساحلی چابهار دیده می‌شود. سن بیشتر این درختان به بالای ۱۰۰ سال می‌رسد و در روستاهای تیس کوپان، ماشی، رمین، لیپار و کوپان سر دیده می‌شود. حتما تا به حال نام درخت انجیر معابد را شنیده اید. انجیر معابد یا انجیر هندی که در زبان محلی به آن کرگ می‌گویند در نوار ساحلی چابهار دیده می‌شود. سن بیشتر این درختان به بالای ۱۰۰ سال می‌رسد و در روستاهای تیس کوپان، ماشی، رمین، لیپار و کوپان سر دیده می‌شود. جنگل حرا هم که مشهورترین جاذبه این شهر است در نوار ساحلی خلیج گواتر قابل تماشا است. حرا، جنگلی از درختچه‌های مردابی است که در منطقه‌های کرانه‌ای گرم عربستان، مصر و جنوب ایران دیده می‌شود. بد نیست بدانید که این درختچه‌ها بسیار جالب زیاد می‌شوند، به این گونه که دانه این درختان روی درخت مادر رشد می‌کند و سپس به صورت یک نهال جوان از درخت مادر جدا شده و به درون مرداب می‌افتد و از آن پس جداگانه به رشد خود ادامه می‌دهد. اما جاذبه های این شهر به همین جا ختم نمی شود. جنگل‌های مانگرو که جنگل‌های جزر و مدی یا جنگل‌های باتلاقی هم نامیده می‌شوند، جنگل‌هایی هستند که از درختچه‌ها و گیاهانی نیمه شناور و مابین دریا و ساحل تشکیل می‌شوند. این درختان دریایی در نوار باریکی از بخش‌های ساحلی با تغییرات جزر و مدی در سواحل‌ منطقه‌های گرم میان‌خورها و لانگون‌ها دیده می‌شود. قدمگاه خضر که در زبان محلی به نام سپوزه معروف است هم در جنوب غربی چابهار قرار دارد. این محل آرامگاه نیست و مردم محلی منطقه به خواجه خضر اعتقاد داشتند و بر این باورند که خواجه خضر زنده است و از مردم ، لنج‌ها و قایق‌هایشان پاسداری می‌کند.