دی, ۱۳۹۶

 

پل قره کورپو

1_medium

این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۴۰۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در شمال ماکو در موقعیت ْ۵۳۸ و ۱۷ طول شمالی و ْ۴۶۱ و ۴۴ عرض شرقی در ارتفاع ۱۳۰۰ متر از سطح دریا در انتهای تنگه ماکو به طرف بازرگان بر روی رودخانه قره سو حدود صد متر مانده به محل اتصال رودخانه مزبور با رودخانه زنگمار قرار گرفته است . تاریخ ساخت این دژ به دوره صفویه می رسد. پل سیاه ( قره کورپو ) بر روی صفه سنگی رودخانه ساخته شده و به همین علت پی سازی برای این پل انجام نشده است و پی بنا شامل همان صخره های طبیعی کف رودخانه است . این پل دارای ۳ دهانه است که دو تا از دهانه ها چسبیده به کناره های رودخانه و لی دهانه وسطی به طول ۶/۳ متر و ارتفاع ۸/۱ متر در وسط رودخانه واقع شده است. پایه های پل در جهت مخالف آب رودخانه دارای آب شکن های نیم دایره به قطر ۵/۳ متر است و تمامی پایه ها و آب شکنها با لاشه سنگ های سیاه و سفید و با ملات آهک ساخته شده اند. مصالح پل را سنگ های سفید و سیاه آتشفشانی و سنگ های لاشه و قلوه سنگ با ملات آهک تشکیل می دهد و ظاهراً وجه تسمیه پل به خاطر استفاده از سنگهای سیاه آتشفشانی بوده است . نوع مصالح و فرم طاق روی چشمه باقیمانده ، بیننده را به یاد بنای قره کلیسا می اندارد. پل سیاه با توجه به عملکرد آن فاقد تزئینات خاص معماری است و دقت در اجرای سنگهای تراشیده شده در این اثر قابل توجه است .

دروازه فرافر

20163140626724442a

منطقه سریزد در دشتی با آب و هوای گرم و خشک وَ ارتفاع ۲۵۹۳ متر از سطح دریا که در دامنه ی کوه لاقلعه قرار گرفته واقع شده است . این روستا در گذشته دروازه ی اصلی شهر یزد بوده است . یعنی زمانی که یزد به نام فَرافَر و بعدها ایساتیس شناخته می شده است. بخشهایی از این دروازه همچنان پابرجا مانده و هم اکنون مورد بازدید گردشگران قرار میگیرد. در عصر حاضر نیز سریزد یکی از روستاهای مهم استان به شمار میرود که نزدیکی این روستا به جاده ی ترانزیتِ بندرعباس – تهران ، موقعیتِ ممتازی به آن بخشیده است .

آبشار دمچه

201631323404932860a

آبشار دمچه در استان قزوین  واقع است. گردون کوه نام قله ایست با ارتفاع ۴۴۰۲ متر و مسیر دسترسی آن از روستای پراچان واقع در منطقه طالقان است. برای رسیدن به روستای پراچان از تهران به اتوبان تهران کرج رفته و از آنجا وارد اتوبان تهران قزوین میشویم. از اتوبان تهران قزوین نیز به خروجی طالقان رفته و بعد از گذشتن از یک گردنه وارد منطقه طالقان میشویم. این جاده بعد از وارد شدن به شهرک (نام محله اصلی طالقان) به سمت روستاهای مهران و پراچان ادامه میابد. مسیر تا خود روستای پراچان آسفالت است. بعد از روستای پراچان جاده خاکی تا معدن سنگ گرانیتی ادامه پیدا می کند. مسیر خاکی برای عبور خودروهای دو دیفرانسیل هم مناسب می باشد. بعد از رسیدن به معدن سنگ مسیر کوهپیمایی شروع میشود.

مسیر از معدن سنگ تا گوسفند سرای دمچه دارای پاکوب بسیار مناسبی می باشد. گوسفند سرای دمچه در ارتفاع ۳۴۰۰ متر قرار دارد و بهترین مکان برای کمپ می باشد. در ادامه از گوسفند سرا تا قله دو مسیر وجود دارد. اول پاکوب کاملا مشخصی که پس از گذشتن از چند یال به سمت غرب رفته و به گردنه میش چال میرسد. دوم یال با شیب زیاد زیر قله هزار چم تا قله و سپس مسیر خط الراس تا قله گردونکوه. بهترین و نزدیکترین مسیر، مسیر سمت چپ است که با شیب تندتری نسبت به بقیه به سمت غرب رفته است. مسیر سمت راست پاکوب با شیب تقریبا صفر درجه است که به سمت منطقه پیازچال میرود. مسیر وسط هم بین دو مسیر پیازچال و دمچه است که در ادامه به مسیر سمت سمت چپ متصل میشود. از ابتدای مسیر تا دمچه حدود ۶۰۰ متر ارتفاع و ۳ ساعت کوهپیمایی میباشد. دمچه محل مناسبی جهت برپایی کمپ است. دمچه محلی سرسبز سرد “بدلیل وجود یخچال های متعدد”، پر آب ، دارای دو آبشار زیبا ، محلی مناسب جهت شب مانی که ابتدای گردنه هزار چم میباشد ، این گردنه مسیر دستیابی به گردون کوه و علم کوه است.

آبشار تودارک

221

آبشار تودارک شامل دو آبشار در استان مازندران واقع است. آبشار تودارک یکی از بلندترین آبشارهای گیلان و مازندران به ارتفاع تقریبی ۴۵ متر در دل کوهستان است و یکی از زیبا ترین چشم اندازهای مناطق طبیعی ایران را برای طبیعت گردان فراهم می کند. آبشار کوچکتر در همان مسیر معروف به آبشار لیمرا و پیش از آبشار اصلی و به ارتقاع ۷ متر است که حوضچه ای ایجاد کرده است. آب بعد از حدود ۷ الی ۱۰ متر به یک برآمدگی برخورد کرده و بصورت بسیار زیبا درهوا پخش میشود. شما در آن واحد علاوه بر مشاهد ریزش آب بصورت آبشار؛ریزش بصورت دانه های درشت باران در اطراف را خواهید داشت. مرطوب بودن دیواره آبشار باعث رشد انواع گلسنگ و خزه شده وهمینطور وجود چشمه گوارا روح وروان هر بیننده ای را نوازش میدهد. آب پس از ریزش بصورت نهری ازسطح جاده که بصورت آب نما ساخته شده است عبور میکند. راه رسیدن به این آبشار باید از تنکابن به سمت شیرود حرکت کرده و بعد از پل شیرود(به سمت رامسر) و دیدن تابلو لشتو که به سمت جنوب است، به سمت روستای لشتو حرکت کنیم . پس از طی چند کیلومتر به سه راهی می رسیم .بعد از سه راهی به سمت راست میپیچیم سپس به سه راهی دیگری میرسیم که آن را هم باید به سمت راست برویم و بعد جاده خاکی و گاهی سنگلاخ که حدود ۲۰ کیلومتر تا آبشار فاصله دارد. حدود یک ساعت بعد به آبشار زیبای تودارک می رسیم. البته توصیه می شود حتما با حداقل ۲ ماشین حرکت کنید بخصوص اگر با خانواده هستید. سعی کنید اگر با اتومبیل های کمک دار نمی روید طوری برنامه ریزی کنید که تا دو روز بعد از بارندگی مسیر را طی نکنید چون امکان بازماندن از حرکت زیاد می شود.

دریاچه ای به نام کیو

2966

اینجا هر فصلش دیدنی است. از زمستان سرد و برف‌نشین هم که خبری نیست، سال‌هاست که هوا رو به گرمی می‌رود. بهارش بوی طراوت می‌دهد. گرمای تابستانش زیر خنکی سبز درختان و آوای پرندگان مثل یک خواب رویایی می‌ماند. کیو با لهجه مردمانش، یعنی لهجه لری خرم‌آبادی‌ها به معنی کبود و آبی است. دریاچه‌ای زلال و نیلگون که آسمان را در خود به تصویر می‌کشد و تقدیم نگاه رهگذران می‌کند. آیینه‌ای آبی و نیلی در مساحتی هفت هکتاری و عمقی که  بین سه تا هفت‌متر نوسان دارد. زیبایی بی‌بدیل این آبی آرام که آن را در شمار یکی از منحصربه‌فردترین و زیباترین دریاچه‌های استان لرستان قرار داده، سالانه گردشگران زیادی را مهمان زیبایی‌های خود می‌کند. شاید بتوان ادعا کرد که آبی‌ترین دریاچه کشور را باید در لابه‌لای درختان سبز در سبز این بخش از خرم‌آباد در مرکز لرستان یافت. کیو با لهجه مردمانش، یعنی لهجه لری خرم‌آبادی‌ها به معنی کبود و آبی است. دریاچه‌ای زلال و نیلگون که آسمان را در خود به تصویر می‌کشد و تقدیم نگاه رهگذران می‌کند . کیو، زاده چشمه‌ساران جوشان است ؛ چشمه‌های آهکی که در محدوده شهر خرم‌آباد می‌جوشند. چشمه‌هایی که کیو را رنگی چنین آرام می‌دهند در زیر دریاچه قرار دارند.  چشمه‌های مادر، فصلی‌اند.