در دامنه جنوبی اشترانكوه دو درياچه آب شيرين و دائمی بنام گهر بالا و گهر پايين قرار گرفته اند . علت ايجاد درياچه بالا را ذوب برف های اشترانكوه و تجمع آب در پشت سدی كه به علت ريزش كوه بوجود آمده است می دانند . به علت فراوانی نسبی آب های ورودی ، سطح آب اين درياچه بالا آمده و ضمن تخريب و ايجاد دره عرضی (تنگ) آب اضافه خود را به درياچه پائينی (بزرگ) انتقال داده است . طول درياچه اصلی گهر را۵/۱ كيلومتر و عرض متوسط آن را۶۰۰ متر برآورد كرده اند . درياچه گهر در ميان رشته كوه اشترانكوه در استان لرستان واقع است . اين درياچه در منطقه حفاظت شده اشتانكوه در استان لرستان واقع است . اين درياچه در منطقه حفاظت شده اشترانكوه بين بخش ماهر و اليگودرز و بخش مركزی دورود قرار دارد . اين درياچه كه به “نگين اشترانكوه” معروف است يكی از زيباترين درياچه های طبيعی ايران به شمار می رود . بهترين راه رسيدن به درياچه زيبای گهر از شهرستان اليگودرز، تقريبا ۷۰ كيلومتر است كه تقريبا هشت كيلومتر آن ، مسيری با شيب ملايم به صورت مالروست ، حال آنكه مسير دسترسی به درياچه از مسير درود از شهر درود تا چشمه خيه ، نزديك ۱۷ كيلومتر جاده آسفالته است و از چشمه خيه تا درياچه گهر، ۱۸كيلومتر مسافت مالروست تا به درياچه بروند و همين سبب شده است كه بيشتر گردشگران ، مسير شهرستان اليگودرز را برگزينند ، چرا كه با يك ساعت و نيم پياده روی به درياچه ميرسند . در عين حال هر كدام از مسيرهای فوق زيبايی های خاص خود را دارند.

غار و آبشارهای شيرآباد در جنوب روستای (شير آباد) از توابع شهر خان ببين از توابع شهرستان راميان واقع شده است . اين منطقه دارای آبشارهای متعددی است كه مهمترين آن آبشار اول و دوم شيرآباد می باشد . بالای آبشار شيرآباد غاری وجود دارد كه از كف اين غار آب سرد جاری است و به رودخانه شيرآباد وارد می شود و چندين آبشار بسيار زيبا را در محيط جنگلی تشكيل داده است . غار شيرآباد يكی از غارهای مهم طبيعی و جالب استان گلستان به شمار می رود كه دست بشر در آن دخالتی نداشته است و هنوز طبيعت بكر خود را دارد و همه ساله گردشگران زيادی را به سوی خود می كشاند . اين منطقه به دليل جاری بودن آب زيستگاه بسيار خوبی برای برخی از گونه های حيوانی از جمله سمندر كوهستانی ايرانی می باشد . اين غار اندكی بالاتر از آبشارها قرار دارد كه به دليل همجواری با روستای شيرآباد نام روستا را بر آن نهاده اند . محيط بيرونی غار را كوهستان و جنگل تشكيل می دهد . همچنين در اطراف اين مجموعه جذاب و ديدنی زيستگاه حيواناتی چون مارال شوكا ، خرس ، پلنگ ، خوك وحشی ، گربه جنگلی و رودك می باشد . در درون غار نيز به دليل داشتن شرايط مطلوب و وجود آب گونه هايی از مهره داران و بی مهره گان نظير گاماروس ، كرم ، خرچنگ آب شيرين ، سوسك ، خفاش ، قورباغه جنگلی و سمندر زيست می كنند . طبيعت زيبای منطقه گلستان و وجود آبشارهای متعدد ، غارهای بسيار زيبا ، طبيعت جنگلی و جانوران متنوع باعث شده كه استان گلستان جزو مناطق توريستی مهم ايران شناخته شود.

كلوت شهری است خيالی در۴۳ كيلومتری شهداد كرمان كه كم كم دارد به خاطر شگفتی هايش شهرت جهانی پيدا می كند . شهری است ساخته شده به دست باد و باران . شهر سوخته نيست شهر سوزان است . در شهر كلوتها كسی زندگی نمی كرده و نمی توانسته زندگی كند . آنجا هيچ گياهی نمی رويد و اساسا هيچ موجود زنده ای وجود ندارد . كلوت ها يكی از مهمترين عوارض بيابانی لوت هستند . اين عوارض يكی از پديده های زيبای طبيعی اند كه در دنيا نظير ندارند و در هيچ يك از بيابان های دنيا نمی توان چنين مناظر زيبايی را ديد . شبهای پرستاره اين منطقه يكی ديگر از زيبايی های منطقه گندم بريان است . در اين منطقه كمپ كويری شهداد برای اقامت شبانه گردشگران نيز تدارك ديده شده است . كلوت ساختاری است از حركت باد در دل نرم خاك كوير كه در طول ساليان سال شكل گرفته . نم باران اگر بر تن خشك كوير باريده خاكهای تل شده بر گرد سنگی را بر هم استوار كرده و سازه ای را بوجود آورده كه گويی بنايی خشتی از تمدن ما قبل تاريخ است . گرمترين نقطه كره زمين نيز در نزديكی كلوت ها با نام گندم بريان واقع می باشد . گرمای اين منطقه در زير سايه تا ۷۰ درجه سانتی گراد می رسد . با اين حال اين منطقه يكی از زيباترين مناطق ايران بلكه جهان است . شگفتيهای كوير كرمان به اين دو خلاصه نمی شود . بيابان لوت سراسر شگفتی است . كمپ های كويری شهداد در حدود ۲۰كيلومتر با كلوت ها فاصله دارد و با طی جاده آسفالته شهداد به نهبندان می توان از كمپ به كلوت ها رسيد . زيبايی مثال زدنی شب های كوير كرمان يكی از دلايل علاقه گردشگران به شب مانی در كوير است.

آبشار آبگرم يكی از تفرجگاه های زيبا و دلنواز شهر فدامی است كه با منظره ای دل انگيز روح هر انسان دوستدار طبيعت را نوازش می دهد ومجذوب خود می كند . سرچشمه ی آب آن شيرين است كه از دل كو ه های استوار و سر به فلك كشيده می جوشد و به قولی در ثانيه ای در حدود يك متر مكعب آب می دهد و به حوضچه ای به عمق حدود ۲۰ متر می ريزد و آن را لباب می كند آب لبريز شده بعد از طی بستر يك كيلومتری و به هنگام ريزش از پرتگاه آبشار زيبایی را به نمايش می گذارد . آب شيرين اين آبشار در واقع آب شرب شهر فدامی و روستاهای اطراف را تامين می گذارد . جاذبه اين آبشار نه تنها زيبايی بلكه آبی گوارا است كه در پايين اين آبشار آبی شور با آن ادغام می شود و رودخانه ای را تشكيل می دهد كه اراضی كشاورزی و نخليات را آبياری می كنند . جالب تر از آن اينكه آب شيرين آبشار در تابستان بسيار خنك و گوارا و در زمستان گرم است و آب شور نيز حالتی برعكس آب شيرين دارد . هر ساله تعداد زيادی از علاقمندان به زيبايی خلقت در تمام فصول سال از اين آبشار لذت می برند.