توریست
مسجد جامع عتیق قزوین
این مسجد یکی از کهن ترین و کم نظیرترین مساجد ایران به شمار می رود که شیوه های معماری و هنر ادوار مختلف را می توان در آن به تماشا نشست. مقصوره کهن یا طاق هارونی قدیمی ترین بخش از بنای جامع عتیق قزوین است که به دهلیز ورودی شرقی آن متصّل بوده و توسط هارون الرشید در سال ۱۹۲ هجری قمری بنا شده است. می گویند شالوده مسجد را بربنیان آتشکده ای نهاده اند . در چهار جهت حیاط آن که افزون بر چهار هزار متر مربع است چهار ایوان رفیع قراردارد که دردو سوی هر یک رواقی طولانی ساخته اند. گنبد آجری دوپوش و شبستان جنوبی مسجد به وسیله امیر خمارتاش عمادی در سالهای ۵۰۰ تا ۵۰۹ هجری بنا شده و دارای پنج کتیبه نفیس گچبری شده به خطوط ثلث، نسخ و کوفی است که از شاهکارهای هنر ایرانی محسوب می شود و علیرغم حمله خانمانسوز مغول و وارد شدن آسیب های جدی به جامع عتیق قزوین همچنان استوار و پرشکوه باقی مانده است. در روزگار شاه طهماسب ایوان شمالی و مناره های کاشی کاری شده نفیس مسجد ساخته شده و ایوان جنوبی در زمان شاه عباس دوم به مدخل مقصوره خمارتاشی ملحق ، ایوان غربی نیز به دستور شاه سلیمان صفوی بناگشته است. از ویژگی های ممتاز این مسجد علاوه بر داشتن هشت شبستان بزرگ در چهار طرف حیاط، یک شبستان زیرزمینی در ضلع جنوب غربی مسجد است که بنای آن توسط سعدالسلطنه در روزگار قاجار پایان یافته است.
آبشار قمش
این آبشار در کوه ماده گودال و در ضلع شمالی روستای قمش (ایتیوند جنوبی) که یکی از بزرگترین و پر جمعیت ترین روستای شهرستان دلفان است واقع شده است. قمش، روستایی از توابع بخش کاکاوند شهرستان دلفان است که در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی دلفان واقع شده است و دارای آثار باستانی و تاریخی بسیاری است. این منطقه همچنین دارای پوشش گیاهی بسیار غنی است و جنگلهای بلوط آن کم نظیر است. این روستا تقریبا دارای ۳۰۰ خانوار و حدودا ۱۵۰۰ نفر جمعیت است. لازم به ذکر است که مسیر دسترسی این آبشار کاملا آسفالت است.
خشته پورد لنگرود
امروزه، از پل خشتی لنگرود که از آجر و ساروج ساخته شده است، به عنوان معروف ترین بنای تاریخی و نماد شهر لنگرود یاد میشود. این پل تاریخی بر روی رودخانه لنگرود ساخته شدهاست. این رودخانه از یکی از آبراه های سفیدرود سرازیر میشود و از مرکز شهر لنگرود عبور میکند و دو منطقه لنگرود به نامهای «فشکالی محله» و «راه پشته» را به یکدیگر متصل مینماید. در گویش گیلکی لنگرودی، به آن خَشته پٌل و خَشته پورد میگویند. بر اساس اطلاعات کتاب تاریخ خانی تا سال ۹۱۲ هـ. ق در شهرلنگرود، فقط پلی چوبی موجود بود. از این رو ساخت این پل را میتوان به زمان کیاییان گیلان منسوب دانست. هر چند پارهای از بومیان ساخت این پل را منطقه به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت میدهند که البته سند و مدرک معتبری در این باره در دست نیست؛ اما در کتاب دارالمرز ولایت گیلان نوشتهٔ رابینو ساخت آن را مربوط به دوران صفویه ذکر نمودهاست. پل از یک سطح میانی و دو بخش جانبی شیب دار تشکیل شده و طول قسمت اول آن ۱۰/۱۵ متر و دو قسمت جانبی ۱۰ الی ۱۱ متر است. عرض پل در قسمت میانی و بین دو جان پناه ۳۴۵ تا ۳۵۰ سانتیمتر و عرض قسمت جان پناهها هریک ۴۵ و ارتفاع آنها ۳۵ سانتیمتر است. عرض کلی پل ۴۳۰ سانتیمتر است. محل عبور عابر پیادهروی پل را در مرمتهای اخیر با قلوه سنگ مفروش ساختهاند. پل دارای دهانه با طاق جناقی نسبتاً کند است. دو فرو رفتگی در پیشانی پل و در فاصله بین دو قوس قرار دارد. هر یک از قوسها در سمت بیرونی دارای یک نوار آجرکاری به عرض ۱۲ سانتیمتر است که حالتی تزیینی و برجسته دارند. علاوه بر آن در کنارهٔ قوسها آجر چینی خاصی نیز انجام شده و حاشیهای به عرض ۶۰ سانتیمتر را به وجود آورده است . پایه میانی قطور پل ۴ متر عرض دارد و دو موج شکن یا سیل برگردان در دو طرف پل برای کاستن از فشار آب در ایام افزایش سطح آب تعبیه شدهاست. یک دهانه کوچک بین پایه میانی پل و یک طاق نمای جناقی بر بالای آن با عرض ۵۰ سانتیمتر وجود دارد. پل خشتی لنگرود به علت قرارگیری در مرکز شهر و همچنین جنس مواد استفاده شده در ساخت آن، همیشه مورد توجه و اهمیت بودهاست.
سکوی پرش دوپلان
این سکوی پرش (بانجی جامپینگ) با ۷۵ متر ارتفاع در حومه روستای دوپلان، بخش ناغان، راه اندازی شده، که نخستین سکوی بانجی جامپینگ کاملا طبیعی می باشد . این مجموعه گردشگری، در مجاورت ایل راه تاریخی عشایری دزپارت و در مناطق حفاظت شده سبزکوه و مستقر بر روی رودخانه کارون و دره عمیق این رودخانه و مجاورت با پل سیمی و اثر ملی لینچ قرار گرفته که از دیگر جاذبه های این مجموعه ورزشی – توریستی است . در پرش های بانجی جامپینگ هر فرد با بستن یک طناب به بدن خود از ارتفاعی بلند می پرد و پس از پرش توسط کارشناسان به سکوی پرتاب برمی گردد . قراره که مراکز اقامتی هم در این منطقه برای گردشگران اضافه کنند.
آبشار مزرعه
آبشار مزرعه در استان مرکزی واقع است. آبشار مزرعه واقع در شمال غرب شهرستان اراک، در جاده اراک-سه راهی خنداب قرار دارد که با قرار گرفتن میان دو دره، منظره ای زیبا را ایجاد کرده است. عبور از باغات روستای کیشان و مزرعه، نشانی خوبی برای رسیدن به آبشار مزرعه است. آبشار دره اول با کمی بلندی بیشتر نسبت به دو آبشار کوتاه دره دوم جذابیت بسیاری را در این منطقه بوجود آورده است. این آبشار به عنوان یکی از جاذبه های دیدنی استان مرکزی منطقه ای مناسب برای بازدید گردشگران نوروزی تلقی می شود. دامنه شمالی رشته کوه قوشاداغ که در سمت شرقی به کوه ارجمند ساوالان پیوسته است، به سمت گویجه بئل دامنه های سرسبز و جنگلی و استپ کوهی با چشمه های فراوان و دره های متعدد پرآب کشیده شده است. انفصال بخش کوهستانی از بخش فلات در خط ارتفاعی حدود ۱۹۰۰ متر رقم خورده و همین خط ارتفاعی آبشار و چشمه بسیار دارد و به نظر می رسد منطبق بر خط گسل در دامنه ی شمالی قوشاداغ باشد.