منطقه گردشگری فینارود خلخال به عنوان یکی از دالان های آب و هوایی خلخال با مطبوع ترین آب و هوا و چشم اندازهای جنگل ، مرتع و کوهستان دریچه ای به زیبایی های خلخال است. منطقه گردشگری فینارود خلخال یکی از زیباترین مناطق گردشگری بکر در جنوب شهر خلخال در بالادست روستای خوجین به زبان محلی فیین واقع شده است. در لحظه ورود به این منطقه با مشاهده مه غلیظ موجود در ارتفاعات منطقه به اطمینان می توان این منطقه را روزنه ای به زیبایی های شهرستان خلخال در جنوب استان اردبیل عنوان کرد. وجود گیاهان دارویی غنی در این منطقه احساس خوشایندی به گردشگران داده به طوریکه برخی از گردشگران به تهیه گیاهان دارویی در دل طبیعت این منطقه پرداخته و از آب و هوا و زینت طبیعی گل و گیاه فینارود بهره مند می شوند. منطقه گردشگری فینارود خلخال که با وجود چندین سد و بند تاخیری کوچک برای حفظ و ذخیره منابع زیرزمینی آب در حال تکامل است همه ساله پذیرای میهمانان و گردشگران زیادی از مناطق مختلف کشور است. منطقه گردشگری فینارود خوجین در بالادست به جنگل های جنوب خلخال متصل می شود که بعد از گذشت این جنگل به محدوده جنگلی گیلان مسیر پیاده روی وجود دارد. این منطقه با آب و هوای مطبوع و خنک و چشم اندازهای جنگلی و مرتعی زیبایی خیره کننده ای داشته که در فصل بهار و تابستان به علت سرسبزی و طراوت این منطقه پای خیلی از گردشگران را به این منطقه می کشاند.

فینارود منطقه ای است که می توان جنگل و کوهستان و مرتع را در یک نگاه به وضوح دید و قرار گرفتن دریاچه سد فینارود در بالادست این منطقه امکان برگزاری جشنواره ماهیگیری در این منطقه را برای اهالی فراهم ساخته است. در پایان دست این منطقه گردشگری زمین های کشاورزی اهالی روستای خوجین قرار گرفته که در سال های اخیر بحث آبیاری قطره ای و بارانی با بهره گیری آب موجود در این منطقه برای کشاورزان برنامه ریزی شده است. نزدیک بودن منطقه گردشگری فیناورد به روستای خوجین سبب شده که غفلت بعضی از اهالی موجب از بین رفتن مرتع به وسیله ریزش زباله های خانگی و پلاستیک شود و انتظار می رود که اهالی با در نظر گرفتن این طبیعت زیبا در حفظ نظافت و زیبایی این منطقه بیش از پیش کوشا باشند. در حالی که گردشگری در خلخال می رود تا جایگاه خوب خود را در اذهان مردم کشورمان پیدا کند وجود راه دسترسی مناسب برای این منطقه یکی از مطالبات مردمی است هر چند راه خاکی سه تا چهار کیلومتری از روستای خوجین خوب و هموار بوده ولی توجه ویژه مسئولان برای جلب رضایت گردشگران در این منطقه را می طلبد.

مقبره کمبوجیه دوم، فاتح مصر، یکی از بناهای بسیار زیبای مجموعه پاسارگاد است که ساخت آن مربوط به آغاز دوره هخامنشیان می باشد. بنایی چهار گوش و برج مانند که اکنون تنها یک دیواره از آن باقی‌مانده‌ است و در مسیر کاخ‌های اختصاصی و بارعام با تُل تخت واقع شده است. ارتفاع برج نزدیک به ۱۴ متر و قاعده آن ۲۳/۷ * ۲۷/۷ متر است که بر سکویی سه پله‌ای قرار گرفته‌ است. ورودی بنا به سوی شمال غربی تعبیه شده و نزدیک به ۵۰/۷ متر از سطح زمین ارتفاع دارد که با یک پلکان ۲۹ پله¬ای به اتاق بالای برج دسترسی داشته اند. این بنا از نگاه معماری و هنری یکی از شاهکارهای مهندسان و هنرمندان هخامنشی به شمار می آید. بلوکهای سنگی به گونه ای روی هم قرار گرفته اند که در برخی از رجها به سختی می توان دو بلوک را از هم تشخیص داد. سنگهای به کار رفته در ساخت بنا از گونه سنگهای سفید مرمر نما است که از معدن کوه سیوند آورده شده اند. مقداری هم سنگ سیاه آهکی در پنجره‌های کور استفاده شده‌است. نمای دیواره دارای تعداد زیادی تو رفتگی مستطیل شکل است که احتمالاً جهت زیباسازی یا در ارتباط با کارکرد بنا بوده‌است. ۱۰ عدد گودی پنجره مانند که (پنجره کور) نامیده می‌شده، در دیوارهای آن در آورده‌اند و این پنجره‌ها را با سنگ‌های سیاه قاب گرفته‌اند. هم اکنون تنها دیوار به جای مانده از مقبره کمبوجیه توسط داربست هایی که گروه ایزمئو در سال ۱۳۴۹ و ۵۰ ساخته اند، ایستا باقی مانده است و مشکل خاصی که آن را فرو ریزد وجود ندارد.به اعتقاد محققین شکل و کاربری این بنا در زمان کوروش به اندازه‌ای مهم بوده که داریوش نمونه مشابه آن را در نقش رستم می‌سازد که امروز به آن کعبه زرتشت گفته می‌شود.

شواهد موجود در کعبه زرتشت و ساختار آن نشان می دهد این بنا از روی مقبره کمبوجیه بازسازی شده است اما الگو برداران بسیار ضعیف عمل کرده اند و نتوانسته اند بنایی چون مقبره کمبوجیه را در نقش رستم بسازند. مقبره کمبوجیه از نظر قدمت، قدیمی‌تر و از نظر استحکام و فن ساخت نمایانگر اجرایی قوی‌تر از بنای کعبه زرتشت است. مقبره کمبوجیه که امروز آن را به عنوان آتشکده‌ای از دوره کوروش کبیر معرفی می‌کنند، اثری منحصر به فرد محسوب می‌شود که با نام بنای زندان در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده است. این بنا در دوره اسلامی به نام زندان سلیمان .معروف بوده‌است . مقبره کمبوجیه دوم و کعبه زرتشت دو بنای استثنایی هستند که هیچ نظیری در معماری اورارتویی یا مادی ندارند- یعنی یک اتاق بلند و تنها در بخش زیرین بنایی سنگی و یک پلکان شکوهمند بلند که،چنان که اشمیت می گوید، آشکارا «برای بالا و پایین رفتن موقرانه و رسمی شخصیتی که به نحوی جنبه تقدس داشته» طراحی شده است. در زمینه ساختمان سازی معاصر هخامنشیان، مقبره کمبوجیه دوم با معماری مقبره ی کوروش بزرگ پیوند دارد.از جمله جنبه های دیگری که می توان به این فهرست افزود، یک قرنیز محدب باریک در زیر سقف اتاق است که به جنبه مشابهی در داخل مقبره کوروش بزرگ مشابهت و قرابت دارد، و مدخل ورودی دارای همان چارچوب و تاج مدخل مقبره کوروش بزرگ است و هرم سه پله ای در پایه بنا را می توان هم با دو مجموعه سه پله ای مقبره کوروش بزرگ – و هم با پله های سه گانه ای که در بالا و معکوس هرم ها در آتشکده های هخامنشی وجود دارد. ولی با این وجود این بنا هم با مقبره کوروش بزرگ و هم با آرامگاه صخره ای نقش رستم و تخت جمشید فرق دارد، درست همان طور که با طرح معابدی نظیر«آیدنه» در نزدیکی شوش و « بنای فرتدره» در نزدیکی تخت جمشید متفاوت است.