خانه، آشناترین سازه در طول تاریخ بشر که ساخت آن از روزگاران کهن آغاز شده و تا به امروز هم ادامه داشته است. خانه‌ها در ایران متناسب با شرایط اقلیمی همان منطقه ساخته می‌شدند. به عنوان مثال خانه‌ها در شهرهای کویری به دلیل گرمای بسیار و برای خنک کردن فضای داخلی دارای بادگیر بودند و خانه رجبی سمنان نیز از این قاعده مستثنی نیست. این خانه که به برج بادگیر نیز شهرت دارد با شکل و شمایل قاجاری خود روایت‌گر تاریخ این دوره است و اکنون با قرار گرفتن در دل شهر هر بازدیدکننده‌ای را به عمق تاریخ این سرزمین می‌برد. خانه رجبی سمنان با ۲۴۰۰ متر مساحت متعلق به خانواده کلانتر رجبی بود که در گذشته به عنوان کلانتر وقت سمنان فعالیت می‌کرد. وقتی در این خانه قدم می‌زنید گویی که به گذشته سفر کرده‌اید، چرا که باغچه و طراوت موجود در این منزل حس آرامش را به شما هدیه می‌دهد. حیاط مرکزی خانه کلانتر سمنان بعد از گذشت سال‌ها همچنان دنج و باصفا جلوه می‌کند و دوست دارید تا ساعتی چند در آنجا توقف کرده و استراحت کنید. در این منزل دنج، یک راهرو طولانی وجود دارد که هشتی را به حیاط متصل می‌کند و می‌توان تصور کرد که در گذشته افراد مختلفی از آن عبور کرده‌اند و حالا تنها نامی از آن‌ها باقی مانده است. حیاط‌های اندرونی و بیرونی نیز که نمایانگر معماری اصیل ایرانی شناخته می‌شوند در این خانه به چشم می‌خورند و در گذشته توسط اهالی منزل و مهمانان مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اتاق‌های خانه رجبی سمنان به دو سبک تابستانه و زمستانه طراحی شده‌اند و در اتاق‌های تابستانی بنا می‌توان بادگیر باشکوهی را دید که رو به شمال تعبیه شده و هوای منزل را عوض می‌کند. به همین دلیل بادگیر خانه رجبی سمنان از شهرت زیادی برخوردار است و پس از گذشت سال‌ها همچنان رخ‌نمایی می‌کند. اتاق‌های زمستانه نیز با سقفی نه چندان بلند ساخته شده‌اند تا فضای اتاق زودتر گرم شده و ساکنین بتوانند به راحتی در آنجا استراحت کنند. امروزه بخش‌هایی از اتاق‌ها به مرمت نیاز پیدا کرده است تا دوباره جلال خود را یافته و داستان ایام دور را برای بازدیدکنندگان روایت کنند. در کل ۱۷ اتاق، حمام، آب انبار، اصطبل، اتاق خدمه و حوضخانه در خانه رجبی سمنان وجود دارد که همچنان قابل مشاهده‌اند و امروزه به عنوان رستوران مورد استفاده قرار می‌گیرند. تزئینات خانه رجبی سمنان نیز پس از گذشت سال‌ها زیبا به نظر می‌رسد و انگار که در خشت به خشت و آجر به آجر بنا رازهای زیادی نهفته است. در ساخت این خانه از خشت و آجر استفاده شده و نازک‎کاری‌های آن با گچ انجام شده‌اند که همچنان زیبا و جذاب جلوه می‌کنند. امروزه این ساختمان قدیمی به عنوان یکی از دیدنی های سمنان طرفداران زیادی دارد و به شما پیشنهاد می‌کنیم که بازدید گوشه و کنار آن را از دست ندهید. این ساختمان امروزه به عمارت بادگیر مشهور است و به شما توصیه می‌کنیم که حتما در رستورانی که به تازگی در آنجا افتتاح شده، خود را به یک خوراکی لذیذ مهمان کرده و لذت ببرید. این بنا در تاریخ ۱۲ آذرماه ۱۳۷۵، با شماره‌ی ۱۷۸۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه موزه مقدم یکی از بناهای تاریخی به‌جامانده از زمان قاجار است و به یکی از بنیان‌گذاران دانشگاه هنر تهران و همسر فرانسوی‌اش تعلق داشته است. این اثر از نظر تاریخچه، معماری و اشیایی که در آن نگهداری می‌شوند، ارزش بسیار بالایی دارد. این خانه محل سکونت خاندان محمدتقی خان احتساب الملک از صاحب‌منصبان مشهور دربار قاجار بوده است. سپس این خانه در اختیار دکتر محسن مقدم، استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران و همسر فرانسوی‌اش سلما، قرار می‌گیرد. خانه موزه مقدم در محدوده میدان امام قرار دارد. وقتی در این محل قدم می‌زنید، اگر از قبل از محل این موزه آگاه نباشید، اصلا فکر نمی‌کنید چنین بنایی آنجا وجود دارد. همه ساختمان‌های اطراف آن از معماری معمولی و نسبتا جدیدی برخوردار هستند؛ اما به درب ورودی موزه که می‌رسید همه چیز عوض می‌شود. با ورود به خانه، اولین چیزی که توجه شما را در این خانه جلب خواهد کرد حوض و شمعدانی‌ها و استفاده بسیار زیاد، مناسب و زیبا از رنگ‌های شاد مانند فیروزه‌ای، آبی آسمانی و بنفش است. این خانه لقب زیباترین و باارزش‌ترین خانه جهان را از دید بسیاری از نویسندگان و بازدیدکنندگان گرفته است. در طراحی و ساخت این خانه به اصول معماری ایرانی مانند حوض ایرانی‌، شیشه رنگی ایرانی و اصول فضاسازی باغ ایرانی توجه شده است.

تاریخچه خانه موزه مقدم : خانه موزه مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار به شمار می‌آید و متعلق به یکی از درباریان آن دوران به نام محمد تقی خان احتساب الملک، بوده است. احتساب الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند. حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد. از او نمایشنامه بسیار معروف «جعفرخان از فرنگ آمده» به‌جامانده است. برادر کوچک‌تر، محسن، پس از اتمام تحصیلات خود در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر و باستان‌شناسی در سال ۱۳۱۵ به ایران بازگشت و به‌همراه همسر فرانسوی خود «سُلما» در خانه پدری -محل کنونی موزه مقدم- ساکن شد و در کنار فعالیت‌های علمی به گردآوری آثار و اشیای تاریخی و فرهنگی پرداخت. استاد مقدم بسیاری از آثار ارزشمند جمع‌آوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده و… را با الهام از فضاهای سنتی تاریخی به‌نحو چشمگیری در جای‌جای این عمارت قدیمی نصب کرد. برخی دیگر را مانند کلکسیون پارچه، چپق و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، مسکوکات، مهرها و اسناد تاریخی و غیره را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگه داشت.

معماری خانه موزه مقدم : معماری ایرانی با رعایت اصول ساخت باغ ایرانی در این خانه به‌خوبی به چشم می‌آید و گل‌کاری و فضاسازی انجام شده با گیاهان حال‌و‌هوای بسیار خوشی برای گردشگران فراهم می‌آورد. در قسمت غربی این خانه ساختمان اربابی (برج) واقع شده است که استاد مقدم به‌همراه یکی از شاگردان در دانشکده هنرهای زیبا، دکتر ابوالقاسمی، در سال ۱۳۴۵ ساخته‌اند. این ساختمان با کاشی‌هایی از دوران قاجار تزیین و بخش‌هایی از هنرهای ایرانی در آن به نمایش گذاشته شده است. در قسمت شمالی این ساختمان یک ایوان با چند طاق و ستون زیبا ساخته شده‌ که مزین به کاشی‌هایی از دوران زندیه و قاجار است. در وسط این ایوان حوضچه‌ای از جنس مرمر قرار دارد که از حمام فتحعلی شاه به اینجا منتقل شده است و آبی که از آن جاری می‌شود توسط یک جوی باریک به داخل یک استخر می‌ریزد. دکتر مقدم این استخر را پس از سفر به اسپانیا و الگوبرداری از  استخر و آب‌نماهای باغ الحمرا (باغی به‌جامانده از دوران صدر اسلام اسپانیا) ساخته است و در اطراف آن چند فواره قدیمی نیز آب را به داخل استخر می‌پاشند. حیاط‌های اندرونی و بیرونی با یک دیوار به نام دیوار تجدد از یک‌دیگر جدا شده‌اند. این دیوار از چند ستون با طاق‌های کاشی‌کاری شده ساخته شده است. پایه این ستون‌ها حجاری شده‌اند و یادآور ستون‌های کاخ چهلستون اصفهان هستند. این پایه ستون‌ها هنگام تخریب کاخ خواهر ناصرالدین‌شاه به این خانه منتقل شدند و نمایی زیبا با ستون‌های فیروزه‌ای ایجاد کرده‌اند. کار طراحی و ساخت این دیوار زیبا را استاد هوشنگ سیحون بر عهده داشته است. در قسمت شمالی حیاط اندرونی ایوان زیبایی قرار دارد که از چهار ستون با سرستون‌هایی با گچبری کرنتی تشکیل می‌شود. کار تزیینات این ایوان را نیز دکتر مقدم به‌زیبایی هرچه تمام‌تر انجام داده است. از طریق دو راه پله مارپیچ می‌توان به ایوان بزرگ دسترسی پیدا کرد. قسمت بعدی خانه حیاط اندرونی است که استاد مقدم و همسرش با الهام از طرح فرش ایرانی آن را طراحی کرده‌اند. یک حوض و آبنمای زیبا در وسط این حیاط قرار دارد و در چهار طرف آن باغچه‌هایی گل‌کاری شده تدارک دیده شده است. دکتر مقدم دیوار این حیاط را با کاشی و ظروف قاجاری تزیین کرده و در وسط این دیوار نیز یک طاق‌نمای زیبا با کاشی‌های آبی رنگ ساخته است. در ساخت خانه نیم‌نگاهی نیز به معماری و فضاسازی کشورهای دیگر صورت گرفته است؛ برای مثال دکتر مقدم و همسرش یک باغچه ژاپنی در حیاط بیرونی ساخته‌اند.

اردبیل یکی از زیباترین شهرهای ایران با تاریخی کهن و مردمی مهمان‌نواز و خونگرم است. بهترین زمان برای سفر به شهر و استان اردبیل اواخر بهار و تابستان است، تا اگر به سرمای زمستانی این منطقه عادت ندارید، بتوانید در این ایام سال از هوای خنک استان اردبیل و طبیعت سرسبز و زیبا و دیدنی‌های آن در هوایی خنک لذت ببرید. از اولین مکان‌هایی که پس از ورود به هر شهر تاریخی در ایران توصیه می‌شود که از آن بازدید کنید، خانه‌های تاریخی است. خانه تاریخی مرحوم حاج میرزا ابراهیم صادقی، در کوچه سرتیپ آباد، جنب مسجد اوچدکان واقع شده است. این خانه به خاطر داشتن معماری سنتی و هنر مقرنس و مشبک کاری در اورسی‌ها دارای ارزش هنری و معماری است. خانه صادقی در سال ۱۲۸۳ هجری قمری، مطابق با ۱۲۴۳ هجری شمسی بنا شده است.  این خانه از یادکارهای ارزشمند دوران قاجار به شما می‌رود. ساخت این بنا چهار سال طول کشید. این خانه تاریخی زیبا حاصل هنر حاج محمد معمار اردبیلی است. این بنای تاریخی دارای سه بخش مجزا است که برای مراودات اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و خانوادگی به کار گرفته می‌شد. در تالار اصلی عمارت هنوز بر طاق نماها و بالای طاقچه‌ها مقرنس گچی مشاهده می‌شود. در ازاره دیوارهای جانبی کتیبه زیبای آیت‌الکرسی به خط نستعلیق نقش بسته است. این خانه تاریخی از ویژگی‌های منحصر به فردی بهره می‌برد. خانه تاریخی صادقی در ۱۶ اسفند ۱۳۸۶ به شماره ۱۴۴۶۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.