چشمهٔ باباامان در کیلومتر ۱۰ جادهٔ بجنورد – مشهد، به فاصلهٔ تقریبی ۳۰۰ متر از جاده، واقع شده است. آب این چشمه، جزء دستهٔ آبهای سولفاته کلسیک و سدیک است و مصرف آن صفراآور و ملین و تسهیل کننده اعمال گوارشی و دافع سموم است…این پارک دارای استخرهای متعدد و پارک جنگلی است و حدود ۴۰ هکتار وسعت دارد. در این تفرجگاه امامزاده آی وجود دارد که به بابا امان مشهور است. این تفرجگاه به دلیل قرار داشتن در کنار جاده اصلی در فصول مسافرتی یکی از محلهای اصلی اتراق مسافرین و زائرین است. مجموعه تفریحی باباامان در منطقه جنگلی حاشیه جاده ارتباطی بجنورد به مشهد با هشت استخر و آبشار و بیش از ۲۰۰هکتار جنگل، توقفگاهی جذاب برای مسافران و زایران در این خطه است. بیش از ۴۰۰هزار اصله درخت از قبیل چنار بعضا ۴۰۰ساله به همراه درختان زبان گنجشگ، اقاقیا، زالزالک، زردآلو و بید در این مجموعه وجود دارد چشمه این مجموعه تفریحی که از نوع آبهای معدنی محسوب می شود ۳۵تا ۴۰متر مکعب در ثانیه آبدهی دارد. آب «باباامان» از چهار نقطه درون تپه ای می جوشد و به درون استخرهایی می ریزد که با اختلاف سطح ساخته شده است. ,از میان درختان چنار کهنسال، بر فراز تپه ای که چشمه در مجاورت آن قرار دارد، بنای امامزاده ای معروف به شاهزاده اسماعیل قرار دارد. در آغوش تپه ها، درختان انبوه و مناظر تماشایی باباامان تاسیساتی نظیر متل، رستوران، پارک کودک و محل استراحت خانواده ها جای گرفته است هوای لطیف و شبهای دل انگیز و زیبای باباامان هر گردشگری را به خود جذب می کند.

آبگرم پرواز که در گوشه ای از امریکا جا خوش کرده ،خیلی از طبیعت دوستان دنیا را حیرت زده کرده است. گردشگرانی که گذارشان به ایالت نوادای امریکا افتاده، اغلب یکی از دیدنی ترین بخش های سفرشان را مربوط به آبشار آب گرمی می دانند که با تمام آب گرم های دیگر دنیا متفاوت است. آب گرمی با سنگ های رنگین کمانی و منظره ای که بیشتر از هر چیز به یک نقاشی شباهت دارد ! این آب گرم که در دره هوآلاپای قرار دارد، در دهه ۱۹۶۰ به طور طبیعی به وجود آمد و کم کم لقب گردشگرپذیرترین پدیده طبیعی ایالت نوادا را به خود اختصاص داد. چون علاوه بر خواص درمانی زیادی که دارد، به دلیل وجود املاح معدنی خاص با رنگ های متفاوتی در هم آمیخته و تابلویی هفت رنگ را مقابل چشمان گردشگران می آورد. در این آب گرم ماهی های کوچک، قوها و مرغابی های وحشی زندگی می کنند و این آبشار کوچک سنگی را به یک منطقه شگفت انگیز تبدیل می سازند. این آبشار از دل سنگی بیرون می زند که ۴متر ارتفاع دارد و میلیون ها سال قبل در اثر فرسایش آبی به وجود آمده است. گردشگرانی که قصد سفر به این آب گرم شگفت انگیز را دارند، معمولا ساعات ظهر را برای این کار انتخاب می کنند چون در این صورت آب و آفتاب تصویری خلق می کند که نمونه اش را هیچ جای دیگر نمی توان دید. آب تا ارتفاع ۲متری پاشیده می شود و قطرات ریز آن به همه جا می پاشد. خورشید هم با تابیدن به این آب معدنی نمایی هزار رنگ به آبگرم می دهد. جالب است بدانید که این چشمه آب گرم حدود یک مایل از جاده فاصله دارد اما آنقدر بزرگ است که از ده ها متر دورتر دیده می شود.

اردیبهشت که از راه برسد، طالقان یکپارچه سبزپوش است؛ منطقه ای زیبا و منحصر به فرد که یکی از مکان های دیدنی برای گشت و گذار در بهار است. طالقان با جاذبه های طبیعی مختلفش، با دریاچه و کوه های پیرامونش، با روستاهای زیبا و تاریخی اطرافش، بهترین جا برای رکاب زدن در کنار طبیعت بهاری است. منطقه کوهستانی طالقان در ۹۰ کیلومتری از شهر کرج قرار گرفته و به تهران هم نزدیک است، به همین دلیل در بهار خیلی ها برای دوچرخه سواری به آنجا می روند. گذر از کوچه باغ ها و دشت های زیبای این منطقه با دوچرخه، همراه با آواز پرندگان و هوای خوش بهاری، حس فوق العاده زیبایی برای شما به همراه خواهد داشت. منطقه ای که با همه این سرسبزی ها، فاصله کمی با بزرگراه کرج – قزوین دارد. در این مطلب، پیشنهاد دوچرخه سواری در این منطقه را برایتان در نظر گرفته ایم. می توانید در یکی از تعطیلات آخر هفته راهی آنجا شده تا از آب و هوای خوش فصل بهار در این منطقه نهایت لذت را ببرید.اولین جاذبه ای که در ورود به منطقه طالقان در بالای گردنه می بینید. قله زیبای شاه البرز و کوه های اطرافش است و به تدریج که سرازیر می شوید، دریاچه سد طالقان پیش چشم تان می آید. جاده به تدریج از کنار این دریاچه زیبا می گذرد تا به شهر «شهرک» می رسید. رودخانه ای خروشان که در فصل بهار از وسط شهرک می گذرد با پارک ساحلی مشرف به آن و دشت ها و کوه های پوشیده از چمن هم واقعا تماشایی است.

چطور برسیم؟ جاده دسترسی به طالقان تقریبا ۵۰ کیلومتر بعد از کرج به سمت قزوین با تابلو مشخص شده و بعد از گذشتن از «زیاران» و یک گردنه، وارد منطقه طالقان می شود. البته یک راه خاکی شرق طالقان را به جاده چالوس و راه دیگر غرب طالقان را به منطقه الموت وصل می کند که به دلیل برف گیر بودن گردنه فقط در تابستان قابل استفاده است. بهتر است با خودروی شخصی تا مرکز بخش یعنی «شهرک» بروید و آن را پارک کنید یا در کرج سوار مینی بوس ها یا سواری های طالقان شوید.

چطور بگردیم؟ اردیبهشت دیرهنگام طالقان، ورزشکاران را به سوی این منطقه تماشایی می کشاند. اگر دوچرخه سوارید، فرصت رکابزنی در این منطقه سبز کوهستانی را از دست ندهید. مسیر دوچرخه سواری از «شهرک» شروع شده و به همین شهر هم خاتمه می یابد. ارتفاع شهرک در کنار رودخانه ۱۸۰۰ متر از سطح دریای آزاد است.* از شهرک تا بزج؛ رفت و برگشت ۱۵ کیلومتر، ۲ ساعت: ابتدا به سمت شمال شرق شهر «شهرک» رکاب می زنید. در انتهای شهر با دیدن تابلوی روستاهای «جزینان» و «خسبان» از مسیر اصلی وارد فرعی می شوید. به تدریج دشت زیبایی از پشت خانه ها نمایان می شود. جاده با شیب ملایمی پیش می رود تا در اولین دو راهی با توجه به تابلو خسبان، باید به سمت راست می پیچید و بعد از گذشتن از پل رودخانه و یک سربالایی کوچک به روستای خسبان می رسید. در همان ابتدای روستا و در امتداد رودخانه کوچکی که در ورودی روستا قرار دارد، جاده خاکی به سمت شمال در کنار مسیر آب امتداد پیدا می کند. مسیر را که ادامه دهید، به آبشار «بزج» می رسید که روستای باصفای «بزج» هم درست بالای صخره ای که آبشار سرازیر می شود، قرار دارد. بعد از کمی استراحت و آب بازی، همان مسیری که رکاب زده بودید به سمت اولین میدان شهرک برگردید.

*از شهرک تا میراش؛ رفت و برگشت ۳۰ کیلومتر، ۴ ساعت: در میدان اصلی شهرک باید به سمت مراکز اداری شهر در جاده «حسن جون» و «هرنج» رکاب بزنید. جاده با شیب ملایمی درگذر از کوچه باغ های زیبا به روستای حسن جون در کنار رود پر آب حسن جون می رسد. در انتهای روستا، در کنار قبرستان «سیدآباد»، جاده خاکی در کوهی با خاکی قرمز رنگ ارتفاع می گیرد و دوچرخه سواری نفسگیری تا «امامزاده قاضی» خواهید داشت.امامزاده در ارتفاع ۲ هزار و ۱۵۰ متری از سطح دریاست و یک چشمه گوارا، حیاط و بالکن هایی با چشم انداز زیبا به طالقان و کوه های اطراف دارد. بعد از کمی استراحت جاده پاکوبی در غرب امامزاده را که با کمی شیب به بالای تپه می رسد طی کرده تا به دریاچه «میراش» و روستاهای «آرتون» و «دنیلید» برسید با احتیاط در مسیر پاکوب سرازیر شده و به سمت برکه میراش رکاب بزنید. از آنجا به سمت روستای آرتون یا دنبلید رکاب زده وارد جاده آسفالت شده این جاده شما را به کنار دریاچه سد طالقان می رساند. وقتی به روستای «اردکان» و جاده ساحلی رسیدید به سمت چپ یا همان شرق رکاب بزنید تا بعد از گذشتن از پل رودخانه شاهرود و از «شهرک» شوید.

مجموعه زیبا و دیدنی چشمه های باداب سورت اروست ، یکی از شگفت انگیز ترین شاهکارهای طبیعت که به عنوان زیباترین چشمه جهان و همچنین دومین اثر طبیعی ملی ایران پس از قله دماوند به ثبت رسید. چشمه های اسرارآمیز سورت مشتمل بر دو چشمه با آبهای کاملا متفاوت از لحاظ رنگ ، بو و مزه میباشد . یکی از چشمه ها دارای آبی بسیار شور و دارای استخر آب کوچکی است که عمدتا در تابستان برای آب تنی استفاده میشود و برای درمان کمردردها و پادردها و رماتیسم و امراض پوستی سودمند است و چشمه دوم که در بالا دست و شمال غربی این چشمه قرار دارد ، ترشمزه و دارای آبی به رنگ قرمز و نارنجی است ، در اطراف چشمه کمی رسوب آهن نشسته و جریان آب های رسوبی و معدنی این چشمه ها طی سال ها ، در شیب پایین دست کوهستانی خود ، صدها طبقه و ده ها حوضچه بسیار زیبا به رنگ های نارنجی ، زرد و قرمز در اندازه های مختلف پدید آورده است . این طبقات و حوضچه ها در واقع جاذبه اصلی و ویژگی منحصربه فرد چشمه های باداب سورت است . زیبایی این طبقات و محل ویژه قرارگیری چشمه در دامنه کوهستان و چشمه اندازهای اطراف به ویژه در غروب تحسین برانگیز است . در ایران این اثر بی نظیر بوده و فقط در آسیا در کشور ترکیه مشابه آن به صورت رسوبات نمکی و فقط به رنگ سفید وجود دارد . برای رسیدن به این چشمه از دو استان مازندران و سمنان میتوان رفت که برای تهرانی ها از استان سمنان مسیر نزدیک تر است . یک مسیر از سمنان ، مهدیشهر ، شهرمیرزا ، فولاد محله ، سه راه تلمادره و روستای اروست و مسیر بعد از شهر ساری ، کیاسر ، سه راه تلمادره و روستای اروست میباشد . روستای سورت در حدفاصل روستای اروست و مال خاست واقع شده است . باداب سورت در همه فصول سال زیباست و در هر فصل زیبایی های خاص خودش را دارد اما پربازدید ترین زمان ، فصل بهار و تابستان است . خیال انگیز ترین صحنه های منطقه به هنگام طلوع و غروب خورشید است که تلالو نور خورشید در حوضچه ها و انعکاس نور انها همراه با سایه روشن طبیعت اطراف جلوه های تحسین برانگیز از موهبت خداوندی را به جلوه گری میگذارد .

استان آذربایجان غربی از لحاظ چشمه و آب‌های معدنی، بسیار غنی می‌باشد. برخی از آن‌ها به دریاچه ارومیه می‌ریزند و برخی نیز از خود دریاچه فوران می‌کنند. مهم‌ترین چشمه‌های استان آذربایجان غربی به شرح زیر می‌باشند:

چشمه قی‌نجه: این چشمه در ۲۷ کیلومتری ارومیه و در ۵۰ متری جاده ارومیه- سلماس واقع گردیده است. آب از دو نقطه خارج می‌گردد و در اطراف خود رسوبات آهکی به جای می‌گذارد.

چشمه زنبیل: این چشمه در ۳۶ کیلومتری شمال شرقی ارومیه در دامنه شرقی کوه زنبیل قرار دارد. آب آن از دو نقطه خارج شده و رسوبات آهن در اطراف آن دیده می‌شود.

چشمه زندان سلیمان: این چشمه بین احمدآباد علیا و کوه زندان واقع شده است. این چشمه دارای دو مظهر (محل خروج) در جنوب زندان سلیمان می‌باشد که از آب آن‌ها در استخر طبیعی استفاده می‌کنند. آب این چشمه در درمان بیماری‌های مجاری تنفسی، روماتیسم‌ها و بیماری‌های پوستی مفید است.

چشه رازی: روستای رازی در ۶ کیلومتری بخش قطور در شهرستان خوی قرار دارد. مظهر چشمه در یک کیلومتری جاده در این ناحیه واقع شده است. آب همراه با گاز از زمین خارج می‌شود و در دامنه تپه‌ای جریان یافته و رسوب اُخرایی رنگ (قرمز مایل به قهوه‌ای) اکسید آهن از خود بر جای می‌گذارد.

چشمه کلوانس: این چشمه در شمال غربی خوی در ۹ کیلومتری چشمه دسته دره واقع گردیده است. اطراف چشمه را رسوبات اخرایی رنگ اکسید آهن پوشانده است.

چشمه دسته دره: این چشمه در ۲۹ کیلومتری شمال غربی خوی واقع است. آشامیدن آب‌ این چشمه در بیماری‌های گوارش، کبد، مجاری صفراوی، بیماری‌های معدی و روده‌ای و تغذیه مفید است. گاز کربنیک آن به هضم غذا کمک می‌کند. وجود آهن در این آب‌ها سبب ازدیاد تعداد گلبول‌های قرمز و مقدار هموگلوبین خون می‌شود و برای کم‌خونی مفید است.

چشمه قارنجه: این چشمه در ۵ کیلومتری شمال غربی روستای قارنجه از زمین خارج می‌شود. مظهر آن در مجاورت رودخانه آق‌چای واقع گردیده است. خواص درمانی آب این چشمه نیز مانند چشمه دسته دره برای تغذیه مفید است.

چشمه خان: این چشمه در ۲۴ کیلومتری جنوب غربی خوی قرار دارد. این چشمه در مجاورت بستر رود قطور به‌صورت آب و گاز با فشار از زمین خارج می‌گردد و به رودخانه می‌ریزد.

چشمه ویشلق: این چشمه در ۱۲ کیلومتری شمال شرقی خوی در کنار جاده واقع است. آب این چشمه مُدر (افزایش‌دهنده ادرار)، دفع‌کننده فضولات و باعث ازدیاد ترشحات معده می‌گردد.

چشمه نوایی: در ۹ کیلومتری جاده خوی- تبریز نزدیک روستای نوایی واقع است. خواص آب این چشمه مانند خواص چشمه ویشلق می‌باشد.

چشمه زارعان: در ۴ کیلومتری غرب روستای زارعان که در ۲۶ کیلومتری شمال خوی می‌باشد، واقع است. آب چشمه با فشار و گاز زیاد از زمین خارج می‌گردد.

چشمه بیلوار: در ۲۱ کیلومتری شمال شرقی خوی در جنوب روستای بیلوار واقع است. از آب این چشمه به‌صورت آشامیدنی استفاده می‌شود.

چشمه صدقیان: در جنوب شرقی روستای صدیقان که در ۸ کیلومتری سلماس واقع است از زمین خارج می‌شود.

چشمه میناس: در ۱۶ کیلومتری جنوب شرقی سلماس در جاده سلماس- ارومیه پس از روستای میناس واقع است. آب از زمین همراه گاز خارج شده و در حوضچه بزرگ طبیعی جمع می‌گردد و سپس به اطراف نفوذ می‌کند. آب این چشمه در کار گوارش معده، کبد، پانکراس و روده مؤثر می‌باشد. گاز کربنیک موجود در آب به هضم غذا کمک می‌کند.

آبگرم باش کندی: در فاصله ۶ کیلومتری جاده ماکو- بازرگان در کیلومتر ۱۳ پس از عبور از کلیسای کندی و باش کندی از زمین خارج می‌شود. خروج آب در چند نقطه همراه گاز از زمین می‌باشد. از آب این چشمه به‌صورت استحمام برای تسکین درد استفاده می‌شود.

چشمه زی سو: در ۶ کیلومتری کلیسای کندی واقع است. آب در حوضچه‌ای طبیعی از زمین خارج می‌شود و در دامنه تپه‌ای به سوی جریان آبی که از نزدیک چشمه می‌گذرد جاری می‌شود. اطراف چشمه را رسوبات اخرایی رنگ املاح آهن فرا گرفته است.

چشمه شاه آباد: آب این چشمه در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی ماکو از زمین خارج می‌شود. آب همراه گاز فراوان در حوضچه‌ای که حاصل رسوب‌گذاری خود آب می‌باشد دیده می‌شود. اطراف حوضچه را رسوبات مُتوَرِق (لایه لایه) سفید و زرد رنگ کربناته پوشانده است. از آب آن به‌صورت استحمام برای تسکین دردها استفاده می‌شود.

سیه چشمه: این چشمه در جنوب غربی ماکو و در ۵۰ کیلومتری کلیسای کندی واقع است. در اطراف نقاط خروج آب، رسوبات اخرایی اکسید آهن دیده می‌شود. آب این چشمه علاوه بر مؤثر بودن بر دستگاه گوارش، اثرات آرامش‌بخشی نیز دارد.

چشمه گرادو: در غرب مهاباد نزدیک رودی بر روی تپه‌ای آهکی به فاصله حدود ۵۰۰ متری جاده مهاباد- سردشت از دو نقطه خارج می‌گردد. آب در دو حوضچه طبیعی حاصل رسوبات کربنات مورد استفاده اهالی قرار می‌گیرد. خواص درمانی آن به شرح زیر است:

جذب این آب‌ها در دستگاه گوارش زیاد بوده و حرکات دودیِ روده‌ها را کم می‌کند. این آب‌ها باعث تورم آرام بافت‌ها می‌شود و اثر داخلی آن تعویض آب درون سلولی و در نتیجه دفع مواد سمّی می‌باشد. استفاده از این آب‌ها باعث ازدیاد انقباض‌های مجاری ادرار و در نتیجه ازدیاد مقدار ادرار می‌شود. موارد تجویز آن در بیماری‌های سنگ‌های مجاری ادرار، ازدیاد مواد ازته، نقرس، درد مفاصل، حالات تشنجی، چاقی و تورم کبد می‌باشد. موارد عدم استفاده آن در بیماری‌های پروستات، اوره بیش از یک گرم در لیتر و به طور کلی در مواردی که میزان جذب و دفع آب متناسب نباشد، ازدیاد فشار خون و اختلالات جریان خون، مواردی که سنگ‌های بزرگ مجرای صفرا به حرکت درآمده و نیز دردهای ناراحت‌کننده در اثر مصرف آب می‌باشد.